Ναταλία Γερμανού: Η άγνωστη φιλία με τον Άλκι Κούρκουλο, η επεισοδειακή συνέντευξη με τον Αντώνη Βαρδή και η πρώτη συνάντηση με τον Μίνωα Κυριακού

12:13 10/11/2019 - Πηγή: People

Η συνέντευξή μας είχε προγραμματιστεί το απόγευμα της Κυριακής στις 17.00, αμέσως μετά το τέλος της εκπομπής Καλύτερα Δε γίνεται! Την ίδια μέρα το πρωί λαμβάνω SMS από τη Ναταλία Γερμανού: «Τι καφές θέλεις να σου παραγγείλω, διότι το εστιατόριο κλείνει στις 16.30;». Ομολογώ ότι εξεπλάγην από την ευγένειά της αλλά και για το πόσο γλυκιά οικοδέσποινα είναι. Πράγματι, ο καφές και ο Μίκυ (το σκυλάκι της Ναταλίας) με περίμεναν στο καμαρίνι. Ύστερα από λίγο, κατέφθασε και η Ναταλία, με μια εφηβική ζωντάνια και φορώντας ένα κολάν

και μποτάκια. «Τι να ρωτήσεις τη Ναταλία, ύστερα από τόσες συνεντεύξεις που έχει δώσει και ύστερα από τόσα χρόνια που μετρά ως παρουσιάστρια, ραδιοφωνική παραγωγός και στιχουργός;» αναρωτιόμουν στη διαδρομή προς τα Studio Pro. Τότε μου ήρθε η ιδέα να χωρίσουμε τη ζωή της σε κεφάλαια. Και να είστε σίγουροι πως το κάθε κεφάλαιο έχει συναρπαστικές ιστορίες που μέχρι σήμερα δεν έχει ξαναμοιραστεί δημόσια…

Κεφάλαιο «Παιδική ηλικία»

Η αγκαλιά του Άγγελου Αντωνόπουλου και η φιλία με τον Άλκι Κούρκουλο

Ανατρέχοντας στο παρελθόν, μου εξηγεί πως έχει έντονες αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία. «Μια δυνατή ανάμνηση είναι από το καμαρίνι του Άγγελου Αντωνόπουλου, την εποχή που ο Άγνωστος Πόλεμος στην τηλεόραση ήταν στα φόρτε του. Παράλληλα με το σίριαλ, έπαιζε σε μια θεατρική παράσταση. Στο παιδικό μου μυαλό ο Αντωνόπουλος ήταν ο αυστηρός συνταγματάρχης Βαρτάνης που έβλεπα στην τηλεόραση. Τον φοβόμουν πάρα πολύ κι έτρεμα, διότι τον είχα ταυτίσει με τον ρόλο του. Όταν, όμως, με πήγε ο πατέρας μου στο θέατρο να τον δω από κοντά και άνοιξε την πόρτα του καμαρινιού του, αντίκρισα τον πιο γελαστό, γλυκό και τρυφερό άνθρωπο, ο οποίος με πήρε αμέσως στην αγκαλιά του. Εκείνη ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που το μυαλό μου κατάφερε να ξεχωρίσει πως άλλο είναι οι άνθρωποι κι άλλο οι ρόλοι που υποδύονται. Αυτό το περιστατικό το εξομολογήθηκα χρόνια μετά και στον ίδιο τον Άγγελο Αντωνόπουλο στην εκπομπή Μη Χανόμαστε που έκανα στο Epsilon. Μέσω του μπαμπά μου, γνώρισα πάρα πολλούς ανθρώπους: την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Ζωή Λάσκαρη, την Τζένη Καρέζη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και πολλούς άλλους. Και τους γνώριζα σε ανύποπτο χρόνο και ως φίλους του πατέρα μου και όχι ηθοποιούς και αστέρες του κινηματογράφου» αποκαλύπτει στο People.

Αυτό που, επίσης, θυμάται η Ναταλία είναι η ημέρα που γνώρισε τον Νίκο Κούρκουλο. «Με είχε πάει ο μπαμπάς μου σε ένα εξοχικό σπίτι που είχε ο Νίκος Κούρκουλος, με σκοπό να μιλήσουν ώστε να γίνει ταινία το βιβλίο του πατέρα μου με τίτλο Ένα Γελαστό Απόγευμα. Μόλις φτάσαμε, εγώ πήγα να παίξω με τον γιο του, τον Άλκι, ώστε να αφήσουμε τους γονείς μας να πουν τα δικά τους. Μάλιστα, μας έδωσαν και λεφτά για να πάρουμε παγωτό. Ήταν 1978 και, παρότι μικρή, χάζευα τον Νίκο Κούρκουλο. Ήταν ένας καλλονός. Από εκείνο το απόγευμα και με ένα παγωτό ξυλάκι στο χέρι, ξεκίνησε η φιλία μου με τον Άλκι Κούρκουλο. Η ταινία τελικά έγινε, με πρωταγωνιστές τους Νίκο Κούρκουλο και Μπέτυ Λιβανού» περιγράφει.

Η επαγγελματική ζωή του πατέρα της κατά κάποιο τρόπο καθόρισε και τη δική της επαγγελματική πορεία. «Όλες αυτές οι γνωριμίες είχαν ως αποτέλεσμα σε ηλικία 16 ετών να πάω και να του ανακοινώσω πως θέλω να γίνω ηθοποιός. Βέβαια, ήταν αρνητικός στο να ακολουθήσω σπουδές στην υποκριτική. Χαρακτηριστικά μου είχε πει “Ηθοποιός δεν θα γίνεις. Θέλει πολύ γερό στομάχι και δεν θα το αντέξεις. Βρες κάτι άλλο να μου πεις”. Με θεωρούσε πολύ ευαίσθητη και ευάλωτη. Πού να ήξερε, όμως, ότι τελικά το μονοπάτι στο οποίο με οδήγησε θα απαιτούσε εξίσου γερό στομάχι και αντοχές. Εκείνος μου είχε προτείνει να γίνω δημοσιογράφος. Θεωρούσε πως μου ταίριαζε περισσότερο. Το σπούδασα και πήγα στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Μόλις τελείωσα τις σπουδές μου, ξεκίνησα να εργάζομαι σε εφημερίδες και περιοδικά. Η πρώτη μου συνέντευξη ήταν με τον Δάνη Κατρανίδη και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΝΑ του Γιώργου Κοσκωτά. Οι συνεντεύξεις και το γράψιμό μου άρεσαν πάρα πολύ. Ωστόσο, το ρεπορτάζ του δρόμου δεν ένιωθα ότι το έχω. Ουσιαστικά το ρεπορτάζ είναι αυτό που καθορίζει έναν δημοσιογράφο, οπότε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αποφάσισα να αλλάξω ρότα και να ασχοληθώ με το ραδιόφωνο».

Κεφάλαιο «Ραδιόφωνο»

Ο λόγος που δεν τη συμπαθούσε ο Αντώνης Βαρδής και το «ευχαριστώ» στον Πέτρο Κωστόπουλο

Το 1988 ξεκινάει στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ την πρώτη της εκπομπή. «Η εκπομπή ήταν βραδινή, 10.00-12.00 το βράδυ, και τη συμπαρουσίαζα μαζί με τον δημοσιογράφο Προκόπη Δούκα. Παραγωγός της εκπομπής ήταν η Ελένη Μαβίλη. Ύστερα από δυο χρόνια πήγα στον ΑΝΤ1, όπου παρέμεινα για τρία χρόνια. Ο λόγος που έφυγα από τον ΑΝΤ1 ήταν η πρόταση που μου έγινε από το Mega για να αναλάβω την παρουσίαση της εκπομπής Mega Star» περιγράφει η Ναταλία.

Θέλοντας να παραμείνουμε στο κομμάτι του ραδιοφώνου, τής ζητώ να μοιραστεί μαζί μου συγκινητικές και παράλληλα δυνατές στιγμές που έζησε μέσα σε ραδιοφωνικό στούντιο. «Η πρώτη “καλησπέρα” που είπα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ εκείνο τον Οκτώβριο του 1988. Θυμάμαι πως έτρεμε η φωνή μου από το άγχος. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Επίσης, πολύ συγκινητική ήταν η τελευταία εκπομπή που έκανα στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1. Δεν ήθελα να φύγω, απλά με ανάγκασαν οι συνθήκες. Μάλιστα, αποχαιρέτησα τους τηλεθεατές με το τραγούδι του Ανδρέα Μικρούτσικου που έλεγε “Θα ξαναβρεθούμε πάλι μαζί, είναι αυτό το κάτι που πάντα θα ζει”. Όταν μπήκε το κομμάτι κλαίγαμε όλοι μέσα στο στούντιο».

Εξίσου σημαντική στιγμή στη ραδιοφωνική καριέρα της Ναταλίας ήταν η συνάντησή της με τον Πέτρο Κωστόπουλο. «Όταν συναντηθήκαμε με τον Πέτρο, μου πρότεινε να αναλάβω τη διεύθυνση του Sfera και αργότερα τα ηνία της δισκογραφικής εταιρείας Nitro Music. Ο Κωστόπουλος ήταν ένας καταπληκτικός, σκληρός, ανυπόφορος και υπέροχος εργοδότης. Δεν θα άλλαζα κανένα από αυτά τα τέσσερα επίθετα που σου είπα. Ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρος. Όταν έκανες καλά τη δουλειά σου, τα bonus έπεφταν βροχή, κάτι που πλέον δεν συμβαίνει. Ο Πέτρος έδινε ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και ήταν υποστηρικτικός. Από την άλλη έβαζε τις φωνές με το παραμικρό αν εκνευριζόταν και το μπινελίκι ήταν άνευ όρων. Προσωπικά, χρωστάω πολλά στον Πέτρο Κωστόπουλο. Πήγα ως ραδιοφωνική παραγωγός στην εταιρεία του, την ΙΜΑΚΟ, το 2007 και έφυγα έχοντας δύο διευθυντικές θητείες στην πλάτη μου και με απίστευτη εμπειρία».

Κλείνοντας το κεφάλαιο του ραδιοφώνου, η Ναταλία θυμάται την πιο φορτισμένη ραδιοφωνική της συνέντευξη. «Ήταν η συνάντησή μου με τον Αντώνη Βαρδή. Όταν ο Αντώνης ήρθε στο ραδιόφωνο για να κάνουμε τη συνέντευξη, δεν με πολυσυμπαθούσε. Και δεν με πολυσυμπαθούσε υπό την έννοια ότι δεν του άρεσαν τα τραγούδια που έγραφα και οι μουσικές μου ραδιοφωνικές επιλογές. Όταν λοιπόν ξεκίνησε η συνέντευξη, άρχισε να μου τα λέει στον αέρα. Μόλις ξεπέρασα το πρώτο σοκ και κάνοντας διάλογο μαζί του, μπορώ να σου πω ότι ύστερα από δυο ώρες είχαμε αγαπηθεί πάρα πολύ. Ήταν από τις ειλικρινέστερες και πιο ωραίες κουβέντες που έκανα με άνθρωπο στο ραδιόφωνο. Και αυτό διότι λίγοι άνθρωποι στον χώρο μας έχουν το τσαγανό να σου πουν ευθέως αυτό που σκέφτονται για σένα. Θεωρώ πως ο Αντώνης Βαρδής ήταν από τους σπουδαιότερους δημιουργούς, μουσικούς και τραγουδιστές που έβγαλε η χώρα μας. Είναι τεράστιο κεφάλαιο για την Ελλάδα».

Κεφάλαιο «τηλεόραση»

Η συνάντηση με τον Μίνωα Κυριακού και η επιθυμία της για το Αλάτι και Πιπέρι

Το τηλεοπτικό βάπτισμα του πυρός γίνεται με την εκπομπή Club Sandwich το 1990 στον ΑΝΤ1, με σκηνοθέτη τον Μεγακλή Βιντιάδη και παραγωγό την Άννα Πρετεντέρη. Μάλιστα, πριν βγει η εκπομπή της στον αέρα συναντήθηκε με τον Μίνωα Κυριακού στο γραφείο του. «Εκείνος καθόταν πίσω από ένα τεράστιο δρύινο γραφείο και εγώ μπήκα μέσα ψαρωμένη. Θυμάμαι ακόμα και σήμερα το διαπεραστικό του βλέμμα και το χαμόγελό του. Ήταν ένας σοβαρός και ιδιαίτερος άνθρωπος. Από την πρώτη μέρα που τον συνάντησα μέχρι και την τελευταία, κάθε φορά που τον συναντούσα αισθανόμουν ένα δέος. Ήταν από τους ανθρώπους που μου απέπνεαν πάντα σεβασμό» εξομολογείται.

Σε έναν χρόνο συμπληρώνει τριάντα χρόνια στην τηλεόραση. Έχει παρουσιάσει σχεδόν όλα τα είδη εκπομπών στην ψυχαγωγία. Από πρωινό, μεσημεριανό μέχρι βραδινό talk show και μουσικό talent show. «Μόνο απογευματινό τηλεπαιχνίδι μού έχει ξεφύγει» συμπληρώνει γελώντας. Υπήρξε άραγε κάτι που έκανε στην τηλεόραση για το οποίο μετάνιωσε; «Δεν μετανιώνω για τίποτα. Όλα όσα έχω κάνει στην τηλεόραση τα βλέπω ως μαθήματα, που σε διδάσκουν ώστε να μην επαναλάβεις κάποια πράγματα στο μέλλον ή να τα κάνεις καλύτερα την επόμενη φορά. Όλες τις εκπομπές που έκανα τις αγάπησα πολύ. Έχω ζήσει ωραίες στιγμές στην τηλεόραση. Νομίζω πως έχω κάνει ωραίες συνεντεύξεις στην εκπομπή Η Γερμανού Ξανάρχεται στον ΑΝΤ1. Η εκπομπή που επίσης μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω κάποιους ανθρώπους –που ορισμένοι από αυτούς δεν είναι πια στη ζωή– και να τους αγαπήσω είναι το Μη Χανόμαστε. Έκανα συνεντεύξεις με ανθρώπους όπως ο Γιώργος Βασιλείου, ο Γιάννης Βόγλης. Όταν ανατρέχω στο αρχείο μου και τις βλέπω, συγκινούμαι ακόμα. Έκαναν τόσο ωραίες εξομολογήσεις και χαίρομαι που πρόλαβα να τους γνωρίσω» λέει με συγκίνηση και συνεχίζει: «Αυτό που θα ήθελα να κάνω κάποια στιγμή στην τηλεόραση, εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, είναι το Αλάτι και Πιπέρι που έκανε ο πατέρας μου, αλλά προσαρμοσμένο στο σήμερα».

Η Ναταλία έζησε έντονες στιγμές στην τηλεόραση. Μάλιστα, έτυχε ακόμα και να ζήσει ένα love story που γεννήθηκε μέσα σε τηλεοπτικό πλατό. «Έχει συμβεί να έρθει ένας καλεσμένος και μετά να δημιουργηθεί ένα love affair μεταξύ μας. Οι σχέσεις ζωής, όμως, δημιουργούνται ως επί το πλείστον έξω από τον χώρο. Στην τηλεόραση πιστεύω πως υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι, αλλά υπάρχει επίσης πολλή υποκρισία και ρόλοι» τονίζει. Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά της εκπομπής Καλύτερα Δε Γίνεται!, με τη Ναταλία και την ομάδα της να σημειώνουν ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά τηλεθέασης τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου.

«Είμαστε σαν μια συμμορία που αυτοσαρκάζεται και παίζει κάθε Σαββατοκύριακο. Αυτό που μου συμβαίνει τα τελευταία δυο χρόνια στον Alpha είναι μια ευτυχής συνύπαρξη τόσο με την ομάδα που βρίσκεται μπροστά όσο και πίσω από τις κάμερες. Το sequel αποδεικνύεται ακόμα καλύτερο από την περσινή μας χρονιά, μια και χαίρομαι ιδιαίτερα με την προσθήκη του Παναγιώτη Χατζηδάκη. Από την άλλη, δεν θέλω να λέω μεγαλοστομίες, διότι το τηλεοπτικό τοπίο είναι ρευστό. Προσωπικά, αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι σε μια θάλασσα και να κρατάω μια σταθερή πορεία με ούριο άνεμο».

Κεφάλαιο «στιχουργική»

Οι στίχοι που έγραψε σε χαρτοπετσέτα και έγιναν επιτυχία

Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν ως δημοσιογράφος κάνει μια συνέντευξη στον Κώστα Χαριτοδιπλωμένο για λογαριασμό του περιοδικού ΚΑΙ. «Ο Κώστας εκείνη την εποχή ηχογραφούσε τον νέο του δίσκο και με προσκάλεσε να πάω στο στούντιο να ακούσω τα τραγούδια. Εκείνη την περίοδο έγραφαν και τον δίσκο της Μαντώς και της Αλέξιας. Όταν πήγα στο στούντιο, δούλευε το τραγούδι “Φύγε” και μου είπε πως αν βάλω δυο δικές μου φράσεις, θα βάλει και το δικό μου όνομα στους στίχους. Ενθουσιάστηκα και όντως έβαλα δυο τρεις δικές μου φράσεις και το τραγούδι βγήκε σε στίχους Γιώργου Μίτσιγκα και Ναταλίας Γερμανού. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που είδα το όνομά μου σε δισκογραφική δουλειά».

Η επόμενη στιχουργική της δουλειά ήταν στον δίσκο της Μαντώς με το τραγούδι «Πώς», το οποίο έγραψε εξολοκλήρου η ίδια. «Ήμασταν στο στούντιο Sierra στη Μεσογείων. Η Μαντώ έτρωγε μια σαλάτα, ο Κώστας έπαιζε στο πιάνο τη μελωδία και εγώ ήμουν καθισμένη στον καναπέ και έγραφα τους στίχους με ένα στιλό». Από το 1992 μέχρι σήμερα, η Ναταλία έχει γράψει 344 τραγούδια. «Το πιο περίεργο μέρος που έχω γράψει τραγούδι είναι πάνω σε μια χαρτοπετσέτα, κατά τη διάρκεια γεύματος σε ψαροταβέρνα. Ήταν για το τραγούδι “Ντροπή σου”, που το τραγούδησε ο Αντώνης Ρέμος. Εκείνη την ημέρα ήταν στο στούντιο, το ηχογραφούσαν και δεν τους καθόταν το δεύτερο κουπλέ. Οπότε με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν “Σταμάτα τώρα ό,τι κάνεις και γράψε μας το δεύτερο κουπλέ”. Πήγα λοιπόν λίγο παράμερα, πήρα μαζί μου μια χαρτοπετσέτα και έγραψα το δεύτερο κουπλέ του “Ντροπή σου”» αποκαλύπτει.

Όλα τα τραγούδια που έχει γράψει είναι βιωματικά και γραμμένα σε διάφορες στιγμές της προσωπικής της ζωής, είτε ευχάριστες είτε όχι. «Μπορώ να γράψω λυπημένη, ερωτευμένη, δυστυχισμένη, ευτυχισμένη. Έχει συμβεί να είμαι μαζί με έναν άντρα, να γράψω ένα τραγούδι, να του το δώσω και να του πω “Αυτό είναι για σένα”. Κόντεψε να λιποθυμήσει. Το τραγούδι αυτό είναι το “Αν υπάρχει παράδεισος”».

Κεφάλαιο «προσωπική ζωή»

Η σχέση που σταμάτησε πριν καν ξεκινήσει και οι ενοχές από το παρελθόν

Πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί για την προσωπική της ζωή. «Η προσωπική μου ζωή είναι ένα πολύ ωραίο κεφάλαιο και εξακολουθεί να είναι και σήμερα. Αναπολώντας στιγμές από τα 20, τα 30 και τα 40 μου, ομολογώ ότι έχω περάσει έντονες στιγμές. Έχω φερθεί πολύ άσχημα σε ανθρώπους, κάτι για το οποίο μετανιώνω οικτρά. Και όταν λέω άσχημα, εννοώ ότι έχω φερθεί με αχαριστία και δεν σου κρύβω πως έχω ενοχές. Πολλές ενοχές για τις συγκεκριμένες φορές που φέρθηκα αχάριστα στους συγκεκριμένους δυο τρεις ανθρώπους που δεν άξιζαν την αχαριστία μου. Εκ των υστέρων τους έχω ζητήσει συγγνώμη, αλλά αυτό δεν καταλαγιάζει τις τύψεις που νιώθω» παραδέχεται.

Αναρωτιέμαι αν στο παρελθόν γνώριζε τα αγόρια της στον πατέρα της. «Μέχρι να φύγει από τη ζωή ο Φρέντυ, τα προσωπικά μου τα μοιραζόμ0ουν περισσότερο με εκείνον παρά με τη μητέρα μου, με την οποία συζητούσαμε τις επαγγελματικές μου επιλογές. Ο πατέρας μου είχε γνωρίσει ελάχιστους συντρόφους μου. Έφυγε από τη ζωή το 1999. Έναν χρόνο πριν είχα παντρευτεί με τον Πέτρο Ίμβριο. Ήταν στον γάμο μου και χαίρομαι πολύ που πρόλαβε να γνωρίσει τον Πέτρο. Και έφυγε ήσυχος και με την αίσθηση πως είμαι σε πολύ καλά χέρια» λέει με συγκίνηση.

Τόσο ο Πέτρος Ίμβριος, με τον οποίο είχαν παντρευτεί, όσο και ο Θάνος Καλλίρης, με τον οποίο είχε σχέση αρκετά χρόνια, είναι δύο άνθρωποι με τους οποίους ακόμα και σήμερα διατηρεί άριστες φιλικές σχέσεις. «Δεν έχω εχθρικές σχέσεις με κανέναν άνθρωπο που πέρασε από τη ζωή μου. Η φιλία, όμως, είναι μια πολύ σημαντική λέξη και υπάρχει μόνο με τον Θάνο και τον Πέτρο» συμπληρώνει.

Τα τελευταία χρόνια, προστατεύει με ευλάβεια την προσωπική της ζωή και φροντίζει να την κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. «Όσο μεγαλώνω, γίνομαι περισσότερο επιλεκτική. Καταστάσεις που πριν από επτά χρόνια θα τις δεχόμουν, τώρα δεν τις δέχομαι στη ζωή μου. Όντως, τα τελευταία χρόνια είμαι προσεκτική στη προσωπική μου ζωή. Και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι εκτέθηκα αρκετά. Άθελά μου και πάνω στον ενθουσιασμό της χαράς των όσων βίωνα, άφηνα τα πράγματα ξεσκέπαστα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, διότι δεν έβλαψα κάποιον. Ούτε με παντρεμένο πήγα, ούτε έκλεισα κάποιο σπίτι. Δεν έκανα τίποτα για το οποίο να ντρέπομαι. Τα media, όμως, κάποια στιγμή λειτούργησαν ως τροχοπέδη για μια γνωριμία που έκανα και δεν πρόλαβε να εξελιχθεί σε σχέση. Ο άνθρωπος αυτός μου ξεκαθάρισε πως δεν μπορούσε να ζήσει όλο αυτό με το gossip, το κυνηγητό και τις αναπαραγωγές από τις εκπομπές. Αυτό με έκανε να γίνω ακόμα πιο προσεκτική» παραδέχεται.

Δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της και δεν υποδύεται την άνετη όταν έχει υπάρξει ερωτευμένη. «Έχω κλάψει, έχω παρακαλέσει, έχω πει “Γύρνα πίσω, θα πεθάνω”. Από την άλλη, όμως, είχα πάντα έναν διακόπτη ασφαλείας στις σχέσεις μου. Έναν ρελέ που έπεφτε αυτομάτως όταν το πράγμα πήγαινε να ξεφύγει και να πέσω εγώ η ίδια στα μάτια μου. Αυτός ο διακόπτης προστάτευε ουσιαστικά την αξιοπρέπειά μου».

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος

Πηγή: PEOPLE