Ντέιβιντ Μπέκαμ: Πόσο μπορεί να εξελιχθεί ο πιο αναγνωρίσιμος άντρας του πλανήτη;

15:11 6/9/2019 - Πηγή: People

Ο οποιοσδήποτε στη θέση του θα είχε κάτσει πάνω στον πακτωλό χρημάτων που είχε εξασφαλίσει από το συμβόλαιο του με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι. 4 χρόνια με 25 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Καθαρά. Το 2007 τα 25 εκατομμύρια ήταν ένα μυθικό ποσό για τους μισθούς στο ποδόσφαιρο. Είναι ακόμα ένα μυθικό ποσό για έναν άνθρωπο που έχει αποσυρθεί από την οποιαδήποτε δουλειά του. Φανταστείτε τα πάνω από 100 εκατομμύρια που πήρε ο Ντέιβιντ Μπέκαμ σε αυτά τα χρόνια εκεί.

Ο Ντέιβιντ όμως δε γινόταν να συμβιβαστεί με αυτό και να περιμένει ότι στα 38 του θα ήταν ένας απόστρατος που

απλώς θα καθόταν και θα απολάμβανε τα λεφτά του. Έπρεπε να αρχίσει να ετοιμάζει την επόμενη μέρα. Κι αυτή η σκέψη υπήρχε στο μυαλό του από τη στιγμή που υπέγραψε στους Γκάλαξι το 2007. Γι΄αυτό κιόλας είχε βάλει όρο στο συμβόλαιό του να μπορέσει να φτιάξει την δική του ποδοσφαιρική ομάδα.

Από το 2013 που αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα, ο Μπέκαμ έχει αναλύσει πολλές μέρες και ώρες το εκάστοτε παρόν και μέλλον του. Μίλησε με ανθρώπους που εμπιστεύεται, εμπιστεύτηκε ειδικούς και σήμερα μπορεί να περηφανεύεται ότι κάνει περήφανο τον 15χρονο νεαρό που ονειρευόταν να περάσει όλη του τη ζωή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Προερχόμενος από μια εργατική οικογένεια στο East End του Μάντσεστερ, ο Μπέκαμ ήταν με όλη τη σημασία αυτό που λέμε «λαϊκό παιδί». Όπως περιγράφει και στη συνέντευξη του στο GQ, δεν ήξερε να ντύνεται. Φορούσε ό,τι έβρισκε μπροστά του. Ήταν η Βικτόρια Μπέκαμ που του έμαθε το στυλ, που του έμαθε τι να βάζει σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις.

Από κει και μετά μπήκε πολύ νερό στ΄αυλάκι για να φτάσει στο σήμερα να είναι ένας από τους πιο στυλάτους άντρες και περιζήτητος στα περισσότερα brands για να τα διαφημίσει στα social media του.

Κι ένας άνθρωπος που στα μάτια όλων ημών είχε πιάσει το απόγειο του όταν πήγε στο Λος Άντζελες, έδειξε πως η εξέλιξη δεν σταματά ποτέ. Κάτι που δεν είναι καινοφανές, αλλά σίγουρα οι άνθρωποι χρειάζονται πάντα κάτι να τους τονώνει το μνημονικό. Και μπορούν να ταυτιστούν πολύ πιο εύκολα με μια αλήθεια της ζωής όταν αυτή έχει πρόσωπο, παρά όταν αυτή είναι σκόρπιες λέξεις ατάκτως ερριμμένες.

Σήμερα ο Ντέιβιντ Μπέκαμ έχει μια ποδοσφαιρική ομάδα στις ΗΠΑ, την Ίντερ Μαϊάμι, και φιλοδοξεί να την κάνει πρωτοπόρο στην αλλαγή της δομής του αθλήματος εκεί. Έχει επίσης ένα στούντιο κινηματογραφήσεων με το οποίο έχουν ξεκινήσει να κάνουν ντοκιμαντέρ για περιοχές, για πρόσωπα, ιστορίες κυρίως γύρω από τον χώρο του αθλητισμού που έχουν να προσφέρουν ένα άλλο narrative. Έχει επίσης και μια εταιρεία με την οποία επεκτείνεται και στην εκπροσώπηση νεαρών αθλητών.

Κι όμως, αυτό που βλέπει ως τη μεγαλύτερη του κληρονομιά είναι τα τέσσερα παιδιά του.

Η προσέγγιση του, η θεώρηση του εαυτού του μέσα στον κόσμο και του κόσμου σε σχέση με τον εαυτό του, προέρχονται από την τόσο γειωμένη και καθώς πρέπει αντίληψη που έχει για τον εαυτό του.

Ο δημοσιογράφος του GQ Ντίλαν Τζόουνς έτσι τον περιγράφει. Ως έναν άνθρωπο που αν γυρίσουν όλοι να τον κοιτάξουν και να τον αποθεώσουν, θα αρχίσει να μαζεύεται και θα προσπαθεί να κρυφτεί. Ίσως είναι κι αυτό ένα σημάδι της εξέλιξής του. Έχει γίνει πιο στωικός, λιγότερο ομιλητικός, ακούει περισσότερο.

«Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως πρότυπο, αλλά σίγουρα χαίρομαι που έχω κάνει όλη αυτή τη διαδρομή ως σήμερα. Γιατί υπήρξαν πολλές στιγμές που θα μπορούσα να βγω εκτός δρόμου, όπως η αποβολή μου το 1998 (εννοεί την κόκκινη στο Μουντιάλ απέναντι στην Αργεντινή). Στιγμές όπως αυτή θα μπορούσαν να επιδράσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην κάνω όλη αυτή την καριέρα.

Παρόλα αυτά, οφείλω να είμαι πρότυπο για τα παιδιά μου με τον τρόπο που ήταν πρότυπα για μένα ο Σερ Άλεξ, ο Έρικ Χάρισον, ο Μπράιαν Κιντ και φυσικά ο πατέρας μου. Όλους αυτούς τους κουβαλάω μέσα μου, γιατί υπάρχουν ευθύνες που πάνε πακέτο με το προφίλ που θέλω να έχω και πρέπει να το σεβαστώ».