«Θα μου λείψεις, Λάρυ. Σ’ αγαπάω πολύ!»: οι σπαρακτικοί επικήδειοι για τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

20:58 11/9/2019 - Πηγή: People

«’Αργησα πολύ να αποκτήσω αυτόν τον σπάνιο φίλο, αλλά δυστυχώς τον έχασα πολύ νωρίς, όπως τον χάσαμε όλοι». Αυτά ήταν τα λόγια του Νίκου Πορτοκάλογλου νωρίτερα σήμερα σε έναν σπαρακτικό επικήδειο για τον φίλο του και σπάνιο καλλιτέχνη που έφυγε τόσο νωρίς και τόσο αναπάντεχα.

Και κάπως έτσι, από τα δακρυσμένα λόγια φίλων μάθαμε όλοι για τον Λαυρέντη που ήταν ειλικρινής σε βαθμό κακουργήματος, για τον ευαίσθητο άνθρωπο πίσω από κάθε τραγούδι, για την παιδική ψυχή, για τη μαγική επικοινωνία με το κοινό σε κάθε live.

«Όταν βρεθήκαμε

στη σκηνή, συνέβη κάτι μαγικό, ήταν σαν να παίζαμε μαζί από χρόνια», δήλωσε με συγκίνηση ο Πορτοκάλογλου για την πρώτη τους συναυλία και μοιραία τα λόγια του έφτασαν και μέχρι την τελευταια τους συνάντηση επί σκηνής, την τελευταία τους συναυλία στον Βόλο, τη κοινή τους γενέτειρα.

Κηδεία Λαυρέντη Μαχαιρίτσα: Ήταν όλοι εκεί για το τελευταίο αντίο προς τον άνθρωπο που υπέγραψε το ελληνικό ροκ

«Όταν κατεβήκαμε από τη σκηνή ήμασταν ιδρωμένοι και ευτυχείς. Τι άλλο θέλαμε; Ο κόσμος μας αγαπάει ακόμα», του είχε πει ο  Μαχαιρίτσας.

Με φωνή που με δυσκολία έβγαινε ο Διονύσης Τσακνής, φίλος και κουμπάρος του τραγουδοποιού ψέλλισε δυο τρυφερά λόγια. «Θα μου λείψεις, σε αγαπάω, Λάρυ», κατάφερε να πει.

Από την πλευρά του, συγκινημένος εμφανίστηκε και ο γιατρός του καλλιτέχνη, ο οποίος αναφέρθηκε στον τρόπο που αντιμετώπισε τα νέα των προβλημάτων στην καρδιά, αλλά και στο πώς η κόρη του, Μαρία – Κλάρα τον βοήθησε να γίνει πιο πειθαρχημένος, πιο εγκρατής ασθενής.

«Στην εγχείρηση το 2000 έλεγε, «παιδιά, εγώ δεν φοβάμαι τίποτα. Αν μπορούσα θα έπαιρνα την κιθάρα μου και θα έφευγα σε μια κορφή και όσο κρατήσω. Αλλά έχω ρε παιδιά μια κόρη 4 χρόνων και δεν θέλω να αφήσω στην Ελένη όλη την ευθύνη». Σαν γιατρός να απαντήσω σε ένα γιατί.

Ο Λαυρέντης ως ανυπότακτος ροκάς ήταν ο πιο πειθαρχημένος ασθενής. Είχε όμως μια κακοήθη στεφανιαία νόσο που τον ανάγκασε να κάνει μπαλονάκι στα 44. Από τότε τον ξέχασε η νόσος. Είχε μια ατυχία. Θέλαμε, όταν τον ξαναθυμηθεί η ασθένεια να μας δώσει την ευκαιρία να τον φροντίσουμε. Δυστυχώς το έμφραγμα χτύπησε το ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς. Σαν αυτούς τους θανάτους που βλέπουμε στα γήπεδα. Καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων που σε περιμένουν οι φίλοι σου να σκαρώνετε τραγουδάκια», ήταν τα λόγια του θεράποντος ιατρού του.