"Αν πρέπει να γίνονται απολύσεις, είµαι υπέρ"

15:14 2/12/2013 - Πηγή: Παραπολιτικά

Στον Γιάννη Χρηστάκο, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ξεκάθαρο µήνυµα στους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ ότι δεν δέχεται εκβιασµούς στέλνει ο Αδωνις Γεωργιάδης, ενώ παράλληλα εξελίσσεται ακόµα µία µεγάλη µάχη στον χώρο της Υγείας. Μετά τη σφοδρή σύγκρουση µε τον ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για τις ελληνικές φαρµακοβιοµηχανίες, ο υπουργός Υγείας

ζητά από το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης να καταθέσει τις προτάσεις του και για τα κίνητρα προς τους Ελληνες εφοπλιστές, εργολάβους και µιντιάρχες, ενώ παραδέχεται για πρώτη φορά δηµοσίως ότι ήταν λάθος η δηµόσια δήλωσή του ότι «δεν θα µου πάρει τη δόξα ο Τόµσεν». Παραδέχεται, ακόµη, ότι στα λάθη του περιλαµβάνεται και το στοίχηµα που έβαλε µπροστά στις κάµερες για τις απολύσεις. Οσον αφορά τις πολιτικές εξελίξεις, ο κ. Γεωργιάδης πιστεύει ότι η Κεντροαριστερά χρειάζεται ως εταίρος της Κεντροδεξιάς στα δύσκολα και για το δικό του µέλλον τονίζει ότι στα 41 του χρόνια έχει κατακτήσει αρκετά. «∆εν θα γίνω και Μέγας Αλέξανδρος», λέει χαρακτηριστικά στα «Π», τονίζοντας ότι δεν τον ενδιαφέρει αν θα επανεκλεγεί βουλευτής, αλλά να κάνει καλά τη δουλειά του.

Μετά τη µάχη για τα φάρµακα στη Βουλή, πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχετε αναρωτηθεί και δηµοσίως, κινήθηκε από ταπεινά ελατήρια, να το πω έτσι, και βάσει συµφερόντων ή είχε άγνοια; ∆εν το έχετε απαντήσει αυτό.

Λοιπόν, δύο δρόµους έχει η ζωή. Ο πρώτος δρόµος είναι να πούµε ότι έκανε λάθος. Σε αυτή την περίπτωση θα ήταν µεγάλη σοφία εκ µέρους του κυρίου Τσίπρα να το παραδεχθεί και να ψηφίσει «ναι»… χθες. Είναι µεγάλο δείγµα σοφίας για έναν πολιτικό να καταλαβαίνει πότε έχει κάνει λάθος.

Θεωρείτε, λοιπόν, ότι κινήθηκε από ταπεινά ελατήρια;

Λέω, δύο δρόµους έχει η ζωή. Ο ένας δρόµος είναι να πούµε ότι έκανε λάθος. Γιατί; Γιατί, όπως απεδείχθη στην πορεία της συζητήσεως, δεν είχε συγκροτηµένη άποψη. Γενικώς, δεν γνώριζαν τόσο καλά το θέµα. Προσωπικά, για να είµαι ειλικρινής, σε αυτή την πρώτη, την αθώα εκδοχή, έχω ένα κενό, που δεν µπορώ να εξηγήσω. Εφ’ όσον ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρθηκε τόσο ζωηρά για τους Ελληνες φαρµακοβιοµήχανους, θα πρέπει από σήµερα να µας πει για τα κίνητρα στους Ελληνες εφοπλιστές, στους εργολάβους. Ακόµα και στους µιντιάρχες. ∆εν µπορεί, δηλαδή, ειδικά στην περίπτωση του φαρµάκου να τον ενδιαφέρει η εγχώρια βιοµηχανία και σε όλους τους άλλους κλάδους να λέει «όχι». Καταλάβατε τι εννοώ;

Είναι σαφές αυτό που λέτε, υπάρχουν όµως και διάφορα άλλα επιχειρήµατα. Ενα από αυτά είναι ότι στο επόµενο διάστηµα θα λείψουν φάρµακα από την αγορά.

Ενα λεπτό. Αυτό, κατ’ αρχάς, είναι ένα δελτίο Τύπου που έβγαλε ο κύριος Γιαννακόπουλος. Αυτό αναφέρετε. Είναι κάτι που θα φανεί σε λίγους µήνες αν θα ισχύει ή όχι. Ετσι δεν είναι;

"Εχω παραβγεί στα µέσα µαζικής επικοινωνίας. Επρεπε να έχω βγει πολύ λιγότερο"

Ασφαλώς.

Τι θα εµπόδιζε τον ΣΥΡΙΖΑ να πει «ψηφίζουµε “ναι” για να µειωθούν οι τιµές, αλλά την ευθύνη αν υπάρχουν ελλείψεις για φάρµακα τη χρεώνεται ο υπουργός»; Και πράγµατι, εάν υπάρχουν ελλείψεις στα φάρµακα, την ευθύνη τη χρεώνοµαι εγώ. Ετσι δεν είναι; Εγώ σας λέω ότι δεν θα υπάρξουν ελλείψεις σε φάρµακα και ότι οι µειώσεις των τιµών είναι έτσι σταθµισµένες.

Είπατε πριν ότι δεν έχετε πρόβληµα να δεχθείτε ότι κάνετε και λάθη. Μπορείτε να µας πείτε ποια λάθη έχετε κάνει; Αν νοµίζετε ότι έχετε κάνει κάποια λάθη κατά τη διάρκεια της θητείας σας µέχρι τώρα.

Βεβαίως να σας πω. Πρώτα απ’ όλα, έχω παραβγεί στα µέσα µαζικής επικοινωνίας. Επρεπε να έχω βγει πολύ λιγότερο. Η δήλωση για τη δόξα (σ.σ.: «δεν θα µου πάρει τη δόξα ο κ. Τόµσεν»), αν και αλλιώς την είπα, µου έκανε ζηµιά. ∆εν έπρεπε να την έχω πει µε αυτόν τον τρόπο. Θα ήθελα να έχω εξηγήσει καλύτερα στην αφετηρία µου ότι το στοίχηµα αφορούσε µόνο το ΕΣΥ και όχι γενικώς τις απολύσεις, γιατί εγώ ποτέ δεν ήµουν αναφανδόν ιδεολογικά κατά των απολύσεων. Είµαι πάντα υπέρ των απολύσεων, αν χρειάζονται. Αν χρειάζονται, πρέπει να γίνονται.

Να πάµε τώρα και στο θέµα που θα «τρέξει» από εδώ και στο εξής και αφορά τον ΕΟΠΥΥ και την ανακατάταξη που µπορεί να γίνει εκεί στους γιατρούς. Ποιοι είναι πρωτοβάθµιοι, ποιοι δεν είναι και τι θα γίνει επιτέλους; Μπορείτε να µας δώσετε µια εικόνα;

Μόλις η Επιτροπή Αξιολογήσεως παραδώσει το πόρισµά της θα µπορώ να είµαι πιο συγκεκριµένος. Στην πραγµατικότητα, θα έρθει το πόρισµα, θα καλέσουµε τους γιατρούς σε διάλογο, θα δούµε, βάσει αυτού που είπαµε ότι θα είναι η γενική αρχή, τι καλύτερο µπορούµε να κάνουµε για τους γιατρούς, ώστε να είµαστε όλοι καλύτερα συνεννοηµένοι και, φυσικά, πιο ευχαριστηµένοι. Αυτό πάντα στην περίπτωση που θα ξαναρχίσουµε τον διάλογο µε τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ. Προς το παρόν, δεν έχουµε διάλογο, διότι αρνούνται να µας συναντήσουν. Οι γιατροί του και οι εργαζόµενοι στον οργανισµό, µε όπλο τους τα πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ, θέλουν να εκβιάσουν την κυβέρνηση να µην κυβερνήσει τη χώρα, να µην πάρει δηλαδή µια απόφαση που θεωρεί σωστή για το σύνολο του ελληνικού λαού. Εάν αυτή είναι η συζήτηση, θέλω να σας διαβεβαιώσω και να γίνω σαφής: Το κράτος δεν εκβιάζεται και εγώ όσο είµαι υπουργός Υγείας δεν εκβιάζοµαι από κανέναν.

Ενα µόνιµο άγχος και στοίχηµα που έχει κάθε υπουργός Υγείας είναι η διαχρονική εικόνα των ελληνικών νοσοκοµείων µε τα ράντζα. Αυτό, σε συνδυασµό µε την είδηση ότι ετοιµάζονται και προσλήψεις στον χώρο της Υγείας, δίνει τη δυνατότητα εξάλειψης του φαινοµένου και, αν ναι, σε ποιο χρονικό διάστηµα;

Ας τα πάρουµε µε τη σειρά. Η µεγάλη µεταρρύθµιση στην πρωτοβάθµια φροντίδα υγείας έχει έναν στόχο: Να µην µπορούν ανεξέλεγκτα να πηγαίνουν όλοι στα νοσοκοµεία. Αρα, αυτό όταν ολοκληρωθεί δεν θα γίνει σε µία µέρα. Θέλει έναν ορίζοντα τριών ετών για να ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει αρµονικά. Θα µειώσει πραγµατικά τον φόρτο των νοσοκοµείων. Επίσης, µέσα στο 2014 θα φτιάξουµε τα ανεξάρτητα ΤΕΠ, για τα Τµήµατα Επειγόντων Περιστατικών, έτσι ώστε και αυτό να µοιράσει καλύτερα τον φόρτο των επειγόντων περιστατικών µεταξύ των εφηµερευόντων νοσοκοµείων και να µην κατευθύνονται όλοι κατευθείαν στο νοσοκοµείο της προτιµήσεώς τους. Εάν γίνουν αυτές οι δύο µεταβολές, και είµαι διατεθειµένος να γίνουν, τότε πράγµατι τα ράντζα στα νοσοκοµεία θα εξαφανιστούν. Θα µείνουν µόνο στα εφηµερεύοντα νοσοκοµεία την ώρα της εφηµερίας, όπου εκεί πραγµατικά και σε όλες τις χώρες του πλανήτη, ακόµα και στις πιο προηγµένες, υπάρχουν ράντζα µε την έννοια ότι όταν πηγαίνει πολύ κόσµος ταυτόχρονα υπάρχει ένας χρόνος αναµονής.

«Ξέρετε, δεν θα γίνω ο Μέγας Αλέξανδρος»

Ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης δεν αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις µε ευρύτερο πολιτικό περιεχόµενο.

Να πάµε λίγο και στο πολιτικό πεδίο, διότι παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον. Εσείς θεωρείτε ότι η Νέα ∆ηµοκρατία έχει δυνατότητα, έχει χώρο να ανοιχτεί και προς τα αριστερά της; Χωράει και το ΠΑΣΟΚ ή το πρώην ΠΑΣΟΚ ή πρώην στελέχη της σοσιαλδηµοκρατίας σε ένα ευρύ ευρωπαϊκό κάλεσµα; ∆ιότι είναι εκ διαµέτρου αντίθετες οι ιδεολογικές απόψεις.

∆εν θα αρθούν οι ιδεολογικές µας διαφορές. Κι εγώ, για να µην παρεξηγηθεί η προηγούµενη απάντηση, δεν πιστεύω ότι πρέπει να φτάσουµε σε µια χώρα που θα είναι από τη µία η Νέα ∆ηµοκρατία και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται να υπάρχει η Κεντροαριστερά στην Ελλάδα ως συνοµιλητής της Κεντροδεξιάς και ως εταίρος της Κεντροδεξιάς στις δύσκολες στιγµές. Γιατί, δυστυχώς, τον ρόλο αυτό δεν µπορεί να τον παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι ένα κόµµα της έξαλλης Αριστεράς. Αρα, δεν µπορείς µε αυτή να συνεννοηθείς και να κάνεις κυβέρνηση. Κατά συνέπεια, νοµίζω ότι θα πρέπει ο χώρος της Κεντροαριστεράς να βρει τον τρόπο να ανασυνταχθεί. Εχει ένα ιστορικό στοίχηµα και ένα µεγάλο µερίδιο ευθύνης για την πορεία της χώρας.

Εάν είχατε να διαλέξετε τον λεγόµενο πολιτικό σας προορισµό µετά το έργο στο υπουργείο, όποτε και αν αυτό ολοκληρωθεί, ποιος θα ήταν; Θα ήταν, δηλαδή, κάτι ίσου ή µεγαλύτερου βεληνεκούς;

Είµαι 42 ετών, 41 και κάτι για την ακρίβεια. Εχω εκλεγεί βουλευτής από το 2007 µε δύο διαφορετικά κόµµατα πλέον, έχω γίνει υπουργός σε δύο διαφορετικές κυβερνήσεις. Πήρα ένα χαρτοφυλάκιο θα λέγαµε όχι της καυτής επικαιρότητας, αυτό της ναυτιλίας, και έκανα ό,τι µπορούσα. Τώρα ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαµαράς, µου εµπιστεύθηκε ένα από τα πιο σοβαρά χαρτοφυλάκια της κυβερνήσεως και της χώρας. Ξέρετε, κύριε Χρηστάκο, δεν θα γίνω και ο Μέγας Αλέξανδρος. Αρα µπορώ να σας πω ότι τις πολιτικές µου φιλοδοξίες σε έναν µεγάλο βαθµό τις έχω ικανοποιήσει. Για αυτό και µπορώ και λαµβάνω αποφάσεις χωρίς να µε αφορά καθόλου το πολιτικό κόστος. Σας µιλώ ειλικρινά, εγώ θέλω να κάνω εδώ τη δουλειά µου. Οταν θα περάσουν µερικά χρόνια να θυµάται ο κόσµος ότι ο Γεωργιάδης πραγµατικά ό,τι µπορούσε έκανε. Παραδείγµατος χάριν, ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Εχουν περάσει 14 χρόνια και όλος ο κόσµος λέει να ένας καλός υπουργός Υγείας, ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Θέλω και εγώ να το κερδίσω για τον εαυτό µου αυτό και µετά από 14 χρόνια να λένε «να, ο Γεωργιάδης ήταν καλός υπουργός». Το αν θα επανεκλεγώ και βουλευτής ποσώς µε ενδιαφέρει.