Ας βάλει ..σιλανσιέ ο Τσίπρας σε κάποιους

11:15 16/1/2015 - Πηγή: Παραπολιτικά

του Νίκου Σίμου

Μπορεί να μοιάζει παράλογο αλλά έχει περίπου καθιερωθεί ως θεμιτό στην παγκόσμια πολιτική σκηνή να λέγονται απίθανες υπερβολές και ανακρίβειες σε πορεκλογικές περιόδους. Οι υπερβολές αυτές και οι ανακρίβειες μεταφράζονται, μετεκλογικά, σε πολιτικά ψέμματα καθώς ελάχιστα τηρούνται από αυτά που έχουν ειπωθεί για να προσελκυσθούν ψηφοφόροι.

Και σε τούτη την προεκλογική περίοδο δίνονται υποσχέσεις που εκ πρώτης όψεως είναι δύσκολο να τηρηθούν. Όμως αυτό που θα πρέπει να προσέξουν τα κόμματα και, κυρίως, οι αρχηγοί τους είναι μία αδιάψευστη διαπίστωση: Ότι όσο πιο

παχειές είναι οι υποσχέσεις και όσο πιο μεγάλες οι υπερβολές, η σχεδόν βεβαία μη τήρησή τους, διότι άλλη είναι τελικώς, η πραγματικότητα, τόσο πιο μεγάλη γίνεται και η λαϊκή οργή εναντίον αυτού που τον εξαπάτησε.

Τα παραδείγματα πολλά. Είδαμε που κατέληξε το ΠΑΣΟΚ. Είδαμε και που καταλήγει η ΝΔ. Επομένως ας το προσέξει ο ΣΥΡΙΖΑ διότι ακούμε πολλές μεγαλοστομίες, χωρίς να έχουμε ακούσει για τα ισοδύναμα που θα υποκαθιστούν τα λεφτά που απαιτούνται για την εκπλήρωση των υποσχέσεων που δίνονται. Εκτός και αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει και αυτός στις οικονομικές κοτσάνες της νεοαποκτηθείσας υποψηφίας του η οποία πληροφόρησε τον εμβρόντητο λαό ότι θα τυπώσει ευρώ η Τράπεζα της Ελλάδος! Επειδή λοιπόν τέτοιου είδους σαχλαμάρες φτάνουν και στ’ αυτιά των αναποφάσιστων τους οποίους θέλει να προσελκύσει ο ΣΥΡΙΖΑ και, επιεδή οι αναποφάσιστοι, ως τέτοιοι, είναι συνήθως σκεπτόμενοι και μένουν με το στόμα ανοικτό όταν ακούν τέτοια τερατώδη, καλόν είναι να βάλει ο Αλέξης Τσίπρας... σουρντίνα σε κάποια στελέχη του. Διότι με κάτι τέτοια δεν προσελκύονται ψηφοφόροι, απλώς απομακρύνονται και όσοι εχέφρονες έχουν αποφασίσει να απορρίψουν και τιμωρήσουν τον Αντώνη Σαμαρά.

Βεβαίως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να εκστομίσει τις κοτσάνες που ακούγονται από συντρόφους του. Αλλά μη νομίσει βεβαίως ότι ο κόσμος θεωρεί ότι δεν θα αναγκαστεί να κυβερνήσει και με τους κοτσανολόγους. Σουρντίνα λοιπόν, έστω και την εσχάτη ώρα...