Γραβάτες πάνω σε λευκό καυγά

21:31 2/5/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

Την Δευτέρα 28 Απριλίου εγκαινιάστηκε στην Titanium Yiayiannos Gallery η έκθεση της Μαρίας Σταμάτη με τίτλο «εδώ στο Νότο...», η οποία θα διαρκέσει έως και την Παρασκευή 23 Μαΐου 2014.

Λίγα λόγια για την έκθεση (απόσπασμα από το κείμενο του καταλόγου):

“Εάν κάποιος πατήσει την γραβάτα σου,

φταις εσύ γιατί είχες γονατίσει”

Karl Lagerfeld

Στην τελευταία της δουλειά, η Μαρία Σταμάτη στέκεται ξεκάθαρα απέναντι στον κόσμο και σχολιάζει με χιούμορ, με σαρκασμό και κυρίως με κομψότητα την καθημερινότητά

μας στην Ελλάδα της κρίσης, τη μοίρα της Ευρώπης, την πολιτική σκηνή.

Εδώ, τον λευκό καμβά έχει αντικαταστήσει η γραβάτα. Η χρήση της όμως δεν εξαντλείται πλαισιώνοντας απλώς το πολιτικό σχόλιο της καλλιτέχνιδος. Η Μαρία Σταμάτη εκμεταλλεύεται τη συμβολικά φορτισμένη φύση του αντικειμένου και τη χρησιμοποιεί αναλόγως. Αλλού η γραβάτα λειτουργεί ως λαιμοδέτης, ως λουρί: μία επίμονη υπενθύμιση ότι το σύστημα κρατάει από το λαιμό όποιον τη φορά. Λουρί που σε αρκετά έργα γίνεται θηλιά: από όργανο ελέγχου, όπλο φονικό. Αλλού πάλι, μοιάζει να αγκαλιάζει το θέμα με τρυφερότητα θυμίζοντας την πρωταρχική της λειτουργία: ένα δώρο από τις γυναίκες των Κροατών στρατιωτών του 17ου αιώνα πριν αυτοί ξεκινήσουν για τον πόλεμο, ως σύμβολο αμοιβαίας πίστης ότι όλες οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι θα ξεπεραστούν.

Κοινός παρονομαστής όλων των έργων είναι μια υπόρρητη εύθραυστη ισορροπία: Η γραβάτα κλείνει την περιοχή του συναισθήματος. Είναι μια καλά ασφαλισμένη κλειδαριά της προσωπικότητας, θα μπορούσε κανείς να πει. Το δέσιμο του κόμπου δε, και στις 85 παραλλαγές του, είναι μία λογική και υπολογισμένη διαδικασία, μία ένδειξη μέτρου, ορίου και πειθαρχίας που την φυλάσσει. Η αφαίρεση της γραβάτας σημαίνει δυνατότητα πρόσβασης προς το περιεχόμενο. Πίσω από τη χρήση της στην έκθεση αυτή, φανερώνεται ως υπαινιγμός η προτεινόμενη λύση: η αλλαγή, η ανατροπή, η ίαση, η βελτίωση ξεκινάει εκ των έσω. Το πρώτο βήμα γίνεται σε επίπεδο προσωπικό, εσωτερικά. Εκεί, δηλαδή, που γεννάται «η ανάπτυξη της αμφιβολίας μπροστά σε δάσος καθιερωμένων».