Η αντίδραση των ανωνύμων

11:17 26/2/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

του Νίκου Σίμου

Στη χθεσινή ειδησεογραφία αυτής εδώ της ηλεκτρονικής σελίδας των «Παραπολιτικών» αναρτήθηκε η πληροφορία ότι σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που φτάνουν στο Μαξίμου δύο υποψήφιοι, σε σημαντικά από πολιτικής απόψεως σημεία, ο κ.Τζιτζικώστας στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης στην Αθήνα προηγούνται, αν και «αντάρτες», των υποψηφίων στους οποίους έδωσε το χρίσμα η ηγεσία της ΝΔ.

Η πληροφορία

από μόνη της έχει βεβαίως τη σημασία της και οδηγεί σε πολλά συμπεράσματα. Όμως μεγαλύτερη σημασία έχουν τα σχόλια αναγνωστών τα οποία συνόδευσαν την σχετική είδηση των «Π». Από μία άποψη θα μπορούσε να πει κανείς ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση βρισκόμαστε προ της λαϊκής θυμοσοφίας «φωνή λαού, οργή Θεού». Από την άλλη βεβαίως οι απόψεις που εκφράζουν οι πολίτες, αρκετές φορές με ακρότητα, δεν πρέπει να πετιώνται στο καλάθι των αχρήστων, ειδικώς από τους πολιτικούς.

Το συμπέρασμα είναι ότι πρώτον η βάση της ΝΔ εμφανίζεται διχασμένη και δεύτερον, σημαντική της πλειοψηφία διαφωνεί με τις επιλογές που έγιναν. Λ.χ. κάποιος αναγνώστης έγραψε ότι οι νεοδημοκράτες θα ψηφίσουν αυτούς που δεν στήριξε επισήμως η ΝΔ. Θα είναι λάθος να υποθέσει κανείς ότι η άποψη αυτή είναι μεμονωμένη. Ασφαλώς και θα υπάρχουν πολλοί ψηφοφόροι της ΝΔ που συμμερίζονται την άποψη αυτή.

Όμως και οι άλλες απόψεις που διατυπώθηκαν και που δεν είναι τόσο κατηγορηματικές δείχνουν ένα προβληματισμό, γεγονός που σημαίνει ότι η επίσημη ΝΔ δεν έχει κατορθώσει να πείσει τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της για την ορθότητα των επιλογών της.

Βεβαίως και ο λαός θα κρίνει στο τέλος. Αν θέλαμε πάντως να κρίνουμε την όλη περίπτωση των αυτοδιοικητικών εκλογών μέσα από ένα πρίσμα ουσίας, που πρέπει να ενδιαφέρει τις τοπικές κοινωνίες, θα λέγαμε ότι η πολιτικοποίηση των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, μέσω του σταυρού προτίμησης, ξεστρατίζει τον κόσμο από τον στόχο που θα έπρεπε να έχει. Και που δεν είναι άλλος παρά η επιλογή –κυρίως από τους ψηφοφόρους- εκείνων που πραγματικά μπορεί να του είναι χρήσιμοι στον τόπο όπου ζει και όχι εκείνοι τους οποίους μπορεί να αναγνωρίσει, επειδή έχουν βρεθεί στο πολιτικό προσκήνιο.

Γι αυτό και πάντα θα υπάρχουν αποτυχημένοι δήμαρχοι ή αποτυχημένοι περιφερειάρχες που, από μόνος τους, είναι ένας αποτυχημένος θεσμός, πιο αποτυχημένος και από αυτόν των Νομαρχών.