"Η ελληνική κοινωνία θρυµµατίζεται επί 4 χρόνια"

12:21 11/11/2013 - Πηγή: Παραπολιτικά

Πάνω στο γραφείο του στις Βρυξέλλες έχει µια πινακίδα στην αγγλική: «Never, never, never give up» (Ποτέ, ποτέ, ποτέ µην τα παρατάς). «Είναι η µανιάτικη ρίζα;» τον ρωτώ, όταν καθόµαστε στο «Ουζάδικο» της οδού Αλωπεκής. «Η µανιάτικη σκληρότητα έχει παρεξηγηθεί. ∆εν είναι αυτοσκοπός. Είναι αυστηρότητα αρχών, που πρέπει να είναι σεβαστές. Μάλιστα, στη δική µου περίπτωση ενισχύεται από την κρητική καταγωγή της γιαγιάς µου», προσθέτει χαµογελώντας.

Μόλις επέστρεψε από τη Λευκωσία, όπου ήταν οµιλητής

στην ηµερίδα της Νεολαίας του κυβερνητικού κόµµατος ∆Η.ΣΥ., µε θέµα «Προκλήσεις και ευκαιρίες για την Ελλάδα και την Κύπρο στην Ανατολική Μεσόγειο». Είχε την ευκαιρία να συνοµιλήσει επί µακρόν µε τον Πρόεδρο της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, και να διαπιστώσει ότι οι Κύπριοι έχουν την πίστη ότι θα τα καταφέρουν. «Είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να βγεις από την κρίση. Να το πιστέψεις», σχολιάζει την ώρα που η υπεύθυνη του εστιατορίου έρχεται να πάρει την παραγγελία. Ως παλαιός θαµώνας, συστήνει τη ζεστή τσιροσαλάτα, τη φάβα, το χταποδάκι στη σχάρα και τα ψητά λαχανικά. Συνοδεύουµε το γεύµα µας µε κρητική τσικουδιά.

Τον ρωτώ εάν κυκλοφορεί µε ασφάλεια. «Οχι, ποτέ. ∆εν το ήθελα. Με ικανοποιεί ότι ακόµη και σήµερα µε σταµατούν άνθρωποι στον δρόµο και µε χαιρετούν θερµά, κάνοντας ερωτήσεις για την πολιτική επικαιρότητα». Η συζήτηση αυτοδικαίως µεταφέρεται στη δολοφονική επίθεση κατά των µελών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο. «Πρώτη προτεραιότητα είναι η εθνική ενότητα. Επί τέσσερα χρόνια τώρα η ελληνική κοινωνία θρυµµατίζεται. Και αυτό δεν αφορά µόνο στην πολιτική. Αφορά στους κοινωνικούς πολυ-διχασµούς. Ανάµεσα σε ανέργους και εκείνους που έχουν δουλειά. Σ’ εκείνους που πληρώνουν φόρους και σ’ εκείνους που φοροδιαφεύγουν. Σ’ εκείνους που εργάζονται στον δηµόσιο τοµέα και σ’ εκείνους στον ιδιωτικό. Τώρα προστέθηκε και η τριβή αστικών κέντρων και επαρχίας για την ακίνητη περιουσία».

Ζητώ τη γνώµη του για το πώς θα µπορούσε να σταµατήσει ο θρυµµατισµός. «Νοµίζω ότι η πρωτοβουλία για τη νέα εθνική ενότητα θα πρέπει να προέλθει από την Κεντροδεξιά. Να κληθεί η αντιπολίτευση να συµβάλλει στην ενότητα, στη βάση ενός ελάχιστου κοινού παρονοµαστή αυτονόητων: Παραµονή στο ευρώ. Οριζόντια και κάθετη καταδίκη κάθε βίας. Αλλος τρόπος και ύφος πολιτικής αντιπαράθεσης. Εάν η αντιπολίτευση αρνηθεί, θα αναλάβει την ιστορική ευθύνη της άρνησης».

Θεωρεί τις Βρυξέλλες πρώτη γραµµή προάσπισης ελληνικών συµφερόντων. «Επί 35 χρόνια ζούσαµε στη ψευδαίσθηση µιας τεχνητής διάκρισης ευρωπαϊκού-εθνικού. Στην πραγµατικότητα το 70% και πλέον κάθε εθνικής νοµοθεσίας έχει ευρωπαϊκή ρίζα. Η δυναµική παρουσία στις Βρυξέλλες έχει κεφαλαιώδη σηµασία». Είναι αυστηρός µε το παρελθόν: «Στο ευρωπαϊκό µας ∆ηµοτικό, όταν δηλαδή αρχίζαµε να µαθαίναµε τι σηµαίνει συµµετοχή στην Ευρώπη, είχαµε κακό δάσκαλο, τον Ανδρέα Παπανδρέου, που δεν την πίστευε. Ετσι βυθιστήκαµε στη στρεβλή νοοτροπία αλόγιστης χρήσης επιδοτήσεων και χάσαµε µεγάλες ευρωπαϊκές ευκαιρίες».

Ο συνοµιλητής µου παραδέχεται ότι οι Ευρωπαίοι µάς αντιµετωπίζουν µε δυσπιστία. «∆εν µας βοηθούν όσο µπορούν, παρότι έχουµε χτίσει την ηθική βάση για να διεκδικήσουµε µια καλύτερη διαπραγµάτευση, µετά από τόσα χρόνια θυσιών. Είναι απορίας άξιον γιατί καθυστερούν να στείλουν ένα µήνυµα υποστήριξης που χρειαζόµαστε». Από την άλλη, είναι αισιόδοξος ότι τελικώς θα υπάρξει θετική λύση. «Επιβεβαιώνω ότι η ευρωπαϊκή εικόνα της Ελλάδας έχει βελτιωθεί πολύ. Η πρόσφατη πρωτοβουλία του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαµαρά για µια Entente (συνεννόηση) του Νότου στο θέµα της λαθροµετανάστευσης συνάντησε πολύ καλή αποδοχή. Οµως, είµαστε ακόµη στο στάδιο του damage control (έλεγχος ζηµίας), ενώ δεν έχουµε ακόµα βρει το νέο εθνικό µας αφήγηµα».

Εκλεγµένος από τους συναδέλφους του ως ευρωβουλευτής της χρονιάς στον τοµέα των µεταφορών, ο Γιώργος Κουµουτσάκος ήταν εισηγητής του κρίσιµου κανονισµού για τα νέα διευρωπαϊκά δίκτυα µεταφορών, προϋπολογισµού ύψους 270 δισ. ευρώ. «Η νέα περίοδος της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι εξίσου σηµαντική µε την εποχή της ίδρυσης. Πρέπει να επανεφεύρουµε την Ευρώπη µετά την κρίση. Και η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει τον εταίρο της, την Ελλάδα, µε συγκεκριµένους τρόπους, όπως την επιµήκυνση του χρέους, τη διόρθωση των επιτοκίων και τη µη εγγραφή στο δηµόσιο χρέος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών».

Πριν αποχαιρετισθούµε, ο ευρωβουλευτής και διπλωµάτης συνδαιτυµόνας µου, εξοµολογείται: «Προτεραιότητά µου είναι η δουλειά στο κρίσιµο και απαιτητικό ευρωπαϊκό πεδίο». Το γνωρίζει καλά άλλωστε.