Η Ιστορία και η Πίστη τιμωρούν

11:26 25/8/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

Του Νίκου Σίμου

Eπειδή είναι ωφέλιμο τα παθήματα να γίνονται μαθήματα θα πρέπει να γνωρίζει η κυβέρνηση ότι πιο μεγάλη γκάφα από το να τα βάλει –έστω και από αφέλεια- την Εκκλησία δεν υπάρχει. Ανεξαρτήτως του τι πιστεύει μέσα του ο καθένας –και κυρίως οι ψευδοπροοδευτικοί- η πίστη είναι ζήτημα προσωπικής μεταφυσικής. Κατά συνέπειαν για κάποιον που πιστεύει οτιδήποτε, το τι λέει ο άλλος αντιστοιχεί στο «περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα».

Η ελληνική κοινωνία στη μεγάλη της πλειοψηφία, για να μη πούμε στη συντριπτική της, έχει μία ορισμένη πίστη. Που

ατομικώς αν αξιολογηθεί ισχύει το παραπάνω προσωπικό και αναπαλλοτρίωτο στοιχείο που αναφέραμε. Καλώς ή κακώς. Αυτό σημαίνει ότι όποιος πηγαίνει αντίθετα σε συλλογικές ή ατομικές πεποιθήσεις, στην καλύτερη περίπτωση αντιμετωπίζει την αδιαφορία και στη χειρότερη την αποστροφή. Αυτά τα δύο όμως ενδεχόμενα έχουν βαρύτητα όταν από τη μία πλευρά βρίσκεται ένα πολιτικός, μία κυβέρνηση, και από την άλλη, στη θέση του αδιαφορούντος ή αποστρεφομένου, μία κοινωνία.

Με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο η κυβέρνηση μάλλον «τα έκανε μαντάρα». Θέλοντας να επιτύχει, προφανώς, διπλωματικού είδους ισορροπίες, πέραν των παλινωδιών, «επέτυχε» να ξεσηκώσει και την Ιεραρχία, καθώς όχι μόνο θρησκευτικά φανατισμένοι ιεράρχες αλλά και νηφάλιοι και ιδιαιτέρας μόρφωσης και επιστημοσύνης Μητροπολίτες όπως ο Πειραιώς και ο Μεσογαίας έσπευσαν αν καταγγείλουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.

Δεδομένου ότι ο κ. Σαμαράς δεν διακρίνεται για τις αποστάσεις από το θρησκευτικό συναίσθημα και την Εκκλησία, από τις οποίες χαρακτηρίζονταν «εκσυγχρονιστικές αντιλήψεις» της Σημιτικής διακυβέρνησης, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε προ μιας άλλης κυβερνητικής γκάφας, που οφείλεται στις συνήθεις επιπολαιότητες και προχειρότητες. Όταν, με άλλα λόγια, προσπαθώντας για να μην ερεθίσεις τον γείτονά σου, κλείνεις τα μάτια στην Ιστορία της πατρίδας σου, είναι αναπόφευκτο να διολισθήσεις και σε άλλα λάθη τα οποία ενδεχομένως να κάνουν μεγαλύτερη ζημία. Όπως λ.χ. η σύγκρουση με την Εκκλησία.

Ας μη λησμονεί κανείς από τους κυβερνώντες τι έπαθε ο κ. Σημίτης με την υπόθεση των ταυτοτήτων και της αναγραφής σε αυτές του θρησκεύματος. Ασφαλώς και ως μέλος της ΕΕ οφείλουμε να εναρμονιστούμε με τα ισχύοντα στους εταίρους μας. Μόνο που ούτε η ιστορική πραγματικότητα μπορεί να αποσιωπάται όσον αφορά τις γενοκτονίες σε βάρος του Ελληνισμού αλλά ούτε και και η ευρωπαική μας εναρμόνιση να μη λαμβάνει τις εθνικές μας ιδιαιτερότητες, όντας εμείς ανάδελφο έθνος σε μία πολύ καυτή κατά το παρελθόν περιοχή. Απλώς όλα αυτά προϋποθέτουν συνεννοήσεις και διαπραγματεύσεις και όχι υπάκουες εκτελέσεις εντολών, ενδεχομένως και ανιστόρητων Ευρωπαίων...