Η βλακεία ως αφορμή για πιέσεις

11:57 9/1/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

του Νίκου Σίμου

Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 η εγχώρια τρομοκρατία χρησιμοποιήθηκε ως «πειστική και πιεστική επιχειρηματολογία» από την Αμερικανική πλευρά προκειμένου να ασκούνται πιέσεις στην Ελλάδα, κάθε φορά που αυτό απαιτούσαν τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Ενομιμοποιείτο άλλωστε η Ουάσινγκτον να εκδηλώνει την ανησυχία της ή και τις απειλές της με ταξιδιωτικές οδηγίες, καθώς δεν ήσαν λίγα τα θύματα της 17ης Ν. που ήσαν Αμερικανοί πολίτες, αξιωματούχοι.

Τώρα δίδεται πάλι η ευκαιρία στην

Ουάσινγκτον –και μάλιστα σε μία κρίσιμη φάση απο οικονομικής πλευράς αλλά και από την άποψη της εισόδου της Ελλάδος στον ενεργειακό χάρτη- να εγκαινιάσει ένα νέο κύκλο πιέσεων προς την Ελλάδα, με αφορμή την εξαφάνιση ενός από τα πρωτοπαλήκαρα της τρομοκρατικής οργάνωσης που δρούσε ασύλληπτη επί πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Ήδη η Ουάσινγκτον έκανε πράξη τις προειδοποιητικές βολές της, με τη δυνατότητα που εμείς της δώσαμε. Το Στέητ Ντηπάρτμεν εξέδωσε ανακοίνωση, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι η Ουάσινγκτον εξακολουθεί να πιστεύει, τόσα χρόνια μετά, ότι η κορυφαία εγχώρια τρομοκρατική οργάνωση δεν έχει εξαρθρωθεί.

Ανεξαρτήτως του αν οι αρχές των ΗΠΑ πιστεύουν ότι είτε δεν έχει εξαρθρωθεί η 17Ν είτε δρα με άλλους πλοκάμους της, με άλλη ονομασία, το θέμα είναι ότι η υπόθεση της «απόδρασης» -με τις διευκολύνσεις της ελληνικής πλευράς- του Χριστόδουλου Ξηρού, αποκάλυψε μία επιπόλαια όσο και ανόητη πρακτική. Μία πρακτική που ακολουθείται από τις ελληνικες αρχές, εν ονόματι μιας ευαισθησίας και ανθρωπιστικών λόγων, χωρίς όμως να διερευνά σε ποιους πρέπει η Πολιτεία να δείχνει το ανθρωπιστικό της πρόσωπο και από ποιους να το αποστρέφει.

Αν λάβουμε υπ’ όψιν ποια έγκλειστα «μπουμπούκια» στις φυλακές έχουν εξαφανισθεί, εκμεταλλευόμενα τις άδειες διανυκτέρευσης έξω που τους δίνονται, και πόσο επικίνδυνοι είναι οι εξαφανιζόμενοι, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι γκάφες των αρμόδιων αρχών είναι από ασυγχώρητες έως δεν ξέρω τι άλλο, καθώς η επίδειξη ανρθωπιστικής συμπεριφοράς σε πολλές περιπτώσεις –και μάλιστα ιδιαιτέρως επικίνδυνες- έχει υποκατασταθεί από την κορυφαία ανθρώπινη βλακεία.