Κοινωνικό σπίτι στα Άνω Λιόσια

14:29 4/3/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

Της Κέλλυς Φαναριώτη, εφημερίδα "Παραπολιτικά"

Μέσα στον καθημερινό βομβαρδισμό των αρνητικών ειδήσεων και των «μαύρων» εκτιμήσεων για το μέλλον, λίγες είναι οι περιπτώσεις εκείνες που μπορούν να κάνουν τους πολίτες να πιστέψουν ότι υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον.

Μία από αυτές είναι σίγουρα η κα. Έλενα Σερεπίσου, πρώην νοσηλεύτρια και νυν ελεύθερος επαγγελματίας, η οποία δημιούργησε πριν ενάμισι μήνα το κοινωνικό σπίτι «ΑΓΑΠΩ» στη Ζωφριά Άνω Λιοσίων. Πρόκειται για έναν χώρο όπου άνθρωποι που χτυπήθηκαν από την οικονομική κρίση και αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα προς

το ζην, έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν τρόφιμα, ρούχα και παπούτσια.

Η κα. Σερεπίσου με τη βοήθεια δέκα εθελοντριών – όλες τους άνεργες μητέρες- αγωνίζεται καθημερινά ώστε να εξασφαλίσει την εβδομαδιαία σίτιση σε 80 οικογένειες της περιοχής. Όπως εξηγεί στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», η Ζωφριά αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα ανεργίας και πολλές είναι οι οικογένειες που δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους ούτε ένα πιάτο φαγητό. «Μας προσεγγίζουν κυρίως οικογένειες με παιδιά που τον τελευταίο καιρό και οι δύο γονείς έμειναν άνεργοι. Οι περιπτώσεις είναι πάρα πολλές τόσο στη Ζωφριά όσο και στον υπόλοιπο δήμο Φυλής. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς να ταΐσουν τα παιδιά τους. Κάποιοι αδυνατούν να αγοράσουν έστω κι ένα κουτί γάλα», δηλώνει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» η κα. Σερεπίσου.

Η αρχή

Το κοινωνικό σπίτι «ΑΓΑΠΩ» είναι ένας χώρος δικός της, άδειος μέχρι πρότινος, τον οποίο αποφάσισε να αξιοποιήσει καθ ‘αυτόν τον τρόπο. Όπως επισημαίνει, η ονομασία του σπιτιού προήλθε από μια λέξη που η ίδια συνηθίζει να λέει αρκετά συχνά. «Πρόκειται για ένα ρήμα που χρησιμοποιούσα ανέκαθεν και το ίδιο έκαναν και οι γονείς μου. Από μικρή τους έβλεπα να ενδιαφέρονται για τον συνάνθρωπο και πήρα το παράδειγμά τους. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως ήταν εντελώς φυσιολογικό για εμένα το να νοιάζομαι για τον διπλανό μου και να τον στηρίζω όπου και όσο μπορώ χωρίς να περιμένω κάποιο αντάλλαγμα», εξηγεί.

Όταν πήρε την απόφαση να μετατρέψει το μικρό σπίτι στη Ζωφριά σε έναν χώρο αλληλεγγύης και συγκέντρωσης, χρειάστηκε να αγωνιστεί αρκετά ώστε να μαζέψει τρόφιμα, ρούχα και παιχνίδια. Αρωγοί στην προσπάθειά της αυτή στάθηκαν οι φίλοι, οι γνωστοί αλλά και κάποιοι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι της προσέφεραν από το υστέρημά τους ό,τι μπορούσαν.

«Τους τελευταίους έξι μήνες, πριν γίνουν τα εγκαίνια του ΑΓΑΠΩ, έτρεξα πολύ προκειμένου να το ανοίξω και να υπάρχει μέσα υλικό που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο σε κάποιους ανθρώπους. Ακόμη και όσοι με δυσκολία τα βγάζουν πέρα, έψαχναν να βρουν τι ήταν εκείνο που δεν χρειάζονταν πια και θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιον άλλο», μας λέει.

Προσέλευση

Τον τελευταίο ενάμισι μήνα, από την ημέρα δηλαδή που το «ΑΓΑΠΩ» έγινε επίσημα γνωστό στην ευρύτερη περιοχή, αυξάνονται διαρκώς οι οικογένειες που ζητούν βοήθεια. « Το πρόβλημα στη Ζωφριά είναι πολύ μεγάλο. Μια μητέρα τις προάλλες αδυνατούσε να στείλει το παιδί της στο σχολείο επειδή δεν μπορούσε να του αγοράσει παπούτσια. Συγκλονιστική ήταν επίσης και η περίπτωση μιας άλλης μητέρας που δεν είχε χρήματα για φαγητό και για να ξεγελάσει την πείνα των παιδιών της, έβραζε κύβο βοδινού σε ζεστό νερό. Είναι η μεγαλύτερη τιμωρία για έναν γονιό να μη μπορεί να δώσει ένα πιάτο φαγητό στο παιδί του», αναφέρει η κα. Κατερίνα, άνεργη μητέρα τριών παιδιών και εθελόντρια στο «ΑΓΑΠΩ», η οποία δραστηριοποιείται έντονα σε οργανώσεις αλληλεγγύης.

Η περιοχή της Ζωφριάς αριθμεί 9.200 κατοίκους και το «ΑΓΑΠΩ» είναι η μόνη πρωτοβουλία που βοηθά ανθρώπους με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. «Αυξάνονται συνεχώς οι οικογένειες που έχουν ανάγκη από τρόφιμα, πάνες και ρούχα αλλά δυστυχώς δεν είμαστε ακόμη σε θέση να βοηθήσουμε περισσότερους. Καλώ όποιον θέλει είτε να έρθει και να προσφέρει, είτε απλά να έρθει να δει με τα ίδια του τα μάτια την κατάσταση που επικρατεί στη περιοχή», τονίζει η κα. Σερεπίσου.

Τις τελευταίες ημέρες η ομάδα του «ΑΓΑΠΩ» απευθύνει έκκληση στις μεγάλες εταιρίες τροφίμων να προσφέρουν ό,τι μπορούν από τα αποθέματά τους. « Χρειαζόμαστε βοήθεια, όχι για εμάς, αλλά για τις οικογένειες αυτές που αιμορραγούν», προσθέτει η κα. Κατερίνα.

"Παίρνω δύναμη από τα παιδιά μου"

Πάντως, οι δύο γυναίκες με όπλο την επιμονή και την αγάπη τους προς τον συνάνθρωπο παραμένουν δυνατές τόσο για τις ίδιες τους τις οικογένειες, όσο και για τους ανθρώπους που δοκιμάζονται με το τέρας της ανεργίας. «Παίρνω δύναμη από τα παιδιά μου και συνεχίζω τον αγώνα. Όσο ακόμα μπορώ, θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου προκειμένου να μη μείνει ούτε ένα παιδί της περιοχής χωρίς φαγητό, πάνες, ρούχα ή παπούτσια», υπογραμμίζει η κα. Σερεπίσιου και καταλήγει λέγοντας: «Η μεγαλύτερη επιτυχία του “ΑΓΑΠΩ” είναι πως κατάφερε εκτός από χώρος συγκέντρωσης αγαθών, να γίνει κι ένας χώρος συνάντησης κατοίκων της περιοχής. Οι άνθρωποι δεν έρχονται εδώ για να πάρουν μία σακούλα τρόφιμα και να φύγουν. Αντιθέτως, καθόμαστε όλοι μαζί, συζητάμε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον».