Οι 7 μεταρρυθμίσεις του Γιάννη Βαρουφάκη από το Brookings

22:50 16/4/2015 - Πηγή: Παραπολιτικά

Ομιλία στο Ινστιτούτο Brookings πραγματοποίησε το βράδυ της Πέμπτης ο Γιάννης Βαρουφάκης αμέσως μετά τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών προσπάθησε να παγκοσμιοποιήσει το θέμα της διαπραγμάτευσης λέγοντας ότι η έκβασή των συζητήσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους θα αναδείξει αν η Ευρώπη βοηθά ή τελικά εμποδίζει την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, από τις συνέπειες του κραχ

του 2008.

Ο κ. Βαρουφάκης σημείωσε ότι είναι λογικό να πιστέψει κανείς ότι η Ευρώπη έχει ξεπεράσει την οικονομική κρίση και ότι οι διασώσεις των οικονομιών των περιφερειακών της χωρών σε συνδυασμό με την αυστηρή λιτότητα είχε αποτέλεσμα και ότι μόνο η Ελλάδα δεν κατάφερε να ανακάμψει εξαιτίας δικών της λαθών.

Ωστόσο, οι χρόνιες παθογένειες της Ελλάδας δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το εύρος και την επιμονή της τρέχουσας κρίσης, πρόσθεσε ο υπουργός Οικονομικών, συμπληρώνοντας ότι πρέπει να ερευνηθούν τα λάθη στον σχεδιασμό της νομισματικής ένωσης. Παράλληλα, επεσήμανε ότι όσο αργεί η συμφωνία, τόσο ασφυκτιά η οικονομία και η κοινωνία και τόσο περισσότερο καθυστερούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Μεταξύ άλλων ο Γιάννης Βαρουφάκης αναφέρθηκε σε τέσσερις άξονες μεταρρυθμίσεων που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση.

Όπως τους απαριθμεί το capital.gr οι άξονες αυτοί είναι οι εξής:

1. Να ξανα-αντιστρέψουμε την πυραμίδα των μεταρρυθμιστικών προτεραιοτήτων προς όφελος και της αποτελεσματικότητας αλλά και της κοινωνικής δικαιοσύνης για να εμπνεύσουμε και να κερδίσουμε την υποστήριξη του ελληνικού λαού.

2. Οι πολιτικές μας για τις ιδιωτικοποιήσεις στοχεύουν στη σωστή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας αντί για τα απαράδεκτα ξεπουλήματος του παρελθόντος με απαιτήσεις ελάχιστης επένδυσης, πάνω από την τιμή που ζητείται έτσι ώστε να υπάρχει αντιστοιχία των βραχυπρόθεσμων εσόδων με τη μακροχρόνια αύξηση του ΑΕΠ και πρόβλεψη για συμμετοχή στα συνταξιοδοτικά ταμεία από την συμμετοχή στο κεφάλαιο που θα διατηρήσει το κράτος. Επίσης ανήγγειλε και την Ίδρυση μιας Δημόσιας Τράπεζας Επενδύσεων όπως η γερμανική KfW – χρησιμοποιώντας δημόσια περιουσία ως εγγυήσεις – έναν φυσικό εταίρο της ΕΤΕπ και δυνητικό δίαυλο για τη μεταφορά επενδύσεων της ΕΤΕπ στον ιδιωτικό τομέα.

3. Όσον αφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα αντί για την οριζόντια μείωση των συντάξεων που προωθείται ως «ασφαλιστική μεταρρύθμιση», θα περιορίσουμε δραστικά πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και θα αποτρέψουμε τράπεζες και άλλες εταιρίες (δημόσιες και ιδιωτικές) από το να μετακινούν τα διαχρονικά εργασιακά τους κόστη στα ασφαλιστικά ταμεία ενθαρρύνοντας πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.

4. Οι πολιτικές στον τομέα της παροχής πιστώσεων, μεταρρυθμίσεων στη Δικαιοσύνη και στην προστασία των αδύνατων, όπως και στη σταθεροποίηση της αγοράς ακινήτων θα περιλαμβάνουν είπε δημιουργίας μιας «κακής τράπεζας» (από το «μαξιλάρι» του ΤΧΣ) ώστε να διαγράψουμε τα «κόκκινα δάνεια» χωρίς να πιέσουμε τις τιμές των ακινήτων προς τα κάτω με ένα κύμα πλειστηριασμών και χωρίς να δημιουργήσουμε ένα κύμα άστεγων Ελλήνων, αλλά και σύστημα ταχείας εξωδικαστικής διευθέτησης διαφορών σχετικά με τα «κόκκινα δάνεια» και τα φορολογικές οφειλές που θα επιτρέψει μια αποτελεσματική λειτουργίας «κακών τραπεζών» χρηματοδοτούμενων από τον EFSF καθώς και την ενίσχυση φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων.

5. Η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης είναι απαραίτητη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Για παράδειγμα η απαγόρευση της αναζήτησης πληροφοριών από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις από οποιαδήποτε υπηρεσίας του κράτους που βρίσκονται υπό την κατοχή του δημόσιου τομέα, θα μειώσει σημαντικά το κόστος των συναλλαγών καθώς επίσης θα αφαιρέσει ευκαιρίες μικρο-διαφθοράς.

6. Η μεγαλύτερη αποτυχία της ελληνικής αγοράς εργασίας είναι η αδήλωτη απασχόληση που υπολογίζεται στο 30% της μισθωτής εργασίας. Μέρος της αιτίας είναι η αποτυχία της δημόσιας διοίκησης (επιθεωρήσεις εργασίας) να επιβάλουν την εφαρμογή των ισχυόντων νόμων. Ένα άλλο μέρος είναι η απουσία έξυπνων, αποτελεσματικών συμβάσεων εργασίας ανάμεσα στις εργοδοτικές και τις εργατικές οργανώσεις. Γι αυτό το σκοπό θα ζητήσουμε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) να σχεδιάσουν συμβάσεις εργασίας που καταπολεμούν την αδήλωτη εργασίας και ενισχύουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργοδότες.

7. Ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και περιορισμός των μη ανταγωνιστικών πρακτικών που εφαρμόζονται από αυτούς που κηρύττουν ενάντια στη δύναμη των ολιγοπωλίων με αποτέλεσμα να αυξάνουν το περιθώριο τιμής-κόστους στη διάρκεια της ύφεσης.