"Οι εξοπλισμοί της Ελλάδος 1936-1940"

14:41 27/10/2013 - Πηγή: Παραπολιτικά

Με το αποτέλεσμα της δίκης του πρώην ΥΕΘΑ Άκη Τσοχατζόπουλου, και άλλων 19 συγκατηγορουμένων του, πολύ πρόσφατο, αλλά και με επικείμενη την αυριανή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, το εντυπωσιακό σε όγκο βιβλίο (490 σελίδες μεγάλου σχήματος) του συναδέλφου Κωνσταντίνου Βλάσση «Οι εξοπλισμοί της Ελλάδος 1936-1940» (Εκδόσεις: «Δούρειος Ίππος», e-mail: [e-mail]), φαντάζει πως είναι

– και είναι – περισσότερο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε!

Μέχρι σήμερα η προς πόλεμο προπαρασκευή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για το μετέπειτα «Έπος του ’40» αποτέλεσε και αποτελεί ακόμα προϊόν πολιτικής αντιπαραθέσεως επειδή αυτός που είπε το «ΟΧΙ» ήταν ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς.

Με βάση τα εντυπωσιακά (όσο και αποκαλυπτικά) στοιχεία που αποκαλύπτονται στο βιβλίο αυτό του Κ.Βλάσση, καθώς ο συγγραφέας έχει καταφέρει και έχει συγκεντρώσει όλα τα πρακτικά του αντίστοιχου ΚΥΣΕΑ της εποχής αυής, αποδεικνύεται – με βάση πάντα τα στοιχεία των εκατοντάδων επί μέρους προγραμμάτων για όλους τους Κλάδους, ότι υπήρχε ένα σχέδιο και ένας προγραμματισμός. Κάτι άλλωστε που αποδεικνύεται και από την εν συνεχεία ευτυχή κατάληψη του ελληνοϊταλικού πολέμου, που δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι διήρκεσε επί ένα ολόκληρο εξάμηνο.

Εντυπωσιακή παρατήρηση από την παράθεση των στοιχείων του συγγραφέα είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των παραγγελιών τότε (όπως και στην εποχή μας) κατευθυνόταν προς τις εταιρείες της Ναζιστικής Γερμανίας. «Ιδεολογική συγγένεια» θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος. Όχι απαραίτητα, καθώς, όπως υποστηρίζει ο διακεκριμένος στρατιωτικός ιστορικός του Μουσείου της Πολεμικής Αεροπορίας Σμηναγός (Δ) Δρ.Δημήτριος Βογιατζής στον πρόλογό του, αυτό οφειλόταν αφενός στο ότι οι Γερμανικές εταιρείες ήταν από τις καλύτερες παγκοσμίως την εποχή αυτή, αλλά και γιατί – κυρίως – η Γερμανία του Χίτλερ ήταν από τις λίγες χώρες παγκοσμίως που δεχόταν να πληρωθεί από την Ελλάδα με προϊόντα του τόπου και όχι με το δυσεύρετο τότε συνάλλαγμα. Έτσι η Ελλάδα έπαιρνε κάθε είδους πολεμικό υλικό κυρίως από Γερμανία και την πλήρωνε με εσπεριδοειδή, σταφίδα, και κυρίως καπνά.

Το βιβλίο αυτό βεβαίως δεν είναι λογοτεχνικό και δεν διεκδικεί λογοτεχνικές δάφνες. Όμως έχοντας 10 ολόκληρες σελίδες, πυκνογραμμένες, μεγάλου σχήματος με τα πρακτικά αγοράς των εξοπλιστικών προγραμμάτων, προσφέρει μία θαυμάσια συγκεντρωτική πηγή για να μπορέσουμε να δούμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, τι και πως τα πήραμε τότε για να έχουμε μετά από 4 χρόνια τους θριάμβους του Έπους του 1940.

Και μόνο γι’ αυτό η συμβολή του στη σύγχρονη βιβλιογραφία του πολέμου αυτού είναι ανεκτίμητη.

Λ.Σ.Μ.