Οι τρεις προϋποθέσεις του Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας!

18:33 26/6/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

Του Νίκου Σίμου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ως σταδιακή επάνοδος του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στο προσκήνιο ερμηνεύεται η αξιολόγηση, από τον ίδιο, και για πρώτη φορά σύμφωνα με πληροφορίες, της δυνατότητας εμπλοκής του στα πολιτικά δρώμενα, αλλά από τη θέση του εγγυητού του Πολιτεύματος. Δηλαδή, από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι για την τελική απόφαση του πρώην πρωθυπουργού πρώτιστο ρόλο θα παίξει η απαλλαγή του Ανωτάτου Αρχοντος από τις διακοσμητικές του αρμοδιότητες, αφού και οι περιορισμένες

που είχε, με το Σύνταγμα του 1975, αφαιρέθηκαν με την αναθεώρηση του Συντάγματος από τον Ανδρέα Παπανδρέου, προκειμένου να ενισχύσει τη δική του ισχύ, μέσω ενός αμιγώς πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος. Τι σημαίνουν αυτά; Οτι προϋπόθεση για μια συγκατάθεση Καραμανλή σε προεδρική υποψηφιότητα είναι:

1 Η δυνατότητα του Προέδρου να είναι όντως ρυθμιστής του Πολιτεύματος.

2 Η μεταβολή του Πολιτεύματος από Προεδρευομένη σε Προεδρική Δημοκρατία, κατά το γαλλικό πρότυπο. Ή, εν πάση περιπτώσει, να προσεγγίζει το γαλλικό πρότυπο.

3 Να έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρμοδιότητα άμεσης παρέμβασης, τουλάχιστον σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, καθώς βρισκόμαστε σε έναν πολύ ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο και οι εξελίξεις σε αυτόν για την Ελλάδα είναι ραγδαίες.

Βεβαίως, οι σημαντικές αυτές προϋποθέσεις, που αλλάζουν το Πολίτευμα, με άμεση επίδραση και στον τρόπο που κινούνται τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα, προϋποθέτουν τη συμπλήρωση συγκεκριμένων χρονικών ορίων της συνταγματικής αναθεώρησης. Πλην όμως, ο Κώστας Καραμανλής, πρώτον, είναι αρκετά νέος ώστε να μπορεί να συμμετέχει στο νέο πολιτειακό καθεστώς της χώρας και, δεύτερον, με τις θέσεις του αυτές, τις οποίες ασφαλώς και γνωρίζουν στενοί του συνεργάτες και επομένως έχουν διοχετευθεί, μπαίνει στο κάδρο των προσεχών εξελίξεων, έστω και αν εμμένει στην πολιτική σιωπή του. Σημειωτέον ότι ο κ. Καραμανλής δεν μπορεί να κατηγορηθεί για «ιδιοτέλεια» όσον αφορά τον χρόνο που κάνει αυτές τις σκέψεις, καθώς ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο είχε υποβάλει επίσημη πρόταση στο πρώτο Προσυνέδριο της Ν.Δ., υπό τη δική του αρχηγία στο κόμμα, περί ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας κατ’ ευθείαν από τον λαό! Αλλωστε, η επί εικοσιπενταετία εφαρμογή του συγκεκριμένου πολιτεύματος δεν επιβεβαίωσε απολύτως τα επιχειρήματα της υιοθέτησής του. Δηλαδή, ότι αν εκλεγόταν απ’ ευθείας από τον λαό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κορυφαίος θεσμός θα κομματικοποιείτο και θα γινόταν αντικείμενο πολιτικής διελκυστίνδας, αφού τα κόμματα θα πρότειναν τον Πρόεδρο.

Η μέχρι σήμερα εμπειρία απέδειξε ότι, πρώτον, οι φόβοι αυτοί για την απ’ ευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό επιβεβαιώθηκαν από την εκλογή του Προέδρου από τη Βουλή και, δεύτερον, ενώ δεν αποφεύχθηκαν όσα εχρησιμοποιήθησαν ως επιχειρήματα κατά της εκλογής του Ανωτάτου Αρχοντος απ’ ευθείας από τον λαό, η χώρα εστερείτο και μίας πραγματικής ασφαλιστικής δικλίδας για το Πολίτευμα. Σημειωτέον ότι παρόμοιες απόψεις έχει εκφράσει και ο Επίτιμος Πρόεδρος του κόμματος, ο κ. Κώστας Μητσοτάκης.