Πέτρος Φιλιππίδης: ''Στις μέρες μας δεν βγαίνει με μία δουλειά''

Στη Σπυριδούλα Τριάντου, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Πολυτάλαντος, τελειομανής, ανεξάντλητος και επιτυχημένος. Αυτός είναι ο Πέτρος Φιλιππίδης, που υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο την τέχνη του και αποτελεί ένα από τα πιο λαμπερά παραδείγματα για όσους θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του ηθοποιού και του σκηνοθέτη…

Ο «Φον Δημητράκης» συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Μουσούρη», με πρωτοφανή επιτυχία για τα δεδομένα των καιρών μας. «Οι θεατές δεν περίμεναν να είναι ένα τόσο σπουδαίο έργο

και πως μπορεί να ανεβεί με αυτόν τον τρόπο… Στο τέλος, μιλάνε όλοι για μια μεγαλειώδη παράσταση. Φυσικά, αναφέρονται στις ερμηνείες. Το θέατρο είναι ο ηθοποιός, όχι κάτι άλλο. Εννοείται ότι πρέπει να υπάρχει καλή παράσταση, καλή μουσική, αλλά αν δεν είχαμε κερδίσει τις ερμηνείες, δεν θα είχαμε τίποτα. Εγώ, σαν σκηνοθέτης, προσπαθώ να βγάζω το πολύ καλό κομμάτι των ηθοποιών», εξηγεί στο «Secret».

Φέτος για δεύτερη φορά ο Πέτρος Φιλιππίδης σκηνοθετεί και μια παιδική παράσταση! Οι «Ηλίθιοι» του Νιλ Σάιμον, στο θέατρο «Αλίκη», είναι ένα θεατρικό για το οποίο δούλεψε σκληρά, με απόλυτη σοβαρότητα, με αποτέλεσμα το κοινό να αποδεχτεί αυτό το «παραμύθι» σε μεγάλο βαθμό. «Ηθελα μια κανονική παράσταση και όχι να πετάμε ένα πανί στη σκηνή, να λέμε πως αυτό είναι άποψη και πως κάνουμε δουλειά. Εχω δει να υποτιμούν τους ίδιους τους συντελεστές. Εγώ ξεκίνησα από το τι δεν ήθελα να κάνω: να μην υποτιμήσω κανέναν. Εχει γίνει μια εξαιρετική παραγωγή, σε κοστούμια, σκηνικό, μουσικές, ηθοποιούς, χορούς…», λέει. Δεν σταματά όμως εκεί… Τον Φεβρουάριο θα ανέβει για δεύτερη χρονιά το «Κέικ», του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, με το οποίο ο Π. Φιλιππίδης είχε κάνει το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης στο Εθνικό Θέατρο και είχε εντυπωσιάσει!

…Και εκεί που σκέφτεσαι ότι ο καταξιωμένος ηθοποιός έχει έναν γεμάτο χειμώνα και τίποτα άλλο δεν χωρά στα επαγγελματικά του, κάνει τη μεγάλη ανατροπή! Στο θέατρο «Χώρα», στο Εθνικό, ετοιμάζει τον «Λάκκο της αμαρτίας». Μια παράσταση με πρωταγωνιστές μια κοινότητα τραβεστί, που βιώνουν τον ρατσισμό στο μέγιστο. «Πρόκειται για σπουδαίο έργο, που μιλάει για μια κοινότητα τραβεστί, που κάνουν πιάτσα σε κάτι αναχώματα, όπου γίνονται έργα, και οι περίοικοι θεωρούν πως πρέπει να τους διώξουν, γιατί μολύνουν την περιοχή… Ακόμα και να τους σκοτώσουν σκέφτονται. Εμείς δεν θα πούμε αν είμαστε ή δεν είμαστε μαζί τους, αλλά ότι αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν και πρέπει να ζήσουμε με αυτό. Το έργο θίγει βαθιά το θέμα του ρατσισμού», παραδέχεται ο ίδιος.

Τον ρωτώ αν η παράσταση θα έχει σκληρές σκηνές, καθώς η λέξη «τραβεστί» παραπέμπει και σε απαγορευτικές εικόνες… «Το έργο δεν είναι πορνό. Δεν είναι χυδαίο, δεν είναι προκλητικό. Είναι τόσο καλά γραμμένο, που μάλιστα, όταν γίνεται η πράξη, απομακρύνονται οι ηθοποιοί. Δεν με ενδιαφέρει να κάνω θέατρο για να προκαλέσω -παρόλο που βλέπουμε συχνά να προκαλούν σε έργα χωρίς λόγο. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι ανίκανοι να προκαλέσουν με τον τρόπο που προκαλεί η Τέχνη. Οπως προκαλούμε ανάλογα με τη διανομή… όταν παίρνουν ανθρώπους για να προκαλέσουν. Δεν μ’ αρέσει, δεν κάνω τέτοιο θέατρο! Εγώ θέλω να προκαλέσω την ψυχή του άλλου με την ψυχή μου», απαντά.

Καταλαβαίνω ότι αναφέρεται στους λεγόμενους «κράχτες», που κατά καιρούς βλέπουμε να ανεβαίνουν σε μια σκηνή και προέρχονται από άλλους χώρους. Ωστόσο, δεν έχουν ευθύνη και εκείνοι που τους δίνουν τον ρόλο; τον ρωτώ… «Τι σημαίνει “του έδωσαν τον ρόλο”; Και ένα πιστόλι μπορεί να σου δώσει κάποιος. Θα το πάρεις; Εγώ δεν θα πάρω ένα πιστόλι, γιατί δεν ξέρω τι να το κάνω! Δεν έχουν ευθύνη εκείνοι που παίρνουν τον ρόλο δηλαδή; Και εμείς οι ίδιοι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, αν είμαστε ικανοί να φέρουμε εις πέρας κάτι ή όχι», απαντά.

Ουσιαστικά, λοιπόν, ο Πέτρος Φιλιππίδης ασχολείται με τέσσερις παραστάσεις… Πότε λέει «στοπ»; Πότε λέει «όχι» σε μία ακόμα πρόταση; «Στις μέρες μας δεν βγαίνεις με μία δουλειά στην τηλεόραση και μία στο θέατρο. Επειδή η δικιά μας η δουλειά είναι και Τέχνη, έχεις τη μανία της δημιουργίας. Λες: “Δεν πρέπει να το αφήσω αυτό”. Ωστόσο, δεν είναι το οικονομικό που με κάνει να δέχομαι μια δουλειά».

“Οχι στην πολιτική”

Ο Πέτρος Φιλιππίδης αγαπά τους νέους ηθοποιούς, τους στηρίζει και είναι δίπλα τους, αφού πιστεύει πως πρέπει να βγαίνουν μπροστά. «Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι η βιασύνη. Να βγουν οι νέοι μπροστά -είναι υποχρέωσή μας και για όλους υπάρχει χώρος. Ομως βιάζονται λίγο και δείχνουν αδυναμία για τα βασικά. Πρέπει να εκπαιδευτούν καλύτερα πρώτα», αναφέρει. Τέλος, τον πηγαίνω λίγο στην πολιτική, στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα, θέλοντας να μάθω τη δική του άποψη για το μέλλον. «Το θέμα είναι πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει… Το πού πάμε κανείς δεν το ξέρει και όχι μόνο ως χώρα, αλλά ως άνθρωποι υπάρχει παγκόσμια αβεβαιότητα. Για μένα, πετυχημένος θα είναι αυτός που θα δώσει βάση στα πολύ απλά προβλήματα του πολίτη, θα προσπαθήσει να του λύσει το θέμα της εκπαίδευσης, της διαμονής, της τροφής…», εξηγεί. Ο ίδιος ωστόσο θα πολιτευόταν; «Για το αν έχει υπάρξει ενδιαφέρον από άλλους, θα σας πω “όχι”, γιατί, πολύ απλά, μου φαίνεται καλύτερος ο χώρος όπου είμαι τώρα. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα μοιραστεί εύκολα…».

Keywords
Τυχαία Θέματα