“Στερνή μου γνώση”

Tου Νίκου Σίμου

Η ανωτάτη Παιδεία και γενικότερα η Παιδεία είναι και αυτή ένας από τους χώρους στους οποίους επιβεβαιώνεται και στην πράξη ότι οι λύσεις στα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, όταν ο χρόνος πιέζει, δεν είναι οι ενδεδειγμένες. Βεβαίως, το πολιτικό σύστημα όταν άφηνε να παρέλθει ο χρόνος εξ αμελείας ή και εκ δόλου, για την περάτωση λ.χ. ενός έργου, κατέφευγε στη λύση των απ’ ευθείας...αναθέσεων, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Όμως στα

Πανεπιστήμια απ’ ευθείας αναθέσεις δεν μπορούν να γίνουν.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα με τη διαθεσιμότητα στα ΑΕΙ και το αδιέξοδο που πάει να δημιουργηθεί είναι το αποτέλεσμα τεσσάρων παραμέτρων.

Του ελληνικού χρέους και των ελλειμμάτων που επιβάλουν μειωμένο δημόσιο.

Των αλόγιστων ενεργειών όλων των κυβερνήσεων που έσπειραν παντού πανεπιστημιακές σχολές και προσλάμβαναν με τον ίδιο ρυθμό που προσλάμβαναν σε κάθε δημόσιο τομέα.

Της αδυναμίας να συνεννοηθούν στοιχειωδώς πρυτάνεις και επικεφαλής σχολών και τμημάτων μεταξύ τους για το ποιος έχει υπεράριθμους και κοπανατζήδες και ποιος έχει πράγματι ανάγκη προσωπικού.

Του πιεστικού χρόνου αφού όλοι άφησαν το πρόβλημα να το λύσουν, «στην τούρκα του Σαββάτου, όπως λέει και ο λαός.

Το μίγμα αυτό των αιτίων για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στα ΑΕΙ αρκεί για να δικαιολογήσει τη σημερινή κατάσταση σε αυτά. Μία κατάσταση οποία δεν είναι, δυστυχώς, πρωτόγνωρη για τα καθ’ ημάς. Επιπολαίως πορευόμαστε και εξ ίσου επιπολαίως επιλέγουμε λύσεις-ημίμετρα.

Keywords
Τυχαία Θέματα