Στο ίδιο έργο... "εραστές"

22:18 5/9/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

Το κυρίαρχο ερώτημα που έμεινε αναπάντητο από τις εκδηλώσεις «μίσους» που πραγματοποιήθηκαν στο Ζάππειο για τον εορτασμό της 3ης του Σεπτέμβρη με κεντρικούς ομιλητές τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ε. Βενιζέλο αντίστοιχα δεν είναι άλλο από τα σημεία πολιτικής και προγραμματικής διαφωνίας που τους χωρίζουν. Οι προσωπικές τους διαφορές είναι η αστεία εκδοχή της πολιτικής, που ερεθίζει και συγκινεί μόνο όσους εμφορούνται από συναισθήματα

προσωπολατρίας.

Αμφότεροι έχουν θαυμαστές και χειροκροτητές. Εχθρούς και φίλους. Αλλά τέτοιου είδους πολιτικές εκδηλώσεις για να δικαιολογούνται ως σοβαρό γεγονός πρέπει να παράγουν αποτέλεσμα και ουσία. Όχι θέαμα και νταβαντούρι σε παραστάσεις με μιλημένο κοινό την ίδια στιγμή που οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έχουν λακίσει σε άλλα κόμματα. Ενδεχομένως να βολεύει και τον Ε. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου αυτή η πόλωση για τα ασήμαντα μήπως και λησμονηθεί η προσωπική ασυνέπεια τους απέναντι στο εκλογικό σώμα για ότι έταξαν και δεν τήρησαν ή ότι διέψευσαν και στη συνέχεια εφάρμοσαν.

Όσο και αν αδυνατίσει ο Ε. Βενιζέλος ή γυμναστεί ο Γ. Παπανδρέου δεν θα πρόκειται να ξαναγίνουν ελκυστικοί στον κόσμο που θυμάται τον έναν να διαρρηγνύει τα ιμάτια του ότι δεν θα θεσμοθετηθεί το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ και τον άλλον να διαβεβαιώνει ότι «λεφτά υπάρχουν. Σε αντίθεση με όσα είδαμε τις προηγούμενες ημέρες το «Ζάππειο 1» και το «Ζαππειο 2» για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ επιβεβαίωσε την πλήρη απουσία διαφωνιών ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου και τον Ε. Βενιζέλο. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος μπορεί να παριστάνουν τους «αθώους του αίματος» διότι ότι ζούμε, ότι χάνουμε, ότι πληρώνουμε και ότι θα χρειαστεί να κάνουμε τα επόμενα χρόνια είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής με συγκεκριμένους όρους και χρονοδιαγράμματα, η οποία δεσμεύει την χώρα και τους πολίτες της.

Οι ανοησίες των ακραίων του ΠΑΣΟΚ ποιος έφερε την «δεξιά» στην εξουσία και τον Α. Σαμαρά δεν είναι τίποτα άλλο από ρηχές αναλύσεις ακατοίκητων μυαλών, που το εύρος της πνευματικής και λογικής τους υπόστασης αρχίζει και τελειώνει με ένα χειροφίλημα στον Ε. Βενιζέλο ή σε ένα κλικ για μια σελφι με τον Γ. Παπανδρέου.

Γιατί προφανώς δεν αντιλαμβάνονται πως και οι δύο είναι στο ίδιο έργο... "εραστές". Αυτό της μνημονιακής πολιτικής και όλοι οι υπόλοιποι εξαπατημένοι θεατές...