Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό

21:03 23/12/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

του Νίκου Σίμου

Επειδή όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος, και επειδή οι πολιτικοί στην Ελλάδα έχουν αποδείξει ότι είναι άσσοι στην τέχνη, όχι της υποκριτικής αλλά, της υποκρισίας, θα πω απλώς ότι η ζυγαριά έχει κλίνει προς τη διενέργεια εκλογών. Με άλλα λόγια κρατώ ένα, έστω και ελάχιστο, ποσοστό, για κάθε ενδεχόμενο, μήπως στην τρίτη ψηφοφορία, επικρατήσει και σε άλλους το 80% της βούλησής τους υπέρ του Δήμα αντί του 20% που είναι

υπέρ του «Παρών», όπως δικαιολογήθηκε γνωστός βουλευτής, όταν την πρώτη φορά ψήφισε αρνητικά και την δεύτερη υπέρ του υποψηφίου της συγκυβέρνησης!

Η φράση του πρωθυπουργού στις δηλώσεις του μετά την δεύτερη ψηφοφορία περιείχε το ρήμα «ευελπιστώ», από την έννοια του οποίου λείπει η ελπίδα, με πεποίθηση, για την ευόδωσή της. Χλιαρό ρήμα, ενδεικτικό είτε της πρωθυπουργικής απογοήτευσης –και αντιθέτως πεποίθησης ότι δεν πρόκειται να εκλεγεί Πρόεδρος- είτε της πραγματοποίησης της ενδόμυχης επιθυμίας του Αντώνη Σαμαρά να πάμε σε εκλογές, ώστε αυτός να κάνει μία ηρωϊκή έξοδο χωρίς να χρειαστεί να παραδώσει την εξουσία με τον μάλλον υποτιμητικό τρόπο που αναγκάστηκε να το κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου.

Από την άλλη, η έξοδος αυτή τον απαλλάσσει από την επιβολή μέτρων που θα περιόριζαν ακόμη περισσότερο την δημοτικότητά του ενώ θα τον καθιστούσαν και αρχηγό ενός κόμματος που και αυτό θα συρρικνωνόταν ως προς τα ποσοστά του. Η έξοδος αυτή επίσης κάνει τον Αντώνη Σαμαρά να πιστεύει ότι, επειδή δεν θα τα καταφέρει μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα ξαναμπεί στο παιγνίδι και πάλι, ως πρωταγωνιστής. Μ’ ένα σμπάρο επομένως πολλά τρυγόνια.

Μόνο που δεν έρχονται έτσι όπως τα θέλουμε τα πράγματα είτε στην ζωή είτε στην πολιτική. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι αυτός τελικώς που προκάλεσε τις εκλογές –εφ’ όσον τελικώς δεν τις αποφύγουμε.Το ότι η Βουλή δεν εξέλεξε Πρόεδρο και έτσι αναγκαστήκαμε να πάμε σε εκλογές, τυπικώς και τεχνητώς είναι σωστό, αλλά μόνο για πολιτικά αφελείς. Ειδικως δε αν, με την αδυναμία των κομμάτων να συνεννοηθούν, έχουμε αναμετρήσεις πέραν της μιας, τότε η λαϊκή οργή δεν θα περιορίζεται μόνο στα μέτρα που έχει επιβάλλει κατά την κυβερνητική του θητεία, αλλά θα ερεθίζεται και από τις μελλοντικές περιπέτειες της χώρας, για τις οποίες θα τον θεωρεί υπεύθυνο.