Τα ΟΥΚ και η Κατριβάνου: «Μια ωραία πεταλούδα»

15:50 27/3/2015 - Πηγή: Παραπολιτικά

Στη φετινή παρέλαση ορισμένα πράγματα θεωρήθηκαν «πρωτόγνωρα» και συγκέντρωσαν κριτική για την αισθητική τους πλευρά, όπως οι πρωτοβουλία Καμμένου να στηθούν δημοτικοί χοροί στη πλατεία Συντάγματος. Βέβαια αυτοί που ειρωνεύτηκαν τις φουστανέλες και τα τσαρούχια είναι οι ίδιοι που συνήθως δεν έχουν πρόβλημα με τις κουκούλες και μπορεί να μην γουστάρουν τους δημοτικούς χορούς στο Σύνταγμα αλλά αν στηνόταν κανένα φλεγόμενο οδόφραγμα με αυτοκίνητο

άμαχου Αθηναίου μια χαρά θα το έβρισκαν.

Υπήρξαν και γεγονότα πάντως που δεν ήταν διόλου πρωτόγνωρα, αντιθέτως, ήταν απολύτως αναμενόμενα, αλλά η διαφορά είναι ότι φέτος εκδηλώθηκαν σε διαφορετικό πλαίσιο. Ήταν απολύτως αναμενόμενο ότι η Κατριβάνου, ο Παπαδημούλης και οι συν αυτοίς θα εξαπολύσουν επίθεση κατά των ΟΥΚ, των λοκατζήδων ή όποιου άλλου στρατιωτικού τμήματος τολμούσε να ξεστομίσει συνθήματα σαν αυτά που φωνάζουν οι στρατοί σε όλο τον κόσμο. Θα ήταν περίεργο να παρελαύνουν τα ΟΥΚ και να τραγουδούν χαρούμενα το «μια ωραία πεταλούδα» ανεμίζοντας με χάρη τα Μ-16. Αν βέβαια από τα χείλη των ΟΥΚάδων ακουγόταν το Μπαντιέρα Ρόσα η Κατριβάνου θα λίγωνε και όλα θα ήταν εντάξει.

Η διαφορά με άλλες χρονιές, είναι ότι αυτοί οι οποίοι με θράσος αντιστρόφως ανάλογο των μεγεθών τους ζητούν την τιμωρία(!) της ελίτ του στρατεύματος επειδή δεν τους αρέσουν τα συνθήματα, έχουν περάσει από το πολιτικό περιθώριο στην «εξουσία». Όταν η ιδεοληψία και ο συμπλεγματικός λόγος βρίσκει τρόπο να διεκδικήσει τη δημοσιότητα που δεν του αναλογεί, αποθρασύνονται. Και λέμε δεν του αναλογεί διότι είναι λάθος να πιστεύουν στο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο κόσμος τους ψήφισε για να ζητά η Κατριβάνου την… τιμωρία των ΟΥΚ. Ο κόσμος ψήφισε τον Τσίπρα επειδή υποσχέθηκε ότι θα απαλλάξει τη χώρα από το Μνημόνιο.

Η οικονομία ήταν το επίδικο των εκλογών. Το ότι στο «πακέτο» υπάρχουν και εκλογικές παράπλευρες απώλειες, τύπου «η Κατριβάνου ζητά την τιμωρία των ΟΥΚ», δεν σημαίνει ότι από αυτές θα καθορίζεται η εθνική και κοινωνική ατζέντα. Αυτοί οι οποίοι βγάζουν φλύκταινες σε οτιδήποτε εθνικό, είναι οι ίδιοι που μπορεί να υπερασπιστούν με πάθος τα gay parade (δικαίωμά τους), αλλά θέλουν την κατάργηση των στρατιωτικών και μαθητικών παρελάσεων στις εθνικές επετείους. Καταλαβαίνει κάποιος τι σημαίνει αν αυτά τα πρόσωπα αναλάβουν τη διαπαιδαγώγηση της ελληνικής κοινωνίας. Το να έχεις ιδεοληπτικές εμμονές που έρχονται σε αντίθεση με την ιστορία, την παράδοση, το κοινωνικό αξιακό πλαίσιο και την εθνική συνείδηση είναι ένα πράγμα. Το να προσπαθείς να αντικαταστήσεις όλα αυτά με την περιθωριακή ιδεοληψία σου είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Η ιδεολογική τρομοκρατία που επιχειρείται κατά του στρατεύματος έχει συνέπειες. Δεν μπορεί κανείς να υπονομεύει το ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων κάνοντας εύκολη πολιτική. Αν γίνει η στραβή με την Τουρκία, τα ΟΥΚ θα είναι στην πρώτη γραμμή και όχι η Κατριβάνου ή ο Παπαδημούλης. Και φαντάζομαι, οποιονδήποτε Έλληνα και να ρωτήσεις θα προτιμούσε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή τα ΟΥΚ και όχι η Κατριβάνου και ο Παπαδημούλης. Αν λοιπόν πρέπει να ζητηθεί η τιμωρία κάποιων είναι εκείνων που συστηματικά υπονομεύουν το φρόνημα αυτών που έχουν ως αποστολή την ασφάλεια της πατρίδας και των πολιτών της. Ακόμα και της Κατριβάνου. Την επόμενη φορά που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα νιώσουν «δυσφορία», όπως διάβασα, για τα συνθήματα, ας πιούν μία σόδα. Είναι προτιμότερο να έχουν δυσφορία οι διάφοροι άσχετοι, παρά να προσβάλλονται αυτοί που θα κληθούν να δώσουν τη ζωή τους. Αυτά είναι καλό να λύνονται πριν έρθει η ώρα της ανάγκης.