Τα βιβλία που κάθε γυναίκα πρέπει να διαβάσει!

19:12 30/9/2014 - Πηγή: Παραπολιτικά

Τα βιβλία είναι η καλύτερη παρέα τις ελεύθερες ώρες… Αφήνει ελεύθερο το πνεύμα να ταξιδέψει και να φανταστεί. Να ζήσει σα να βρίσκεται εκεί τα όσα το βιβλίο περιγράφει αλλά και να μάθει μέσα από αυτό!

Αυτή είναι έννοια του βιβλίου. Κάπως έτσι, η γυναικεία λογοτεχνία ήταν πάντα ένας δείκτης του τρόπου ζωής τους, αλλά ένα μέσο εξάπλωσης των ιδεών και των αγώνων των γυναικών.

A Vindication of the Rights of Woman, της Mary Wollstonecraft (1792)
Τον 18ο αιώνα η ιδέα και μόνο να λαμβάνουν εκπαίδευση οι γυναίκες ήταν σκανδαλώδης.

Η Mary Wollstonecraft στο, ιστορικό πλέον, βιβλίο της εισάγει, υποστηρίζει και τεκμηριώνει την άποψη πως οι γυναίκες αξίζουν να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνική ζωή.

The Feminine Mystique, της Betty Friedan (1963)
Η Friedan έχοντας ζήσει στην δεκαετία του 1950 όπου οι γυναίκες έπρεπε να είναι τέλειες μητέρες, σύζυγοι και νοικοκυρές, έγραψε το βιβλίο που ξεκίνησε το κύμα του μοντέρνου φεμινισμού. “Δεν μπορούμε πια να αγνοήσουμε τη φωνή μέσα μας που λέει ότι θέλουμε κάτι περισσότερο από τον άντρα, τα παιδιά και το σπίτι μας”.

The Help, της Kathryn Stockett (2008)
Το μυθιστόρημα, που μεταφέρθηκε αργότερα και στον κινηματογράφο, διηγείται την ιστορία μερικών αφροαμερικάνων γυναικών που δούλευαν σε σπίτι λευκών ως υπηρέτριες, την δεκαετία του 1960. Η κόρη μιας τέτοιας οικογένειας, αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο με τις ομολογίες τους φέρνοντας έτσι στην επιφάνεια από τη μία το ρατσισμό και από την άλλη την εκτίμηση που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα σε γυναίκες.

The Second Sex, της Simone de Beauvoir (1949)
Το βιβλίο που ξεκίνησε το δεύτερο μεγάλο κύμα του φεμινισμού και γράφτηκε από την πιο διάσημη υπαρξίστρια φιλόσοφο της εποχής κατάφερε να μπει στη λίστα των απαγορευμένων βιβλίων του Βατικανού. Τόσο σημαίνουσα και καυστική ήταν η αναδρομή της στην ιστορία των γυναικών που θεωρήθηκε απειλή για το καθολικό δόγμα.

I Know Why the Caged Bird Sings, της Maya Angelou (1969)
Η πρώτη αυτοβιογραφία της Αγγέλου αποδεικνύει ότι κάθε τι το προσωπικό είναι και πολιτικό. Μιλώντας ανοιχτά για τον βιασμό, την εγκυμοσύνη στην εφηβεία αλλά και τον ρατσισμό, χάρισε έμπνευση σε εκατοντάδες συγγραφείς και πολλές περισσότερες γυναίκες.

Jane Eyre, της Charlotte Bronte (1847)
Λίγες λογοτεχνικές ηρωίδες είναι τόσο ανεξάρτητες, δυναμικές και πεισματάρες όσο η Jane Eyre και όσες θα βρεις, είναι κατά πάσα πιθανότητα από εκείνη. Ο τολμηρός χαρακτήρας της μπορεί -ακόμα και τώρα, πάνω από 150 χρόνια μετά- να διδάξει πολλά στις σύγχρονες γυναίκες.

The Golden Notebook, της Doris Lessing (1962)
Ένα “χρυσό ημερολόγιο” γραμμένο χρόνια πριν τη σεξουαλική επανάσταση των late 1960s, θίγει θέματα ταμπού όπως την ομοφυλοφιλία, τον βιασμό, την απιστία και το περιστασιακό σεξ με συντριπτική ειλικρίνεια που ακόμα και σήμερα συναρπάζει.

The Bell Jar, της Sylvia Plath (1963)
Το μυθιστόρημα που έγραψε η Sylvia Plath με το ψευδώνυμο Victoria Lucas συγκεντρώνει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία της, συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού θέματος που είναι η πάλη μιας νεαρής γυναίκας με την καταπίεση που αισθάνεται μέσα στην πατριαρχική κοινωνία και την ψυχολογική αστάθεια που βιώνει.

A Room of One’s Own, της Virginia Woolf (1929)
Μπορεί η περίφημη δήλωση “μια γυναίκα πρέπει να έχει λεφτά και ένα δικό της δωμάτιο για να μπορέσει να γράψει λογοτεχνία» να μοιάζει ξεπερασμένη μα το 1929 ήταν πραγματικά επαναστατική διεκδικώντας το δικαίωμα των γυναικών στη δημιουργική αλλά και την οικονομική ανεξαρτησία που τώρα οι -περισσότερες από εμάς, όχι όμως όλες- απολαμβάνουμε.

The White Album, της Joan Didion (1979)
Ιστορίες από τη ζωή της συγγραφέως απαρτίζουν αυτό το βιβλίο που θίγουν από την ψυχολογία, τα ναρκωτικά και τη μουσική της εποχής, μέχρι την περίφημη…λίστα της για την ταξιδιωτική βαλίτσα. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως ακολουθούμε τη Joan σε ένα σωρό φοβερές περιπέτειες για να φτάσουμε στο τέλος μαζί της σε ένα άλλο επίπεδο αυτογνωσίας και σοφίας.