Τέλος εποχής για την... κυβέρνηση του "JK" (ΦΩΤΟ)

19:12 14/10/2013 - Πηγή: Παραπολιτικά

Του Σταύρου Παπαντωνίου, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ρολά κατεβάζει ένα από τα πλέον ιστορικά µαγαζιά του Κολωνακίου, που, όπως λένε όσοι το έζησαν την εποχή της… παντοκρατορίας του, «αν είχαν στόµα οι τοίχοι του, θα αποκάλυπταν όλα τα παρασκήνια µίας από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους της σύγχρονης πολιτικής σκηνής», όπως είναι αυτή της διακυβέρνησης του Κώστα Καραµανλή.

Σε ένα από τα πιο κεντρικά σηµεία της πλατείας Κολωνακίου, το γνωστό «γαλάζιο» στέκι «JK» αποτέλεσε για σχεδόν έξι χρόνια το σηµείο συνάντησης και… αναφοράς για όλη την τότε ελίτ της Νέας ∆ηµοκρατίας. Aνάµεσα

στους θαµώνες ήταν και ο Κώστας Καραµανλής.

Η αρχή

Ακολουθώντας σχεδόν παράλληλο βίο µε την κυβέρνηση Καραµανλή, το «JK» πρωτολειτούργησε τον ∆εκέµβριο του 2003, λίγο πριν από τη µεγάλη νίκη του Κώστα Καραµανλή στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, ενώ ουσιαστικά άρχισε να κλείνει τον κύκλο του από το 2009, οπότε η κυβέρνηση της Ν.∆. έπεσε από την εξουσία, δίνοντας τη σκυτάλη στον Γιώργο Παπανδρέου. Το µαγαζί πήρε το όνοµά του από τα αρχικά του τότε ιδιοκτήτη του, Γιάννη Κολοκυθά, ο οποίος γνώριζε και προσωπικά όλους τους υψηλούς θαµώνες, και µάλιστα σε τέτοιο βαθµό που τα αστεία της εποχής έκαναν λόγο για «κυβέρνηση Κολοκυθά».

Το «JK», παρότι σε αυτό σύχναζαν πολιτικοί και παράγοντες όλων των κοµµάτων, δεν άργησε να πάρει «γαλάζιο» χρώµα. Η αρχή έγινε τις παραµονές των εκλογών του 2004, όταν είχε αρχίσει να «µυρίζει θυµάρι και βασιλικό», που λέει και το γνωστό νεοδηµοκρατικό τραγούδι. Τότε, όποιο «γαλάζιο» στέλεχος ανηφόριζε προς το Κολωνάκι για να πιει τον καφέ του ήξερε πού θα πήγαινε. Ετσι, στο «JK», το «in» ρεστοράν-καφέ, µε όλο τον αέρα του Κολωνακίου και της γκλαµουριάς της εποχής, άρχισαν να γίνονται οι ζυµώσεις για τις πολιτικές εξελίξεις µεταξύ των κορυφαίων στελεχών και βουλευτών της Ν.∆., ενώ πολλοί ήταν και εκείνοι που έραβαν τα υπουργικά κοστούµια τους στο µαγαζί, αφού η άνοδος του Κώστα Καραµανλή στην εξουσία ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιη. Οι σερβιτόροι, µάλιστα, θυµούνται ακόµη τη Βίκυ Μοσχολιού να πανηγυρίζει µε την αδελφή της τη µεγάλη νίκη της Ν.∆., στο «πάρτι στις 7 του Μάρτη», που έλεγε το σύνθηµα, σε ένα τραπέζι του ισογείου. Εκεί έκανε ουκ ολίγα ραντεβού τότε και ο Αντώνης Σαµαράς, που είχε επανακάµψει στη Νέα ∆ηµοκρατία, και ακόµα και οι περαστικοί τον έβλεπαν να κάθεται στα εξωτερικά τραπεζάκια, στο πεζοδρόµιο, να πίνει τον καφέ του.

Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Καραµανλή, τo «JK» εξελίχθηκε σε πολύ σύντοµο χρονικό διάστηµα στο πολιτικό «must» του κέντρου, αφού από εκεί περνούσε σχεδόν ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Οµάδα του κυβερνώντος κόµµατος, αλλά και κορυφαίοι υπουργοί, που το επέλεγαν είτε για χαλάρωση είτε για σηµαντικά ραντεβού και, παρέα µε εκλεκτά γκουρµέ πιάτα, ανέλυαν στα τραπέζια του τις πολιτικές εξελίξεις.

Το παρασκήνιο

«Αν οι τοίχοι είχαν στόµα, θα µας έλεγαν όλο το παρασκήνιο των κυβερνήσεων Καραµανλή», λέει τακτικός θαµώνας τότε του µαγαζιού, που έβλεπε σχεδόν καθηµερινά να περνά από εκεί το µισό Υπουργικό Συµβούλιο της εποχής. Ανάµεσα στους σταθερούς πελάτες ήταν ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο Γιώργος Βουλγαράκης στις µεγάλες δόξες του, ο τότε «τσάρος» της οικονοµίας, Γιώργος Αλογοσκούφης, ο Αδάµ Ρεγκούζας, ο «µόνιµος» Κώστας Κιλτίδης, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Βαγγέλης Μεϊµαράκης, ο Αλέξανδρος Κοντός, ο Σταύρος Καλογιάννης, αλλά και ο fan του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, Νικήτας Κακλαµάνης. Στο στέκι σύχναζαν και βουλευτές της «ενωµένης κεντροδεξιάς» που πλέον δεν είναι στη Νέα ∆ηµοκρατία, όπως ο Νίκος Νικολόπουλος, που ήταν πολλές φορές και η ψυχή της παρέας, η Ελενα Κουντουρά, που πόζαρε συχνά χαµογελαστή στον φωτογραφικό φακό, αλλά και ο πρώην υφυπουργός του Κώστα Καραµανλή, Χρήστος Ζώης.

Ανάµεσα στις ιστορίες που έχουν γραφεί στα τραπέζια του «JK» είναι η... περίφηµη φραουλίτσα που έδωσε ο Γ. Βουλγαράκης δώρο στην όµορφη Θεσσαλονικιά, Ελενα Ράπτη, που ήταν επίσης θαµώνας. Εκεί έγινε και το πριβέ ραντεβού του Γιώργου Καρατζαφέρη µε τον Ηλία Ψινάκη, αλλά και τα «µίνι υπουργικά», όταν 7-8 υπουργοί του Καραµανλή βρίσκονταν οµοτράπεζοι και… χάρασσαν γραµµή, τόσο για τα εσωτερικά της Ν∆ όσο και για το κυβερνητικό έργο.

Τα πάρτι

Στην ιστορία του «JK» έχουν µείνει και τα περίφηµα σε όλο το Κολωνάκι πάρτι του. Βραδιές κατά τις οποίες οι βιτρίνες «έκλειναν» και ο χώρος γινόταν πριβέ για όλη την πολιτικοδηµοσιογραφική πιάτσα, η οποία, συνοδεία καλής µουσικής, ποτού και... τσιµπολογώντας τα πασίγνωστα κεφτεδάκια, τη σπεσιαλιτέ του σεφ του µαγαζιού, ζυµωνόταν µέχρι πρωίας. Στο τσακίρ κέφι µάλιστα οι µικρές αυτοσχέδιες πίστες γέµιζαν χαρτοπετσέτες και έπεφταν οι ανάλογες «γυροβολιές».

«Η εποχή ήταν διαφορετική», λέει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» θαµώνας του «JK», «καθώς ο πολιτικός κόσµος δεν είχε να αντιµετωπίσει ούτε την τρόικα, ούτε τους ‘‘αγανακτισµένους’’ πολίτες από τις περικοπές στους µισθούς και τις συντάξεις, που έφερε η οικονοµική κρίση των τελευταίων τεσσάρων ετών».

Γιάννης Κολοκυθάς: “Το στόµα µου ήταν πάντα κλειστό”

Η παρέα του θρυλικού «JK» συνέχισε να συχνάζει σε αυτό για περίπου έξι µήνες µετά την πτώση του Κώστα Καραµανλή, οπότε το µαγαζί πέρασε πλέον σε άλλο ιδιοκτησιακό καθεστώς, αφού ο «Mr JK» έφυγε από το τιµόνι. Το κεντρικό πρόσωπο αυτής της χρυσής εξαετίας για το «γαλάζιο» µαγαζί δεν είναι άλλο από τον ιδιοκτήτη του, Γιάννη Κολοκυθά. «Ακουγα ό,τι έβλεπε ο κόσµος την επόµενη ηµέρα στις εφηµερίδες, αλλά το στόµα µου ήταν πάντα κλειστό», λέει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», δίνοντας το στίγµα του τι γινόταν στο µαγαζί του. Οι ιστορίες που έχει να διηγηθεί θα µπορούσαν να γίνουν µέχρι και βιβλίο, αφού δεν ήταν λίγοι οι υπουργοί που εκµυστηρεύονταν τα σχέδιά τους, αλλά και τις ανησυχίες τους στο αφεντικό του «JK». «Πολλοί ήταν οι πολιτικοί της εποχής που µε έπαιρναν τηλέφωνο και µου ζητούσαν έναν πριβέ χώρο, για τα σηµαντικά ραντεβού τους», λέει ο Γιάννης Κολοκυθάς. Πλέον, το «JK» κατέβασε οριστικά ρολά, πίσω από τα οποία κλείνονται και κάποια από τα κορυφαία παρασκήνια και «µυστικά» της πολιτικής περιόδου 2003-2009. Αυτό δεν σηµαίνει πως το ιστορικό καφέ-ρεστοράν του Κολωνακίου δεν αποκλείεται να αναβιώσει κάποια στιγµή, µε την ίδια επωνυµία και την ίδια ακριβώς συνταγή.