ΕΥ: Πώς το οικονομικό έγκλημα δημιουργεί προκλήσεις για τις ελληνικές επιχειρήσεις

12:43 10/11/2020 - Πηγή: Fortune

Στις παραμέτρους που συνθέτουν το πολύπλοκο παζλ των εγκλημάτων οικονομικής φύσης και τον τρόπο που επηρεάζουν την ομαλή συνέχεια της επιχειρηματικής δραστηριότητας, καθώς και τη διαχείρισή τους, επικεντρώθηκε το webcast που διοργάνωσε πρόσφατα η ΕΥ Ελλάδος.

Ο Γιάννης Δρακούλης, Associate Partner και Επικεφαλής του Τμήματος Υπηρεσιών Ειδικών Ερευνών και Εταιρικής Συμμόρφωσης της ΕΥ Ελλάδος, τόνισε τον αυξημένο βαθμό πολυπλοκότητας που παρουσιάζει το οικονομικό έγκλημα σήμερα, ειδικότερα, εν μέσω της εκτεταμένης αβεβαιότητας

που προκαλεί η πανδημία.

Η Κατερίνα Παυλάκη, AML-CFT Professional, εξωτερική σύμβουλος της ΕΥ Ελλάδος, παρουσίασε συνοπτικά τους στόχους των φορέων που θέτουν τα νομικά και κανονιστικά πλαίσια για την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος.

Ο Πάρης Πανίδης, Manager στο Τμήμα Υπηρεσιών Ειδικών Ερευνών και Εταιρικής Συμμόρφωσης της ΕΥ Ελλάδος, αναφέρθηκε σε μια σειρά από αδικήματα τα οποία εντάσσονται στα εγκλήματα οικονομικής φύσης, όπως η απάτη, το ηλεκτρονικό έγκλημα, η δωροδοκία και η διαφθορά, δίνοντας έμφαση στον ειδικότερο κίνδυνο που ενσωματώνουν τα πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα. Τόνισε ότι το ξέπλυμα χρήματος αποτελεί από μόνο του οικονομικής φύσης έγκλημα, ενώ είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την ένταξη του χρηματικού αποτελέσματος των παραπάνω αδικημάτων στην πραγματική οικονομία. Επιπλέον, ο ομιλητής αναφέρθηκε στις επτά γενικές κατηγορίες προσώπων ή οντοτήτων που συνήθως τα διαπράττουν.

Παράλληλα, η κ. Παυλάκη, υπογράμμισε ότι, για να ευδοκιμήσει, το οικονομικό έγκλημα χρειάζεται και το ανάλογο περιβάλλον διαφθοράς, ενώ σχετικά περιστατικά παρατηρούνται ακόμη και στις πιο αυστηρά ρυθμιζόμενες δικαιοδοσίες, όπως η ΕΕ και οι ΗΠΑ. Παρουσιάστηκαν, επίσης και δύο πρόσφατα περιστατικά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, και εμφάνιζαν όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν τα μέρη του ίδιου περίπλοκου παζλ κινδύνων.

Οι συμμετέχοντες στο webcast κλήθηκαν να αναφέρουν περιστατικά οικονομικού εγκλήματος που οι ίδιοι έχουν διαχειριστεί στον οργανισμό τους. Από τις απαντήσεις προέκυψε ότι το ξέπλυμα χρήματος (58%), η υπεξαίρεση (55%) και τα περιστατικά διαφθοράς (48%), είναι οι εκδοχές του οικονομικού εγκλήματος που έχουν κυρίως αντιμετωπίσει οι οργανισμοί.

Για να αντιμετωπιστούν εποικοδομητικά ανάλογες προκλήσεις, όπως αυτές που ανέφεραν οι συμμετέχοντες, η κ. Παυλάκη πρότεινε και ανέλυσε τον τρόπο που η υιοθέτηση τριών βασικών βημάτων μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά τους οργανισμούς, τόσο στην πρόληψη, όσο και στη διαχείρισή τους, με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση των καθημερινών εργασιών.

– Εντοπισμός των κινδύνων: Σύνθεση ενός ενδελεχούς πίνακα (matrix) που θα αναλύει όλους τους αναγνωριζόμενους κινδύνους του οργανισμού.

– Διαχείριση των κινδύνων: Εφαρμογή κατάλληλων πολιτικών και διαδικασιών ελέγχου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ποιότητα των συλλεγόμενων δεδομένων και την εξειδικευμένη εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού.

– Διαχείριση της επιβάρυνσης: Χρήση των, κατά περίπτωση, κατάλληλων και ανάλογων ψηφιακών τεχνολογιών νέας γενιάς, παράλληλα με τη διαμόρφωση εξειδικευμένης ομάδας για την επεξεργασία των δεδομένων, προκειμένου να επιτυγχάνονται συνολικές οικονομίες κλίμακας.