Viola Davis: Συγκλόνισε με την ομιλία της κατά την απονομή του βραβείου Cecil B. DeMille – “Ήθελα απλώς να γίνω κάποια”

16:30 6/1/2025 - Πηγή: InStyle

Η Viola Davis έχει άλλο ένα τρόπαιο να προσθέσει στη συλλογή της, και αυτό είναι αφιερωμένο στον 6χρονο εαυτό της.

Η ηθοποιός, 59 ετών, απηύθυνε μια συγκινητική ομιλία στο Golden Gala στις 3 Ιανουαρίου, καθώς παρέλαβε το βραβείο Cecil B. DeMille ενόψει των Χρυσών Σφαιρών του 2025, όπου θυμήθηκε τους λόγους για τους οποίους επιθυμούσε να γίνει καλλιτέχνις και να χρησιμοποιήσει το μόνο πράγμα που είχε μέσα της ως παιδί: «μαγεία».

«Νομίζω ότι αποφάσισα να γίνω ηθοποιός επειδή η υποκριτική

ήταν απλώς ένα κοσμικό καρότο για ένα πολύ υψηλότερο ταξίδι. Ένα ταξίδι στο να βρω τον εαυτό μου, να βρω την αίσθηση του ανήκειν, να βρω την αξία μου», δήλωσε.

Viola Davis stuns for the Golden Globes. pic.twitter.com/xlYNS24ye9

— Film Updates (@FilmUpdates) January 6, 2025

«Γεννήθηκα σε μια ζωή που απλά δεν είχε νόημα. Δεν ταίριαζα. Γεννήθηκα μέσα στην απόλυτη φτώχεια. Ήμουν σκανταλιάρα. Είχα φαντασία. Ήμουν ατίθασος. Ήμουν φτωχός που μεγάλωσα σε ένα σπίτι με αλκοολισμό και γεμάτο αρουραίους παντού. Οι τουαλέτες δεν λειτουργούσαν ποτέ».

«Η ζωή μου απλά δεν είχε νόημα. Και πάνω απ’ όλα, το μόνο που έλεγαν όλοι ήταν ότι δεν ήμουν όμορφη. Παρεμπιπτόντως, τι στο διάολο είναι όμορφο; Δεν ήμουν όμορφη. Απλά ήθελα να είμαι κάποια».

Αφού αναλογίστηκε τι δεν είχε μεγαλώνοντας, η σταρ είπε ότι ήταν η «μαγεία» μέσα της που την ώθησε μπροστά.

.@violadavis was pure inspiration last night at the Golden Gala.

Congratulations on receiving the renowned #GoldenGlobes Cecil B. DeMille Award! pic.twitter.com/lxOscrsTOm

— Golden Globes (@goldenglobes) January 5, 2025

«Και ξέρετε ποια ήταν η μαγεία μου; Ότι μπορούσα να τηλεμεταφερθώ. Ότι μπορώ να βγάζω τον εαυτό μου από αυτόν τον άχρηστο κόσμο και να ανακουφίζομαι από αυτόν κατά καιρούς», είπε.

«Ήμουν περίεργη και έτσι ξεκίνησα το ταξίδι μου. Και είχα αρκετή περιέργεια για να ξέρω ότι όχι μόνο θα μπορούσα να κάνω μαγικά και να έχω αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και τι θα μπορούσαν να μου δώσουν; Τι θα μπορούσα να βρω; Και όλες αυτές οι ζωές που θα μπορούσαν με κάποιο τρόπο να ρίξουν αυτά τα χρυσά ψήγματα πάνω μου και να μου τα δώσουν για να βγάλω νόημα στη ζωή μου».

Στην αρχή, η ηθοποιός, η οποία μοιράζεται την κόρη Genesis, 14 ετών, με τον σύζυγό της, τον ηθοποιό Julius Tennon, 71 ετών, «έπαιρνε πολλές δουλειές λόγω των χρημάτων… Επειδή μερικές φορές για μια σκουρόχρωμη μαύρη γυναίκα με φαρδιά μύτη και μεγάλα χείλη, αυτό είναι το μόνο που υπάρχει εκεί έξω. Εντάξει; Αν περίμενα έναν ρόλο που θα ήταν γραμμένος για μένα, καλοδουλεμένος, δεν θα στεκόμουν εδώ. Οπότε τον πήρα για τα λεφτά».

Viola Davis is truly such a kind person and is SO talented, a living legend and icon. #GoldenGlobes pic.twitter.com/LF3vQE3t6u

— remington (@remisversion) January 6, 2025

Υποστήριξε ότι δεν «πιστεύει ότι η φτώχεια είναι πραγματικά η απάντηση στην τέχνη», ούτε υπάρχει «κάποια ευγένεια στη φτώχεια», αλλά αντίθετα, είπε: «Θυμάμαι κάθε δουλειά που πήρα, ακόμη κι αν ήταν επειδή ήταν μια ευκαιρία να μπω εκεί μέσα και να την πάρω, σωστά; Και τότε μερικές φορές αυτά τα τολμηρά ψήγματα έπεφταν βροχή πάνω μου, και είχα τις Mrs. Millers και τις Annalise Keatings και τις Aibileen Clarks και τις Amanda Wallers. Και έλεγα, Θεέ μου, το μαγειρεύω. Θα γίνω η επόμενη Meryl Streep. Και μετά τίποτα».

Κάθε ένας από τους χαρακτήρες που υποδύθηκε – ακόμη και αν ήταν κάποιος «για τον οποίο κανείς δεν νοιάζεται» – «μου έδωσε κάποιο επίπεδο απάντησης», συνέχισε, στο ταξίδι της για να βρει το «ελιξίριο» που έψαχνε.

Meryl Streep admiring Viola Davis as we all should https://t.co/KnrNyerOg6 pic.twitter.com/7T8D7B9Xtx

— XII IV IV (@ShahadQurr) January 4, 2025

«Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι εσύ, η ιστορία σου, εσύ όπως είσαι, αξίζεις. Είχα τα ρουμπινένια μου παπούτσια. Λένε ότι οι μόνοι δύο άνθρωποι στους οποίους χρωστάς κάτι είναι ο 6χρονος εαυτός σου και ο 80χρονος εαυτός σου, και η 6χρονη Viola, μερικές φορές πρέπει να βασίζομαι σε αυτήν για να μου δώσει προοπτική ακόμη και αυτήν τη στιγμή. Διαφορετικά, είναι τεράστιο και να φανταστώ μόνο από τις νύχτες που έβρεχα το κρεβάτι μου και τη φτώχεια και την απελπισία και την αδικία, μέχρι αυτό. Και η μικρή Viola τσιρίζει».

«Και εδώ είναι το θέμα, είναι πανίσχυρη», ολοκλήρωσε την ομιλία της η Davis. «Έτσι η μικρή Viola ουρλιάζει. Στέκεται πίσω μου τώρα και τραβάει το φόρεμά μου και φοράει τις ίδιες κόκκινες λαστιχένιες μπότες που φορούσε με βροχή ή λιακάδα, επειδή την έκαναν να νιώθει όμορφη. Τσιρίζει και λέει ένα πράγμα. Λέει: Κάνε τους να το ακούσουν αυτό. Και αυτό που ψιθυρίζει είναι: Σας είπα ότι είμαι μάγος».