Xάρις Αλεξίου: Σπάνια φωτογραφία από τον γάμο της με τον δεύτερο σύζυγό της το 1992

Η Χάρις Αλεξίου είναι μια από τις πιο σπουδαίες ερμηνεύτριες και τραγουδοποιούς της χώρας μας. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλους τους μεγάλους τραγουδιστές, μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς, παλαιότερους και νεότερους. Είτε δισκογραφικά είτε σε μουσικές σκηνές, πίστες και συναυλίες. Έχει εμφανιστεί στις κορυφαίες αίθουσες του κόσμου και έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις.

Η Χαρίκλεια Ρουπάκα γεννήθηκε στη Θήβα στις 27 Δεκεμβρίου του 1950. Το άστρο της έλαμψε από νωρίς. Συγκεκριμένα σε ηλικία 20 ετών ερμήνευσε το τραγούδι “Όταν πίνει μια γυναίκα”. Ακολούθησε μια σπουδαία καριέρα 50 χρόνων.

Η Χάρις Αλεξίου ανακοίνωσε το 2020 ότι σταματά τις ζωντανές εμφανίσεις. “Δεν με ακούει η φωνή μου πια και είπα πως είναι καλύτερα να σταματήσω. Δεν είναι σωστό”, είχε πει τότε.

Ως γνήσια καλλιτεχνική φλέβα στράφηκε στη συνέχεια στην υποκριτική. Έπαιξε τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση. Για πολλούς ήταν η έκπληξη στο “Maestro” του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.

Στην προσωπική της ζωή έκανε δύο γάμους. Τον πρώτο με τον παραγωγό, Αχιλλέα Θεοφίλου και τον δεύτερο με τον μάνατζερ της, Σωτήρη Μπασιάκο. Έχει υιοθετήσει έναν γιο, τον Μάνο Θεοφίλου, ο οποίος πήρε το όνομά του από τον αγαπημένο της φίλο, Μάνο Λοΐζο.

Ο γάμος της με τον τότε μάνατζερ της, Σωτήρη Μπασιάκο τελέστηκε την 1η Μαρτίου του 1992 στην Αγία Ειρήνη στην οδό Αιόλου με την παρουσία αγαπημένων συγγενών, φίλων και συναδέλφων.

Από τη σελίδα “ ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ !!!” στο Facebook αλιεύσαμε μια φωτογραφία, από τον γάμο της με τον Σωτήρη Μπασιάκο, όπου ο γιος της Μάνος ήταν παράνυμφος.

Σε παλιότερη συνέντευξή της η Χάρις Αλεξίου είχε αναφερθεί στη σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο.

“Είναι σαν να μην υπάρχουμε χωρίς το παρελθόν μας. Τι να πετάξω από το παρελθόν; Αυτό που με έχει σχηματίσει, αυτό που είμαι είναι γιατί υπάρχει αυτό, υπάρχει το παρελθόν. Υπάρχει ο τρόπος που μεγάλωσα, υπάρχουν τα βιώματά μου, η σχέση μου με τη μάνα μου, η έλλειψη του πατέρα μου, το ότι μπήκα στη ζωή από πολύ μικρή και έπρεπε να φροντίσω τον εαυτό μου και τους άλλους. Αυτό με έκανε να μη μασάω!“, είχε πει η Χάρις Αλεξίου και είχε προσθέσει:

Και αυτό έχω να πω σαν μήνυμα, ότι στη ζωή αγωνίζεσαι μέχρι το τέλος. Και πρέπει να αγωνίζεσαι μέχρι το τέλος γιατί αλλιώς έχεις πνιγεί, έχεις χαθεί, έχεις πεθάνει. Κι εγώ δεν ήθελα να πεθάνω. Ακόμα και όταν διαγνώστηκε ο καρκίνος μου, είπα “τι είναι αυτό τώρα;”».

Keywords
Τυχαία Θέματα
Xάρις Αλεξίου, Σπάνια, 1992,Xaris alexiou, spania, 1992