Διαλειμματική νηστεία: Είναι η λύση για το μεταβολικό σύνδρομο; Τι λέει νέα μελέτη

08:54 4/10/2024 - Πηγή: InStyle

Η διαλειμματική νηστεία έχει σημαντικά οφέλη σε άτομα που αντιμετωπίζουν μεταβολικές δυσλειτουργίες. Σύμφωνα με νέα κλινική μελέτη από το Ινστιτούτο Salk και την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, η οποία δημοσιεύτηκε στο Annals of Internal Medicine, ο χρόνος που καταναλώνουμε το φαγητό αποτελεί έναν απλό και αποτελεσματικό τρόπο βελτίωσης των μεταβολικών διαταραχών.

H έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες και το αυξημένο άγχος έχουν οδηγήσει

σε μια ανησυχητική αύξηση των περιπτώσεων μεταβολικών διαταραχών. Περισσότεροι από ένας στους τρεις ενήλικες πάσχουν από μεταβολικές διαταραχές γεγονός που ενισχύει σημαντικά τον κίνδυνο σοβαρών χρόνιων παθήσεων.

Τι είναι το μεταβολικό σύνδρομο;

Το μεταβολικό σύνδρομο είναι ένα σύνολο παραγόντων που αυξάνουν δραματικά τον κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών χρόνιων παθήσεων, όπως οι καρδιακές παθήσεις, τα εγκεφαλικά επεισόδια και ο διαβήτης τύπου 2. Σύμφωνα με τα στοιχεία, πάνω από το ένα τρίτο των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες υποφέρει από αυτήν την κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλή αρτηριακή πίεση, αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, υπερβολικό λίπος στην κοιλιά και ανωμαλίες στα επίπεδα χοληστερόλης.

Η ανάγκη για αποτελεσματικές λύσεις στον τομέα της διατροφής και του τρόπου ζωής για την αντιμετώπιση του μεταβολικού συνδρόμου είναι μεγάλη, καθώς η παραδοσιακή συμβουλή για «λιγότερο φαγητό και περισσότερη άσκηση» είναι δύσκολη στην εφαρμογή από πολλούς ανθρώπους μακροπρόθεσμα. Τα σύγχρονα δυτικά πρότυπα διατροφής, που χαρακτηρίζονται από υπερβολική πρόσληψη σακχάρων, αλατιού και λιπαρών, σε συνδυασμό με τις καθιστικές συνήθειες, έχουν συμβάλει στην άνοδο του μεταβολικού συνδρόμου.ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διαλειμματική νηστεία: Πώς μπορεί να βοηθήσει;

Η έρευνα εστιάζει στη διαλειμματική νηστεία, η οποία στη συγκεκριμένη μελέτη περιλάμβανε ένα χρονικό παράθυρο κατανάλωσης τροφής 8 έως 10 ωρών κάθε ημέρα. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη μείωσαν την περίοδο φαγητού τους, τρώγοντας μόνο για ένα διάστημα μέσα στην ημέρα που ξεκινούσε τουλάχιστον μία ώρα μετά το ξύπνημα και τελείωνε τουλάχιστον τρεις ώρες πριν τον ύπνο. Αυτό το μοτίβο διατροφής ήταν προσαρμοσμένο στις προσωπικές ανάγκες κάθε ασθενούς.

Η βασική υπόθεση της έρευνας είναι ότι το σώμα μας επεξεργάζεται τα σάκχαρα και τα λιπαρά με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Όπως εξηγεί ο καθηγητής Δρ Satchidananda Panda, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, «με τη χρονικά περιορισμένη κατανάλωση τροφής, επανενεργοποιούμε τη φυσική σοφία του σώματος και αξιοποιούμε τους καθημερινούς του ρυθμούς για να αποκαταστήσουμε τον μεταβολισμό και να βελτιώσουμε την υγεία».

Τι κατέγραψε η μελέτη

Η κλινική μελέτη, με την ονομασία TIMET, ήταν η πρώτη που εξέτασε τα οφέλη της διαλειμματικής νηστείας σε άτομα που ήδη λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή για το μεταβολικό σύνδρομο. Σε αντίθεση με άλλες έρευνες, οι συμμετέχοντες δεν χρειάστηκε να αλλάξουν τι τρώνε, αλλά μόνο το πότε τρώνε.

Μετά από τρεις μήνες παρακολούθησης, οι ασθενείς που ακολούθησαν το πρόγραμμα διαλειμματικής νηστείας εμφάνισαν σημαντικές βελτιώσεις σε βασικούς δείκτες της καρδιομεταβολικής τους υγείας, όπως η ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και τα επίπεδα χοληστερόλης. Παρατηρήθηκε επίσης μείωση στο σωματικό βάρος, τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), και το κοιλιακό λίπος, το οποίο συνδέεται στενά με το μεταβολικό σύνδρομο. Σημαντικό είναι ότι οι συμμετέχοντες δεν έχασαν μυϊκή μάζα, κάτι που συχνά συμβαίνει σε περιπτώσεις απώλειας βάρους.

Η συγγραφέας της μελέτης και καρδιολόγος Δρ Pam Taub σημείωσε: «Για πολλούς ασθενείς, το μεταβολικό σύνδρομο είναι το σημείο καμπής που οδηγεί σε σοβαρές και χρόνιες ασθένειες, όπως ο διαβήτης και οι καρδιοπάθειες. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, που να είναι προσιτές, οικονομικές και βιώσιμες για τον μέσο άνθρωπο».

Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της διαλειμματικής νηστείας είναι η απλότητα και η πρακτικότητά της. Σύμφωνα με την Δρα Emily Manoogian, συγγραφέα της μελέτης, «σε αντίθεση με τα ακριβά φάρμακα, όπως η σεμαγλουτίδη, τα οποία απαιτούν διαρκή χρήση, η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση τροφής είναι μια απλή αλλαγή στον τρόπο ζωής, χωρίς παρενέργειες, που μπορεί να διατηρηθεί επ’ αόριστον». Επιπλέον, οι ασθενείς εκτίμησαν το γεγονός ότι δεν χρειάστηκε να αλλάξουν τη διατροφή τους, αλλά μόνο τον χρονισμό των γευμάτων τους. Αυτή η ευελιξία έκανε την παρέμβαση πιο εύκολη στην εφαρμογή, σε σύγκριση με άλλες μορφές νηστείας που επιβάλλουν αυστηρά και κοινά χρονικά παράθυρα για όλους τους συμμετέχοντες.