Το Ατρόμητο Πνεύμα της Λυδίας Φωτιάδου

11:14 20/8/2021 - Πηγή: InStyle

Σπινθηροβόλο βλέμμα, ταχύτατος λόγος, ευφυΐα και ένα νάζι που μαρτυρά το νεαρό της ηλικίας της ήταν τα στοιχεία που ξεχώρισα στη Λυδία όταν τη πρωτοσυνάντησα.

Ένα κορίτσι αυτόφωτο, γεμάτο ενέργεια και αγάπη για τη ζωή, με όρεξη και όνειρα για τη δουλειά της που τόσο αγαπά αλλά και με ήθος που σπανίζει στις μέρες μας. Μας εξιστορεί το δικό της ταξίδι στην άλλη άκρη του πλανήτη, στο Λος Αντζελες, όπου τίποτα δεν της χαρίστηκε, αντίθετα ό,τι διδάχθηκε το εξέλιξε σε μια σημαντική καριέρα με λαμπρό μέλλον μπροστά της.

«Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τι θα έλεγα στον 17χρονο εαυτό μου αν

μπορούσα να του μιλήσω. Θα με πίστευε αν του έλεγα ότι ένας παιδικός έρωτας θα μου αλλάξει τη ζωή; Θα δείλιαζε να φύγει για Αμερική αν ήξερε ότι σε λιγότερο από δύο χρόνια θα έχανε τον πιο κοντινό του άνθρωπο;

Θα γελούσε σαρκαστικά αν ανέφερα ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα μιλούσε με το Playboy και τον Λευκό Οίκο back to back;

Θα απομυθοποιούσε τη βιομηχανία του Χόλιγουντ αν έβλεπε πόσο γρήγορα του δόθηκε το πολυπόθητο εισιτήριο για το κόκκινο χαλί των Οσκαρ; Και τελικά το American dream είναι μόνο ένα όνειρο ή μπορεί όντως να γίνει πραγματικότητα;

Η παιδική μου ηλικία χαρακτηριζόταν από πολλά ταξίδια στο εξωτερικό και πολλή αγάπη από την οικογένειά μου. Οι αναμνήσεις μου περιλαμβάνουν τον πατέρα μου να με βγάζει φωτογραφίες με περηφάνια σε πρόβες μπαλέτου και τη μητέρα μου να μου μαθαίνει αγγλικά σε μουσεία τέχνης στη Ρώμη.

Σε ηλικία 15 ετών αποφάσισα να ακολουθήσω το πρόγραμμα International Baccalaureate του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να φύγω στο εξωτερικό για σπουδές. Το Λονδίνο ήταν η προφανής επιλογή, αφού ήταν και η επιλογή των περισσότερων φίλων μου και μόνο μια τρίωρη πτήση μακριά. Το προφανές όμως δεν με ενθουσίασε ποτέ. Ηθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου και να χτίσω μια ζωή από το μηδέν. Ο Αύγουστος του 2010, λοιπόν, με βρήκε 17 χρόνων στο Λος Αντζελες, ως πρωτοετή φοιτήτρια Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Chapman University.

Δεν ήξερα ποιο ήταν το δικό μου αμερικάνικο όνειρο ούτε για ποιον λόγο το ένστικτό μου με οδήγησε μόνη στην άλλη άκρη του πλανήτη. Το σύμπαν όμως ήξερε, κι έτσι, κάπως μαγικά, την πρώτη μου μέρα στο Λος Αντζελες με έφερε μπροστά στο celebrity crush της παιδικής μου ηλικίας, τον ηθοποιό Chad Michael Murray. Το highlight αυτής της συνάντησης όμως δεν ήταν μια φωτογραφία μαζί του… αλλά μια γνωριμία με τη μέντορά μου (τη fairy godmother μου, όπως την αποκαλώ), την Bonnie Liedtke, η οποία ήταν η ατζέντισσά του εκείνον τον καιρό. Η Bonnie, εκτός από το ανεπανάληπτο χάρισμά της να ανακαλύπτει νέα ταλέντα, όπως ο Leonardo DiCaprio και ο Zac Efron, σε μικρή ηλικία, είχε και έχει μια από τις πιο φιλότιμες και ευγενικές ψυχές. Η πρώτη μας επαφή έγινε μέσω Twitter και είδα ένα καινούργιο όνειρο να χτίζεται μπροστά μου. Αλλά το σύμπαν μού επιφύλασσε μία ακόμη έκπληξη.

Ο καλύτερός μου φίλος, ο πατέρας μου, διαγνώστηκε με καρκίνο. Για τον επόμενο χρόνο και κάτι μού ήταν αδύνατον να ονειρευτώ ή να κυνηγήσω κάτι για τον εαυτό μου. Το πρωί πήγαινα στα μαθήματά μου στη σχολή και το βράδυ ήμουν σε εξάωρα Skype calls μαζί του, καθώς εκείνος ανάρρωνε ύστερα από μία ακόμα θεραπεία. Μοιραζόμουν μαζί του λεπτομέρειες για το πώς θα ήθελα να είναι η ζωή μου σε 5-10 χρόνια από τότε, γιατί ήξερα ότι δεν θα ήταν εδώ να το δει. Το καλοκαίρι του 2012 έχασε τη μάχη με την ασθένεια και, όπως του είχα υποσχεθεί, ξεκίνησα να δουλεύω στο πλευρό της Bonnie ως intern.

Η Bonnie πίστεψε σ’ εμένα, με έβαλε στην οικογένειά της, με ενθάρρυνε να παίρνω πρωτοβουλίες, να αντιδρώ σε όλες τις καταστάσεις με σεβασμό και να είμαι ο εαυτός μου. Αποφάσισα, λοιπόν, τα δύο τελευταία έτη της σχολής μου να μάθω όλες τις πλευρές και τους ρόλους του talent representation – manager, agent και PR. Μέσα από internships σε διάφορες εταιρείες απέκτησα μια σφαιρική άποψη για τον χώρο του Young Hollywood και της ανάπτυξης νέων ταλέντων.

Ο στόχος μου όμως ήταν να δουλέψω στο Creative Artists Agency, μία από τις κορυφαίες εταιρείες στον τομέα αυτόν παγκοσμίως. Από μία μόνο αναζήτηση στο Google καταλαβαίνεις το γιατί. Το portfolio των πελατών της περιλαμβάνει την αφρόκρεμα του θεάματος, με ονόματα όπως Meryl Streep, Brad Pitt, Steven Spielberg, Beyoncé και Lady Gaga. Στα τέλη του 2015, σε ηλικία 23 χρόνων, αποφασίζω να κάνω αίτηση για να ξεκινήσω δουλειά στο περίφημο γραφείο αλληλογραφίας της εν λόγω εταιρείας. Δεν ζήτησα βοήθεια και ούτε την ήθελα, γιατί ένιωθα την ανάγκη να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου. Η πόρτα άνοιξε και δεν φοβήθηκα να αρχίσω από το μηδέν, να δουλεύω 6 το πρωί με 9 το βράδυ όταν χρειαζόταν ή να βγάζω φωτοτυπίες. Έπειτα από αρκετά ψυχολογικά ups and downs και αμφιβολίες για το αν μπορώ να τα καταφέρω, το σύμπαν, πάλι έτσι μαγικά, μου έστειλε τον δεύτερο μέντορα στη ζωή μου, τον Andrew Graham. Ο Andrew μού έδειξε μια νέα γενιά ταλέντων, που δεν έβγαιναν από το Disney Channel ή το Nickelodeon, αλλά από το ίντερνετ. Δούλεψα ως βοηθός του για έναν χρόνο και κάτι και μου έδωσε ευκαιρίες να δείξω την αξία μου χάρη στον μοναδικό, αλτρουιστικό χαρακτήρα του. Ημασταν ομάδα και πολύ γρήγορα έγινε ένας από τους καλύτερούς μου φίλους και αυτός που μου έδωσε τον πολυπόθητο τίτλο του talent agent μπροστά σε όλη την εταιρεία, στα 26 μου.

Με την υποστήριξη των συναδέλφων μου βρήκα ένα niche που με γεμίζει επαγγελματικά και συναισθηματικά, την εκπροσώπηση ανθρώπων με δυνατή παρουσία στον ψηφιακό κόσμο και επιρροή στον χώρο της μόδας. Μου δίνεται η ευκαιρία καθημερινά να γνωρίσω και να δουλέψω με ισχυρά female figures, όπως η Meena Harris (CEO, ακτιβίστρια και ανιψιά της πρώτης γυναίκας αντιπροέδρου των ΗΠΑ) και η Chiara Ferragni (top fashion influencer και entrepreneur). Μέσω της δουλειάς μου νιώθω ότι προσθέτω κι εγώ ένα λιθαράκι στην προσπάθεια κάποιων ανθρώπων να εμπνεύσουν άλλους, αλλά και να περάσουν σημαντικά μηνύματα για κοινωνικά θέματα, όπως η γυναικεία αλληλεγγύη και η φυλετική ισότητα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, θέλω να απαντήσω στον 17χρονο εαυτό μου και σε όλα τα 17χρονα παιδιά που μπορεί να διαβάζουν αυτή την ιστορία. Το American dream είναι εφικτό. Το οποιοδήποτε όνειρο είναι εφικτό και ακόμα πιο μαγικό απ’ ό,τι νομίζουμε, αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Ο δρόμος του κάθε ανθρώπου είναι μοναδικός και τις περισσότερες φορές είναι ένα roller coaster με απρόοπτες ευκαιρίες και αρκετά εμπόδια. Το σημαντικό είναι να έχουμε αληθινούς ανθρώπους στη ζωή μας και να μοιραζόμαστε το ταξίδι μαζί τους. Και αν κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από τη ζωή, να χαμογελάμε και να ξέρουμε ότι είναι πάντα δίπλα μας».

Επιμέλεια: Ειρήνη Ζουρνατζή
Φωτογραφία: Δημήτρης Τσιρόπουλος
Μακιγιάζ-Μαλλιά: Κωνσταντίνα Μιχοπάνου