Παρασκευή Κερασιώτη, Κατερίνα Πεφτίτση, Ελένη Πόλακ: Μας μιλάνε για το πώς η adidas έκανε εύκολο το να βρίσκουν αθλητικό bra στα μέτρα τους

Όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι η σημαντικότερη γνώμη στην οποία δίνω περισσότερο σημασία, είναι η δική μου. Το γεγονός ότι μπορεί να έχω μεγάλη περιφέρεια ή να μην είναι το στήθος μου στητό , είναι ανασφάλειες τις οποίες πρέπει να καταπολεμήσω εγώ η ίδια μόνη μου, για να προχωρήσω μπροστά, ζώντας πιο ελεύθερη. Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί η κοινωνία δεν έχει τον ίδιο carefree τρόπο σκέψης. Δεν κουβαλάμε όλοι τα ίδια μυαλά και, μεταξύ μας τώρα, δεν γίνεται να μην επηρεαστείς.

Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στην έλλειψη εκπροσώπησης. Πώς γίνεται μια «μπουτού» σαν εμένα, να μπορεί να αποδεχτεί τον εαυτό της όταν στις πασαρέλες και τις φωτογραφήσεις μόδας, μέχρι και τώρα, προβαλλόταν μόνο ένα είδος ομορφιάς; Πώς γίνεται, μια έφηβη, στα 14-15 της, να μην νιώθει ανασφάλειες, όταν δεν βρίσκει ρούχα στο νούμερό της; Πώς γίνεται η θηλυκότητά της να μην επηρεαστεί όταν αγοράζει το πρώτο της σουτιέν και δεν βρίσκει ούτε το νούμερό της, ούτε το κατάλληλο για τον σωματότυπο της; Πιστεύω ότι όλα αυτά, όλες αυτές οι ανασφάλειες προκύπτουν από μια περιορισμένων προτύπων κοινωνία, και από μια πολύ exclusive βιομηχανία μόδας, που γιορτάζει μόνο ένα πολύ συγκεκριμένο είδος ομορφιάς. Ε, λοιπόν, η adidas αποφασίζει να αλλάξει το narrative της μόδας και να γιορτάσει όλες τις γυναίκες, ανεξαρτήτως σωματότυπου.

Keywords
Τυχαία Θέματα