2016: Ένα μίζερο καλοκαίρι με ακόμα πιο μίζερες "αυταπάτες"

11:46 8/8/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Τους τελευταίους μήνες ακούω με αυξανόμενο ρυθμό περιπτώσεις φίλων και γνωστών που φεύγουν από την Ελλάδα για να δουλέψουν στο εξωτερικό. Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνθρωποι άψογα μορφωμένοι, καταρτισμένοι, έμπειροι κι επιτυχημένοι στον επαγγελματικό τους χώρο, στην πλέον παραγωγική τους ηλικία (γύρω στα 40), που διατηρούσαν τη δουλειά τους στην Ελλάδα όταν πήραν την απόφαση να φύγουν. Μια απόφαση που έλαβαν πολύ

συνειδητοποιημένα, διακρίνοντας ποιο θα είναι το μέλλον της χώρας τα επόμενα χρόνια. Αντίστοιχες περιπτώσεις των τελευταίων ημερών αποτελούν δύο καλοί μου φίλοι οι οποίοι φεύγουν για πολύ αξιόλογες θέσεις σε Σαουδική Αραβία και Ολλανδία αντιστοίχως και με πολύ καλό πακέτο αμοιβών και παροχών.

Παρεμπιπτόντως, όσοι βρίσκεστε στην Αθήνα θα έχετε ίσως προσέξει ότι η πόλη είναι ακόμα ασφυκτικά γεμάτη. Η μεγάλη κίνηση στους δρόμους, τα γεμάτα βαγόνια του μετρό, η δυσκολία να βρεις να παρκάρεις στις γειτονιές, μόνο Αύγουστο δε θυμίζουν, το μήνα όπου παραδοσιακά οι Έλληνες επέλεγαν για τις διακοπές τους. Οι περισσότεροι πλέον επιλέγουν να μην κάνουν διακοπές ή να επισκεφτούν μόνο τα χωριά και τα εξοχικά τους. Όσοι επαγγελματίες ασχολούνται με τον τουρισμό μιλάνε πλέον για σχεδόν εκμηδένιση του εσωτερικού τουρισμού.

Και τα δύο αυτά φαινόμενα φανερώνουν την πολύ κακή οικονομική κατάσταση αλλά και ψυχολογία των Ελλήνων (καταναλωτική εμπιστοσύνη το ονομάζουν οι οικονομολόγοι), η οποία βρίσκεται στο ιστορικά χαμηλότερο επίπεδο της μετά τη Μεταπολίτευση. Η χώρα μετά από 6 χρόνια λιτότητας και μνημονίων και 8 χρόνων ύφεσης, μοιάζει ανίκανη να κεφαλαιοποιήσει τις θυσίες των Ελλήνων και να μπει σε κατάσταση οικονομικής ανάκαμψης. Οι προβλέψεις όλων των διεθνών οίκων και οικονομικών ινστιτούτων μιλάνε για ύφεση και το 2016. Και όλα αυτά δεν προέκυψαν τυχαία.

Παρά τα τεράστια σφάλματα και παραλήψεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, τις οποίες δεν πρέπει να ξεχνάμε, τα πολύ βαριά μέτρα των πρώτων δύο μνημονίων είχαν διαθέσιμο «λίπος» για να απορροφήσουν από την ελληνική οικονομία και να βελτιώσουν θεαματικά τους οικονομικούς δείκτες, οδηγώντας τη χώρα σε κάποια αρχική ανάκαμψη στα μέσα του 2014, μικρή έστω ανάπτυξη, σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα και έναρξη μείωσης της φορολογίας. Τα μέτρα αυτά όμως προκάλεσαν τη μήνη των πολιτών, που οδήγησε με τη σειρά της στην επικράτηση των λαϊκίστικών δυνάμεων τον Ιανουάριο του 2015, οι οποίες υπόσχονταν ανέξοδα το τέλος της λιτότητας και των μνημονίων και την επιστροφή στις καλές προ μνημονίων μέρες.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ξανά στα όσα συνέβησαν το πρώτο μισό του 2015 και τα αποτελέσματα που έφεραν για την ελληνική οικονομία. Η ουσία είναι ότι όλες αυτές οι αυταπάτες και οι ερασιτεχνισμοί (έμπνευσης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ) οδήγησαν τη χώρα τουλάχιστον 3 χρόνια πίσω, μεταθέτοντας τους στόχους του 2015 για το 2018. Η διαφορά όμως είναι ότι πλέον έχει φαγωθεί όλο το «λίπος» από τους έλληνες και την οικονομία της χώρας και έχουμε φτάσει στα κόκκαλα και στο μεδούλι. Οι πολίτες το νοιώθουν έντονα αυτό στο πετσί τους και όλοι οι οικονομικοί δείκτες το φανερώνουν ξεκάθαρά.

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το κράτος αυξήθηκαν κατά 6,9 δισ. το πρώτο εξάμηνο του 2016 (χωρίς να έχουν καν πληρωθεί φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ και τέλη κυκλοφορίας!), οι οφειλές του κράτους προς ιδιώτες σκαρφάλωσαν τον Ιούνιο στα 7,22 δισ., οι εξαγωγές και τα έσοδα από τον τουρισμό μειώνονται σταθερά σε σχέση με το 2015 (που ήταν και το έτος με το δημοψήφισμα και τα capital controls), οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες θα καταγράψουν ιστορικό χαμηλό εντός του 2016 σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες διεθνών οίκων (διότι χρησιμοποιούνται πλέον κυρίως για πληρωμές φόρων), ο αποπληθωρισμός συνεχίζεται σταθερά, η ανεργία δεν μειώνεται από μήνα σε μήνα, παρά το ότι βρισκόμαστε σε καλοκαιρινούς/τουριστικούς μήνες.

Και όλα αυτά σε ένα «καυτό» διεθνές περιβάλλον με BREXIT, Τουρκία, τρομοκρατικά χτυπήματα/ISIS, εκλογές σε ΗΠΑ-Γερμανία-Γαλλία, ευρωπαϊκή τραπεζική αναταραχή, μεταναστευτικό πρόβλημα. Φανταστείτε τι θα συμβεί αν καταρρεύσει η συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για τους πρόσφυγες και γεμίσει ξανά η Ελλάδα με απεγνωσμένους ανθρώπους, παγιδευμένους στα σύνορά της. Την ίδια στιγμή το επόμενο διάστημα αναμένεται να είναι «θερμό» και εντός Ελλάδας με β' αξιολόγηση, εργασιακά, μείωση επικουρικών συντάξεων, μείωση στα ειδικά μισθολόγια, φόρους 25 δις προς είσπραξη έως τέλος του 2016, κόκκινα δάνεια και πλειστηριασμούς κατοικιών.

Όλα αυτά όμως δεν φαίνεται να απασχολούν ιδιαίτερα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ που κάνει επικοινωνιακό ρεσιτάλ με εκλογικό νόμο, συνταγματικές αλλαγές, αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών, εγκαίνια διαδρόμων προσγείωσης και «νοσοκομείων», που θεμελιώθηκαν πολλά χρόνια πριν και δεν μπορούν να ξεγεννήσουν ούτε καν τις ντόπιες κατοίκους, αλλά μπορούν «δια μαγείας» να φέρουν εις πέρας εγχειρήσεις αφαίρεσης αιμορροΐδων με υπουργική επικουρία.

Κι ενώ πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την ίδια ώρα ψηφίζονται νόμοι που βάζουν εμπόδια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, του ΔΕΣΦΑ, του Ελληνικού (όπου ξαφνικά το Υπουργείο Πολιτισμού ανακάλυψε νεότερα μνημεία όπως τον παλιό Πύργο Ελέγχου), αναστέλλουν τις ιδιωτικές επενδύσεις σε υδατοδρόμια, αυξάνουν την φορολόγηση και δυσκολεύουν την αδειοδότηση επιχειρήσεων.

Η κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει δυστυχώς μη αναστρέψιμη. Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος από τους επαρκώς καταρτισμένους και με αυξημένη αντίληψη ανθρώπους που αναφέραμε στον πρόλογο, τους οδηγεί εκτός Ελλάδος, αν και διαθέτουν ακόμα δουλειά. Έχουμε μπροστά μας άλλα 2 χρόνια μνημονίων (συνολικά 8 χρόνια) και τίποτα δεν μοιάζει να βελτιώνεται και να οδηγεί την Ελλάδα στην έξοδο στις αγορές. Το αντίθετο, αυτή η κυβέρνηση, από αυταπάτη, ιδεοληψία ή ανικανότητα, οδηγεί τη χώρα σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Οι βόρειοι Ευρωπαίοι έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι 4ο μνημόνιο δεν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον. Η Ευρώπη διαθέτει πλέον την εμπειρία και τους μηχανισμούς να αντιμετωπίσει μια ενδεχόμενη μελλοντική έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ. Μια έξοδο που θα έφερνε τον όλεθρο στη χώρα, θα χτυπούσε κυρίως τους αδύναμους πολίτες και θα έκαιγε εν μια νυκτί όλες τις θυσίες τόσων χρόνων μνημονίων.

Πριν ένα χρόνο γράφαμε για το 2015, μια χρονιά δίχως καλοκαίρι. Τώρα γράφουμε δυστυχώς για το 2016, μια χρονιά με ένα μίζερο καλοκαίρι. Δεν θέλω καν να προβλέψω τι θα γράφουμε για το καλοκαίρι του 2017 ή ακόμα χειρότερα για του 2018, όπου θα έχουν μπει σε πλήρη εφαρμογή όσα ψήφισε πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Τελικά θα μείνει ανάμνηση το υπέροχο καλοκαίρι που υμνούσε κάποτε ο Σαββόπουλος, δονώντας τον αέρα με μελωδικούς ήχους χαλάρωσης και ευτυχίας?

Τι άλλο μας περιμένει άραγε? Θα μείνει κανένας μας πίσω να το δει με τα μάτια του?

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.