Brainstorming

12:38 25/7/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Είναι αλήθεια ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα συσκοτίζει μάλλον αντί να φωτίζει και να αναδεικνύει το ιστορικό μας πρόσωπο. Έτσι λοιπόν, αν κάποιος αναγνώστης επιθυμεί να προσεγγίσει την ιδιοπροσωπία μας, οφείλει να ανατρέξει μόνος του στις πηγές της ιστορίας. Ίσως τότε αισθανθεί και αυτός την έκπληξη που αισθάνθηκα και εγώ, όταν αντιλήφθηκα, ότι η δική μας η «κρατική» παράδοση, το κράτος των προγόνων μας, η δική μας η πατρίδα, η αναιρεθείσα το 1453, όμως οιονεί υπάρχουσα ως το 1830 δεν ήταν μια συνηθισμένη πατρίδα. Η Ρωμανία

(η αυτοκρατορία η λανθασμένα και δολίως επονομαζόμενη Βυζαντινή) είναι μια αντισυμβατική, καινοφανής, θεοκεντρική (και όχι θεοκρατική), πνευματική και υλική μαζί πατρίδα, μια ορατή χώρα του αχωρήτου. Μια χώρα με πλήθος προσωπικών αμαρτιών και αποτυχιών, με πλήθος θεσμικών στρεβλώσεων κατά τα ανθρώπινα, μια χώρα όμως που οραματίστηκε το καινό και βίωσε κατά τα μέτρα της μετανοίας της και της ησυχαστικής και ασκητικής χωρητικότητάς της το φως της εν ελευθερία ασυγχύτου και αδιαιρέτου ενώσεως Θεού και ανθρώπου. Μια εσχατολογική χώρα που δεν την ενδιαφέρουν τα σύνορα, που δεν την ενδιαφέρει η εθνική καταγωγή, που δεν την ενδιαφέρει η γλώσσα.

Αυτό που την ενδιαφέρει, αυτό που ενδιαφέρει όλους τους πολίτες της από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο είναι η βίωση της Θεανθρωπίας εν ελευθερία και ενότητι σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Η Ρωμανία αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως τη μόνη, ενιαία, αδιαίρετη, οικουμενική, συντεταγμένη χριστιανική πολιτεία επί της γης. Άξονας, ζητούμενο, λόγος ύπαρξης και πρόταγμά της καθίσταται η «σάρκωση του Λόγου», η βίωση της Βασιλείας του Θεού όχι σε μιαν αφηρημένη, ασαφή, ελπιζόμενη, μεταφυσική διάσταση, αλλά εν τοις πράγμασι και στην καθημερινή βιωτή. Μια χώρα της καρδιάς, μια χώρα σωτηρίας. Ίσως της μόνης πλέον δυνατής σωτηρίας απέναντι στη σύγχρονη, γενικευμένη παγκόσμια εξαθλίωση και τον επιβαλλόμενο εξανδραποδισμό του ανθρώπου. Πολλώ δε μάλλον απέναντι στο ταχύτατα επερχόμενο βαθύτατο πολιτισμικό σκοτασμό.

Σε πρόσφατο άρθρο μου σημείωνα ότι ο Λαός του Θεού, οι Ορθόδοξοι όλου του κόσμου, παρότι αποτελούν ένα ενιαίο γένος, έχουν οδηγηθεί κατά τους τελευταίους αιώνες σε πολλαπλές διασπάσεις, που τους έχουν καταστήσει ασθενείς και άθυρμα αλλότριων δυνάμεων. Στο ίδιο άρθρο απευθυνόμενος στους Ορθοδόξους, έθεσα στο δημόσιο διάλογο την άποψή μου ότι οι Ορθόδοξοι θα πρέπει υπερβαίνοντας τις όποιες εθνοφυλετικές ή άλλες κοσμικές αγκυλώσεις και εγωισμούς τους να αγωνιστούν προς την κατεύθυνση της απόκτησης εκ νέου της αυτοσυνειδησίας του Ενός Ενιαίου Σώματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αυτοσυνειδησία αυτή αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση και τον θεμέλιο λίθο για τη συγκρότηση στον κατάλληλο χρόνο της μίας ενιαίας, υπερεθνικής, αδιαίρετης, οικουμενικής, συντεταγμένης χριστιανικής πολιτείας επί της γης. Της Πολιτείας των Ορθοδόξων, ή όπως και αν αυτή ονομαστεί τελικά.

Ουτοπία είπαν μερικοί. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω» είπαν άλλοι. Ποιος σημερινός πλήρως εκκοσμικευμένος και εν ταυτώ εντελώς διαλυμένος εσωτερικά άνθρωπος έχει τη διάθεση και τη δυνατότητα να ακούσει και να ασχοληθεί με όλα αυτά; Όμως ακόμα και κι αν ασχοληθεί, τίποτα στον κόσμο δεν πρόκειται να αλλάξει. Το σύστημα είναι παντοδύναμο και το έχει αποδείξει κατ' επανάληψη. Δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις. Πως λοιπόν μπορεί να προκύψει μια αλλαγή; Είναι αδύνατον.

Εν πάση περιπτώσει, το τι είναι δυνατόν και τι όχι, ας το αποφασίσει η ιστορία. Η πρόταση έχει ήδη τεθεί στο δημόσιο διάλογο. Όποιος θεωρεί ότι το ζήτημα αξίζει τον κόπο, ας καταθέσει τις απόψεις του. Το ερώτημα είναι σαφές. Πώς μπορεί να γίνει μια μετάβαση από το σημερινό κοινωνικό, οικονομικό και κυρίως πολιτικό πλαίσιο των πραγμάτων στη συγκρότηση (ή ίσως επανασυγκρότηση με σύγχρονους όρους) μιας ενιαίας, οικουμενικής, δημοκρατικής, υπερεθνικής Πολιτείας των Ορθοδόξων; Μια μετάβαση η οποία θα γίνει φυσικά εν ειρήνη, αγάπη, ελευθερία, με τρόπο δημοκρατικό και εντός του υπάρχοντος θεσμικού και νομικού πλαισίου; Μπορεί να γίνει ένας τέτοιος μετασχηματισμός και εάν ναι με ποιο τρόπο; Οι πύλες του διαλόγου άνοιξαν.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.