Connection not established

14:40 10/2/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Σε πολυκατοικία μένω όπως οι περισσότεροι. Δεν ξέρω, πάντα πίστευα ότι πέρα από τους αστικούς λόγους για τους οποίους βρεθήκαμε σε αυτά τα κτήρια, το έβλεπα και λίγο πιο ρομαντικά . Συγκατοικούμε πίστευα για να είμαστε μαζί, ενωμένοι, Έλληνες , ξένοι, «αστοί» και μη. Κάτι σαν μια πρώτη άτυπη κοινότητα, προστασίας και υποστήριξης...όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, δυτικό και μη (ή τουλάχιστον αυτό ελπίζω). Κάτι θα συμβεί, χτύπα ξύλο...ένα χτύπημα στο κουδούνι, μια φωνή και όλοι η «συγκατοικοπολυκατοικιότες» με «τα όπλα στα χέρια» σαν μια γροθιά να βοηθήσουν.

Τα χρόνια περνάνε, και η ψευδαίσθηση

σβήνει. Ληστείες, χωρισμοί, διαζύγια, φωνές παιδιών, αντιδικίες πάσης φύσεως, από όλα είχε αυτή η πολυκατοικία. Πάνε περάσαν..., θα σου απαντήσουν οι ένοικοι. Αποσιώπηση, φωνάζω εγώ. Ξέρετε είναι φανταστικό το κουτί της παιδικής ελπίδας, να μετατρέπεται στο κουτί με τα μυστικά. Μυστικά, που τα έχει ακούσει όλη η πολυκατοικία, τρελή ειρωνεία. Δε λέω ωραίο να μοιράζεσαι τα μυστικά σου, αλλά εδώ το κάναμε θεατρική τραγωδία (από αυτές που χασμουριέσαι...). Α! Και όλοι οι ένοικοι χείριστοι ε, το επιβεβαιώνουν οι ίδιοι οι ένοικοι (τρομερό;). «Η γιαγιά η τσιγκούνα στον 3ο», «Ο Μαύρος στον 2ο ο κλέφτης», «Ο Γιώργος που βαράει την γυναίκα του στον 4ο», «Η Τζίνα με τους πολλούς εραστές στον 1ο». Η διορατικότητα του ενός απλού «Καλημέρα» να μας φωτίζει.

Και όταν κάποια στιγμή ο Γιώργος ο λιγομίλητος από τον 5ο βρήκε δουλειά στις Βρυξέλλες σε κάποιο ευρωπαϊκό όργανο και έφυγε, τον συνεχάρησαν όλοι, (αφού έφυγε βέβαια) με τα κλασικά «κοίτα βύσμα», «ποιος ξέρει τι ποδιές φίλησε». Και όταν αντιδικούσαμε στη συνέλευση για το πετρέλαιο για πολλοστή φορά, κάποιος πρότεινε να τηλεφωνήσουμε στον Γιώργο, στις Βρυξέλλες είναι, είπε, κάπως θα μπορεί να βοηθήσει...Τσαντίστηκα και έφυγα. Ξεκινάω για Σύνταγμα, απεργιακή κινητοποίηση, κλειστό το μετρό. Οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι αγρότες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι δημόσιοι υπάλληλοι...όλοι ενωμένοι για ένα κοινό στόχο, να διατηρήσουν ο καθένας τα κεκτημένα τους. Ομάδα δηλαδή και αυτοί. Απογοητευμένος που κάτι μάλλον και αυτοί ξεχνάνε, ανοίγω το smartphone μου να μπω στο Facebook, να ξεχαστώ. Φτου, Connection not Established, γράφει! Κάτι μάλλον θα γνωρίζει το πανέξυπνο κινητό μου...

Και αν με ρωτάτε πέρα από το πρόβλημα, ποια λύση προσδοκώ, θα χαρώ να σας απαντήσω πως με προλάβαν άλλοι καλύτεροι...Eίδα ψαράδες στο Αιγαίο να σώζουν με τα χέρια τους ανθρώπους, είδα γιαγιάδες να αγκαλιάζουν στα χέρια τους «τα ξένα για ορισμένους» παιδιά, βλέπω συνομήλικους μου στο εξωτερικό να διαπρέπουν, βλέπω την γενιά μου να κοπιάζει, βλέπω αρκετούς να πιστεύουν στην λεγόμενη «αξιακή κοινωνική επανάσταση», αυτή δηλαδή που θα ξαναθέσει την υψηλή έννοια της κοινότητας και της ομάδας ως θεμέλιο της κοινωνικής μας πραγματικότητας. Και δε μιλάω πολιτικά, μιλάω προπαντός ανθρώπινα. Γιατί πρώτα είμαστε άνθρωποι και έπειτα Έλληνες πολίτες, σωστά ;

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.