Frida Kahlo, η μούσα του εαυτού της

12:58 17/7/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ο δυναμικός της χαρακτήρας, η μαχητικότητα, ο κυνισμός και το ταλέντο της, την ανέδειξαν σε μία από τις μεγαλύτερες ζωγράφους της εποχής της.

Ενώ η ζωγραφική της υπάγεται στο ρεύμα του σουρρεαλισμού, η ίδια υποστήριζε πώς αυτή απλά απεικόνιζε την πραγματικότητα, γιατί αυτήν έβλεπε. Μέ έντονα χρώματα, χαρακτηριστικά της μεξικανικής ζωής, αποκρυστάλλωνε θέματα από την ζωή της και αυτοπροσωπογραφίες, επειδή ηταν τόσο συχνά μόνη της και επειδή ήταν το θέμα που γνώριζε καλύτερα.

Η Μαγδαλένα ντελ Κάρμεν Φρίντα Κάλο ι Καλντερόν, γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1907, στο Κογιοακάν του Μεξικό,

από Γερμανοεβραίο πατέρα και Ισπανομεξικάνα μητέρα. Μόλις στα 6 της χρόνια διεγνώσθη με πολιομελύτιδα που την στιγμάτισε με ημιπαράλυση στο ένα της πόδι και δυσαναλογία στο άλλο. Δεν ήταν, ωστόσο αυτό το ατυχέστερο γεγονός στη ζωή της, καθώς στην ηλικία των 16, υπέστη σφοδρή σύγκρουση το λεωφορείο που επέβαινε, με ένα τραμ, τραυματίζοντας την καταλυτικά στην σπονδυλική στήλη αλλά και στη λεκάνη, για την υπόλοιπη ζωή της. Στις εβδομάδες που πέρασε αναρρώνοντας, ξεκίνησε να ζωγραφίζει. Η πλειοψηφία των έργων της απεικονίζουν την δυστυχία που βίωσε λόγω του ατυχήματος, καθώς της στέρησε μετέπειτα την δυνατότητα να αποκτήσει παιδιά, βιώνοντας τραυματικές αποβολές.

Όπως η ίδια είπε, «είχα δύο μεγάλα ατυχήματα στη ζωή μου, το λεωφορείο και τον Ντιέγκο. Ο Ντιέγκο ήταν μακράν το χειρότερο». Τη ζωή της σημάδεψε ο Μεξικανός αυτός ζωγράφος, Ντιέγκο Ριβέρα, τον οποίο είχε πρωτοδεί στην Escola Preparatoria όπου εκείνη φοιτούσε, ενώ αυτός κοσμούσε τους τοίχους της σχολής. Χρόνια αργότερα, το 1929 έχοντας παρουσιάσει την δουλειά της σε αυτόν και πλέον έχοντας αναπτυχθεί μία ιδιόμορφη ερωτική σχέση μεταξύ τους, παντρεύτηκαν. Μοιράζονταν πολιτικές πεποιθήσεις, γεγονός που πολλές φορές έθεσε τη ζωή τους σε έντονη κριτική και κίνδυνο. Υποστηρικτές του κομμουνισμού και ενεργά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος του Μεξικού αφιερώθηκαν στον επαναστατικό αγώνα και το 1937, φιλοξένησαν τον Λέων Τρότσκι, που είχε κερδίσει πολιτικό άσυλο. Στα ταξίδια της για τις εκθέσεις του Ριβέρα στη Νέα Υόρκη και της ίδιας στο Παρίσι, η Φρίντα, γνωρίζοντας τον καπιταλισμό, απομυθοποίησε την ελίτ του Παρισιού και αποδοκίμασε τους «τελειωμένους ψευτοδιανοούμενους» που την απαρτίζουν, ενώ αντιπαθούσε την Αμερική με την μοντέρνα αρχιτεκτονική και την απρόσωπη βιομηχανία της.

Το 1950, η Φρίντα προσβάλλεται από γάγγραινα που την καθηλώνει για πολλούς μήνες στο κρεβάτι, όπου και υποφέρει από κατάθλιψη. Στις 14 Ιουλίου του 1954, υπέκυψε στην πνευμονικη εμβολή - ή σε υπερβολική δόση ηρεμιστικών-, αφήνοντας πίσω όχι μόνο μια τεράστια καλλιτεχνική κληρονομιά αλλά και μία υστεροφημία που μετέβαλε ριζικά τον ρόλο της γυναίκας.

Με έντονες φεμινιστικές και επαναστατικές ιδέες, δεν δίσταζε να επιστρέφει στον ίδιο άντρα ξανά και ξανά, παρά την δεδηλωμένη απιστία του, ούτε και να δοθεί σε πάθος με τον Μπολσεβίκο αγωνιστή, Τρότσκι. Με το χαρακτηριστικό ανδρόγυνο ντύσιμό της στη νεαρή της ηλικία, ανεξαρτητοποιήθηκε από τα γυναικεία πρότυπα και αγωνίστηκε για την χειραφέτηση των γυναικών σε μία μεξικανική κοινωνία άκρως φαλλοκρατική.

Μια αποφασισμένη γυναίκα που δεν δίστασε να καταρρίψει ταμπού περι σεξουαλικότητας, εκτιμώντας εξίσου και τα δύο φύλα, ανυπότακτη σε κάθε κοινωνική νόρμα.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.