To ΠΑΣΟΚ ως ο αυτοσαρκασμός της κοινωνίας μας

Αν κάποιος περάσει δίπλα από μία παρέα νέων που ασχολείται με την πολιτική και την πολιτική ιστορία του πρόσφατου παρελθόντος της χώρας μας, θα διαπιστώσει πως οι προσεγγίσεις για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι κυρίως δύο. Η πρώτη θέλει το ΠΑΣΟΚ ως τον καταστροφέα της σύγχρονης Ελλάδας, που με την πολιτική του διέλυσε την εκπληκτική Ελλάδα
που υπήρχε το 1981 και η δεύτερη αναγνωρίζει το ΠΑΣΟΚ ως μία πραγματικότητα της Μεταπολίτευσης εστιάζοντας κυρίως στην πολιτισμική αλλαγή που εκείνο έφερε, χαρακτηρίζοντας την εποχή της διακυβέρνησής του cult.

Αν θέλουμε να υποστηρίξουμε ότι το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε τη χώρα, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι η κοινωνία μας του έδωσε την ευκαιρία να το κάνει.

Αναμφίβολα το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, αλλά δεν ήταν μόνο του. Προσωπικά, θεωρώ ότι η Νέα Δημοκρατία που ανέλαβε να κυβερνήσει τον τόπο το 2004, θα μπορούσε να γλιτώσει τη χώρα από τα δεινά της κρίσης χρέους του 2010. Κυρίως, όμως, το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μόνο του, γιατί το στήριζε το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας για να υλοποιήσει την πολιτική που υποσχόταν. Με τον Ανδρέα Παπανδρέου στο τιμόνι, όσες φορές κατάφερε να νικήσει σε βουλευτικές εκλογές σημείωσε ποσοστό πάνω από 45%, ενώ είναι το μόνο κόμμα στην μεταδικτατορική Ελλάδα που νίκησε για τρεις συνεχόμενες φορές κυβερνώντας για πάνω από μία δεκαετία συνεχόμενα.

Με λίγα λόγια, αν θέλουμε να υποστηρίξουμε ότι το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε τη χώρα, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι η κοινωνία μας του έδωσε την ευκαιρία να το κάνει. Δεν είναι μία δικτατορία που εγκαθιδρύθηκε διά της βίας, αλλά μιλάμε πάντα για νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις, πολύ περισσότερο νομιμοποιημένες από αυτές που ξέρουμε μετά το 2012. Από την άλλη πλευρά, αν θέλουμε να θεωρήσουμε την εποχή ΠΑΣΟΚ ως την πιο cult εποχή της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, αυτό θα ήταν πολύ πιο σωστό με την επισήμανση ότι πρόκειται για την πιο cult εποχή όλης της ελληνικής κοινωνίας.

Η προσέγγιση αυτή, λοιπόν, θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας αυτοσαρκασμός της κοινωνίας μας για όσα έπραξε στο παρελθόν και εκφράστηκαν καθαρά από το κόμμα που επέλεξε να την κυβερνήσει για 25 χρόνια από τον Οκτώβριο του 1981, μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο είτε αυτοδύναμα, είτε συγκυβερνώντας με άλλο κόμμα. Ο αυτοσαρκασμός αυτός, βέβαια, υποδηλώνει ότι το ΠΑΣΟΚ, που ακόμα υφίσταται ως πολιτικό κόμμα και πρόσφατα έλαβε 6,28% των ψήφων, ανήκει σε ένα παρελθόν που δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε.

Μπορεί το συγκεκριμένο κόμμα να προσπαθεί να δρέψει καρπούς από το ένδοξο εκλογικό παρελθόν του, αλλά ο κόσμος σήμερα δεν είναι διατεθειμένος να το ακολουθήσει σε αυτή τη λογική. Δε νομίζω ότι θέλουμε να ξαναδούμε τον λαϊκισμό της δεκαετίας του ΄80 ή τη χρυσή εποχή του ΥΠΕΧΩΔΕ στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ο αυτοσαρκασμός λειτουργεί ως αυτοκριτική και η εποχή ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει. Ξέρω ότι πολλοί αρέσκονται σε παραλληλισμούς ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μιλάμε για κάτι διαφορετικό ακόμα και αν έχουν κάποια σημεία συνάντησης. Το παλαιό ΠΑΣΟΚ έχει κλείσει τον κύκλο του οριστικά και το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι προβληματισμό και σκέψη για να κατανοήσουμε πως φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα