Αφορολόγητο vs Μεταρρύθμιση

19:28 17/3/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Είναι πλέον κατανοητό από όλους πως η διαπραγμάτευση που γίνεται δεν αφορά το ύψος των δημοσιονομικών στόχων, δηλαδή το 3,5% δημοσιονομικό πλεόνασμα που είναι ήδη συμφωνημένο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά ούτε και τους στόχους για ανάπτυξη και μείωσης της ανεργίας. Μετά από 9 χρόνια ύφεση και ποσοστό ανεργίας σταθερά πάνω από το 23% και με τη μόνη μείωση από τα μέγιστα του 27%-28% να έχει επιτευχθεί μόνο και μόνο επειδή δεκάδες χιλιάδες νέοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό με πρώτες τις χώρες της ευρωζώνης (που τόσο αγαπάμε να μισούμε) άρα πλέον δεν ανανεώνουν τις κάρτες ανεργίας, η διαπραγμάτευση

στοχεύει στο πώς θα βαφτίσουμε τα μέτρα, για να μην τρομάζουν οι πολίτες στο άκουσμά τους και πώς θα ρίξουμε και λίγη στάχτη στα μάτια ώστε να περάσουν «νύχτα» και απλά να τα νιώσουν στην εφαρμογή. Όπως έγινε με το φόρο στον καφέ, την αύξηση του φόρου στα καύσιμα, το φόρο στην τηλεφωνία, το φόρο στο κρασί, το φόρο στα τσιγάρα κλπ. που ενώ εφαρμόζονται από 1/1/20017 ουδείς διαμαρτύρεται γιατί η ψήφισή τους έγινε το Μάιο.

Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου λοιπόν, πάει πάλι με την ίδια τακτική να ψηφίσει μέτρα φορολογικά, πετώντας και ένα τυράκι των αντιμέτρων, μόνο αν περάσουμε το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα (στην οικονομική ασφυξία δηλαδή), μόνο για εσωκομματική κατανάλωση. Να μην έχει απώλειες από τους δικούς της βουλευτές, αποδεικνύοντας τη γλύκα της καρέκλας μιας και στο ελάχιστο νοιάζεται για το αποτέλεσμα των φορολογικών μέτρων που περνάει, με απόδειξη τις αυξήσεις σε όλους τους έμμεσους φόρους που χτυπούν τα χαμηλά εισοδήματα.

Αν τα μέτρα δημιουργούσαν αίσθημα δικαίου στους πολίτες με τον αναλογικό καταμερισμό των φορολογικών βαρών, αλλά κυρίως με την πάταξη της φοροδιαφυγής θα γινόντουσαν κτήμα της κοινωνίας που θα έβαζε πλάτη στην προσπάθεια της χώρας να βγει από την κρίση. Επειδή όμως η στείρα αντιπολίτευση και ο λαϊκισμός, που τόσα χρόνια έχει στοιχίσει με τα Ζάππεια και τα προγράμματα Θεσσαλονίκης κλπ., δεν μου αρέσει, θα παραθέσω μια προσωπική μου άποψη, όπως περίπου είχα διατυπώσει και στο παρελθόν, ως εναλλακτική.

Μια μεταρρύθμιση του φορολογικού, η οποία θα διανέμει τα φορολογικά βάρη αναλογικότερα σε αυτούς που έχουν μεγαλύτερα εισοδήματα από αυτούς που δεν έχουν, αντί της αντιλαϊκής τακτικής της μείωσης του αφορολόγητου, θα ήταν η εύρεση όσων φοροδιαφεύγουν. Θα μου πείτε δεν έχουμε ελεγκτικούς μηχανισμούς. Κι όμως 11 εκ. πολίτες θα μπορούσαν να γίνουν οι καλύτεροι ελεγκτές αν πολύ απλά αντί για 10% σε τραπεζικές συναλλαγές για την επίτευξη του αφορολόγητου, που στο 10% συμπεριλαμβάνονται οι ΔΕΚΟ και τα Σουπερμάρκετ (που όμως στην πραγματικότητα αντιστοιχούν σε πάνω από το 60% του εισοδήματος των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων), αν λοιπόν αντί για 10% από τραπεζικές συναλλαγές ζητούσαν 90%. Να πετύχουμε δηλαδή αυτό που από μόνο του συμβαίνει στις ανεπτυγμένες οικονομικά και φορολογικά χώρες του κόσμου. Αν δηλαδή σε ένα εργαζόμενο που εισπράττει 7.000€ το χρόνο (τυχαίο ποσό), που δεν του μένει να αποταμιεύσει σχεδόν τίποτα, που τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να φορολογήσει μέσω της μείωσης του αφορολόγητου, άρα να του μειώσει περαιτέρω την αγοραστική δύναμη, του ζητήσεις να δικαιολογεί το 90% της διαχείρισης των εισοδημάτων του, μέσω χρεωστικών καρτών, μέσω πληρωμής δόσεων δανείων, μέσω πληρωμής από e-banking, αφήνοντας και ένα 10% για πιο προσωπικά και εχέμυθα έξοδα(!!!), τότε θα πατάξεις την φοροδιαφυγή, μιας και όλες οι επιχειρήσεις θα πρέπει να κόβουν και τα αντίστοιχα παραστατικά (αποδείξεις, τιμολόγια). Αλυσιδωτά οι επιχειρήσεις θα αναγκάζονται να ζητάνε και αυτές όλα τα παραστατικά των εξόδων τους, ώστε να μη δηλώσουν μεγαλύτερα κέρδη από τα πραγματικά τους, με συνέπεια να δηλώνονται τα πραγματικά έσοδα-έξοδα.

Οπότε η συνολική φορολογική επιβάρυνση θα οδηγηθεί σε μια πιο δίκαιη ισορροπία, με μεγαλύτερα τελικά έσοδα για το κράτος, δυνατότητα μείωσης των φορολογικών συντελεστών τόσο στους πολίτες όσο και στις επιχειρήσεις, ρευστότητα στις τράπεζες άρα και δυνατότητα για δάνεια στην αγορά (μιας και θα φύγουν τα λεφτά από το στρώμα), μείωση της εξάρτησης από τον ELA και τα υψηλά επιτόκια, διαφάνεια στις συναλλαγές (μιας και οι μίζες και τα φακελάκια δεν μπορούν να δοθούν μέσω τραπέζης!), λιγότεροι φορολογικοί ελεγκτές στους δρόμους που πλέον θα μπορούν να ασχοληθούν με σοβαρότερες υποθέσεις όπως τις λίστες με τους καταθέτες εξωτερικού (που έχουν ξεχαστεί στα συρτάρια) και οριστική επίλυση ενός προβλήματος για να μην το συζητάμε σε κάθε διαπραγμάτευση με την Τρόικα (Θεσμούς ή όπως αλλιώς).

Γιατί δεν το έχουν εφαρμόσει ήδη; Δεν το έχουν σκεφτεί; Ή δεν θέλουν;

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.