Ανατρεπτικά και μάλλον ευχάριστα νέα για το τρέξιμο: Οσο πιο αργά τόσο πιο καλά

07:12 13/8/2024 - Πηγή: Huffington Post Greece

Το τρέξιμο έχει πολλαπλά οφέλη για την υγεία μας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το τρέξιμο κάνει καλό. Το John Hopkins Medicine έχει αποφανθεί ότι η εν λόγω άσκηση βοηθά, μεταξύ άλλων, την πνευματική μας σβελτάδα. Η Healthline αποκάλυψε ότι το τρέξιμο για μόλις πέντε έως δέκα λεπτά την ημέρα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά και πολλά άλλα. Ενας ειδικός είπε στο GQ ότι «ενεργοποιεί σχεδόν κάθε μυ του σώματος».

Και

τα καλά νέα συνεχίζονται. Αν είστε εξαντλημένοι από την προοπτική και μόνο του τρεξίματος για 10 χιλιόμετρα κάθε ημέρα, δεν πειράζει καθόλου - τουναντίον.

Σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη τα οφέλη των αθλημάτων μπορεί να κορυφωθούν στα 50 χλμ. την εβδομάδα. Εν τω μεταξύ, ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι το τρέξιμο με μέτριο ρυθμό μπορεί να είναι ακόμα καλύτερο συγκριτικά με το έντονο.

Τα νέα δεδομένα

Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin (ΑRU) τα στοιχεία δείχνουν ότι «το τρέξιμο σε χαμηλό ρυθμό μπορεί κατά κάποιο τρόπο να είναι πιο ωφέλιμο από την προπόνηση σε υψηλότερες εντάσεις».

Το New Scientist λέει επίσης ότι «το να πηγαίνεις με πιο χαλαρό ρυθμό μπορεί να επιφέρει μια σειρά από οφέλη για την υγεία μας, από τη λειτουργία της καρδιάς έως την ψυχική ευεξία, αποφεύγοντας τα μειονεκτήματα της πίεσης του σώματός μας στο μάξιμουμ».

Το τρέξιμο δεν θέλει κόπο αλλά... τρόπο.

Αυτό είναι μέρος του «κινήματος που τρέχει αργά», συμφωνούν και οι δύο πηγές. Το φαινόμενο επικεντρώνεται στην «ζώνη 2», κατά την οποία η άσκηση γίνεται περίπου στο 60-70% της μέγιστης προσπάθειας.

«Παραδόξως, οι κορυφαίοι δρομείς ξοδεύουν περίπου το 80% του χρόνου τους στην προπόνηση σε αυτό που ονομάζεται τρέξιμο ζώνης 2 – ένας ρυθμός τρεξίματος που ανεβάζει τον καρδιακό σου ρυθμό, αλλά εξακολουθεί να είναι αρκετά αργός ώστε να μπορείς να κάνεις μια συζήτηση», επισημαίνει το ARU.

Το συχνό λάθος που κάνουμε όταν τρέχουμε και καταστρέφει αργά το γόνατό μας

«Μόνο περίπου το 20% της προπόνησής τους γίνεται στις ζώνες υψηλότερης έντασης, που είναι πιο κοντά στον αγωνιστικό τους ρυθμό».

Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της έντασης, του στρες και του κινδύνου τραυματισμού, λένε οι ειδικοί. Μπορεί επίσης να βελτιώσει το βασικό επίπεδο της φυσικής μας κατάστασης, καθώς η άσκηση επιπέδου 2 φέρνει την καρδιά μας κοντά στη μέγιστη παροχή οξυγόνου, χωρίς να στρεσάρει το σώμα μας.

Το τρέξιμο «ζώνης 2» σε χαλαρό ρυθμό είναι ιδανικό τόσο για επαγγελματίες δρομέι όσο και για αρχάριους.

Και επειδή η προπόνηση στη ζώνη 2 γίνεται κάτω από το όριο γαλακτικού (σ.σ το σημείο που το σώμα μας αρχίζει να παράγει το γαλακτικό οξύ, που κάνει τους μύες να πονάνε και να καίγονται), μπορεί να υποφέρουμε λιγότερο και να έχουμε περισσότερα κέρδη για την καρδιά, τους μύες και την αντοχή μας.

Τέλος, το αργό τρέξιμο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μπορεί να «ρυθμίσει το σώμα μας να χρησιμοποιεί το λίπος ως κύρια πηγή ενέργειας αντί για τους υδατάνθρακες», καθώς απαιτεί περισσότερο οξυγόνο, λέει ένας ειδικός στο Runner’s World.

Αρα, τζόγκινγκ για πάντα;

Το αργό τρέξιμο έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τις επιδόσεις των ταχύτατων δρομέων, και δεν υπάρχει τίποτα κακό με την ανανέωση και εναλλαγή της ρουτίνας μας.

Για να προπονηθείτε όπως οι επαγγελματίες, ίσως θελήσετε να σκεφτείτε ένα μείγμα 80/20 (όπου το 80% των διαδρομών είναι διαδρομές ζώνης 2).

Εάν έχετε έναν ιχνηλάτη  φυσικής κατάστασης (fitness tracker), ίσως μπορείτε να καταλάβετε εάν βρίσκεστε στη ζώνη 2, υπολογίζοντας περίπου το 70% του μέγιστου καρδιακού σας παλμού και μένοντας σε αυτό το επίπεδο ή κάτω από αυτό. Αλλά αν δεν έχετε, δοκιμάστε να τρέχετε με ρυθμό που να μπορείτε εύκολα να κάνετε μια συζήτηση. Όταν η ομιλία γίνεται δύσκολη, επιβραδύνετε την ταχύτητα.