Διευρυνόμενο παρόν

11:46 21/5/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Όπως θα έλεγε και ο φιλόσοφος ο χρόνος πλέον δε μετράται με δευτερόλεπτα, αλλά με δυνατότητες. Έχω την αίσθηση ότι η εποχή που ζούμε και αυτή που έρχεται, προβάλλει ένα επιτακτικό αίτημα, μια ισχυρότατη πίεση και δυναμική για μιαν, τρόπον τινά, υπέρβαση του δεδομένου χωροχρόνου. Με άλλα λόγια η παλαιά χωροχρονική αντίληψη μάς πνίγει, μάς αναιρεί. Υπάρχει μια ασίγαστη εσωτερική δυναμική που δεν μπορεί να ξεδιψάσει με κάθε στατικότητα. Μια κίνηση αέρινης μετάθεσης, μια κίνηση που απαιτεί και σαρκώνει αμεσότητα και σχέση,

μια αντίληψη επαναπροσδιορισμού, μια οριοθεσία του καινού ή μια συνεχής υπέρβαση του ορίου.

Έχω την εντύπωση ότι αιτούμαστε και ζούμε μιαν ίσχνανση, μιαν απώλεια βαρύτητας και μιαν αποϋλοποίηση που επιτρέπει τη δυναμική της σχέσης και μιαν αναζήτηση του πνευματικού ως αφετηρία ουσιωδών. Η διάλυση των διαστάσεων ως λύση της στάσης και αναζήτησης του όλου.

Είμαστε στον τόπο, αλλά στη μέση-μέση της οικουμένης και το κάθε εδώ αναφέρεται στο παγκόσμιο. Ο χρόνος χάνει τη γραμμικότητά του. Η κλασική αντίληψη της αρχής, του τέλους και στην ενδιάμεση ευθεία πορεία ο χρόνος με το παρόν του είναι πλέον εξαιρετικά αδύναμη και αναντίστοιχη του γίγνεσθαι. Τι μπορεί να χωρέσει και τι μπορεί να ερμηνεύσει ένα τέτοιο άνυσμα; Μόνο τη μερικότητα. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι πλέον έννοιες εξόχως περιοριστικές και αδυνατούν να χωρέσουν την εκρηκτική δυναμική. Δυναμική ενός συνεχώς διευρυνόμενου παρόντος, ενός «τώρα» που εσωτερικεύει εν ταυτώ το όλο παρελθόν και το όλο μέλλον. Ως κέντρο μιας σφαίρας συνεχώς διευρυνόμενης και εμπλουτιζόμενης με πολυποίκιλες σημάνσεις και νοηματοδοτήσεις και με αίτημα τη συμπερίληψη του όλου. Μια εδραία, συνεχής κίνηση, διεύρυνση και δυναμική που γεύεται αμερίστως στο νυν την άχρονη αρχή και το ανέσπερο τέλος.

Και προσοχή στις απαντήσεις που θα προταθούν στο αίτημα! Και το «έδαφος» και η «απεδαφικοποίηση» είναι αναπηρίες. Και το «παρελθόν» και το «μέλλον» είναι μερικότητες, ενώ το γυμνό «παρόν» είναι η πλήρης έκπτωση. Και η εν αγωνία ούσα, περισπούδαστη και ευαίσθητη σημερινή ψυχή θα αναπαυθεί μόνο στη γεύση του φωτός και στην πληρότητα του όλου. Στη γεύση του «Τις εστίν η αλήθεια;» (sic) και στην πληρότητα του «Εγώ ειμί ο Ών». Μόνο. Τίποτα λιγότερο.

Και περαιτέρω, χωρίς να είναι η αιτία, μια τέτοια αλλαγή στην πρόσληψη του χωροχρόνου, θα υποστηρίξει, θα επιτρέψει, θα συνδράμει ησυχαστικά και θα συντραγουδήσει απελευθερωτικά στην εύρεση ή επανεύρεση της οντολογίας του ενός σώματος, της ασυγχύτου και αδιαιρέτου ενότητος όλων των ανθρώπων, του όλου δηλαδή ανθρώπου από την άσαρκη, άχρονη του και ένσαρκη, έγχρονη του απαρχή μέχρι των εσχάτων. Στην οντολογία δηλαδή όχι του «ωσάν», αλλά του «ως σεαυτόν». Πόσοι ουρανοί; Επτά; Μάλλον οκτάπειροι!

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.