Ευ αγωνίζεσθαι για το ευ ζην
Ο Αποστόλης είναι ένα παιδί 17 χρόνων. Ζει στον Βόλο. Για την ακρίβεια, ζει σε έναν καταυλισμό στην περιοχή της Νέας Ιωνίας Βόλου. Είναι Ρομά. «Τσιγγάνος» ή «γύφτος», όπως προτιμάει να αυτοπροσδιορίζεται ο ίδιος.
Δεν θυμάμαι να την κάναμε την κουβέντα μαζί του, αν είχε βγει ποτέ από τα όρια του νομού Μαγνησίας. Σίγουρα, όμως, ως την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου, δεν είχε βγει ποτέ από την Ελλάδα. Και να που ο Αποστόλης, αυτό το «ακατέργαστο» (για μας τους... κατεργασμένους) παιδί βρέθηκε στο Άμστερνταμ να εκπροσωπεί την
πατρίδα του σε έναν από τους πιο σημαντικούς κοινωνικούς και αθλητικούς θεσμούς του πλανήτη, το 13ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, έχοντας τους προβολείς της δημοσιότητας να τον ακολουθούν σε κάθε του βήμα.
Ένα παιδί που έχει βιώσει τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον ρατσισμό στις πιο ακραίες τους μορφές τα άφησε όλα πίσω του, ύψωσε το τεράστιο ηθικό του ανάστημα, πρόταξε την αξιοπρέπειά του και έγινε ο πιο άξιος πρεσβευτής της πατρίδας που κάθε μέρα τον πληγώνει.
Ενστερνίστηκε αμέσως τις αρχές της ομάδας, το συλλογικό πνεύμα, την αγάπη, την αλληλεγγύη, το μότο της αποστολής «δεν τα παρατάμε ποτέ», διαχειρίστηκε -όπως όλα τα παιδιά- τις «ήττες-κρίσεις», έτεινε πάντα πρώτος το χέρι προς τον ποδοσφαιρικό αντίπαλο, είτε βρισκόταν στην πλευρά του νικητή είτε του ηττημένου. Αγκάλιασε και άφησε να τον αγκαλιάσουν τα μέλη όλων των αποστολών από τις 48 συνολικά χώρες που εκπροσωπήθηκαν στο Άμστερνταμ. Διαχειρίστηκε τις ήττες του και τις μετέτρεψε σε νίκες.
Το ίδιο συνέβη και με τα υπόλοιπα παιδιά της εκπληκτικής αυτής παρέας που συνέθεσαν την αποστολή της Εθνικής Αστέγων στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ολλανδίας.
Ο 20χρονος Νικολάκης, από τον Βόλο κι αυτός -πιο ήσυχος χαρακτήρας σε σχέση με τον Αποστόλη- επέδειξε μια απίστευτη ωριμότητα εντός και εκτός γηπέδων. Ήταν ο φυσικός ποδοσφαιρικός μας ηγέτης, και ας αγωνίστηκε τραυματίας στους περισσότερους αγώνες.
Η Στέλλα, πωλήτρια της «σχεδίας» στη Θεσσαλονίκη, στην πρώτη κοινή προπόνηση με τα υπόλοιπα παιδιά, έβαλε τα κλάματα (κυριολεκτικά), επειδή ένιωσε ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απλές οδηγίες («για καλή άμυνα») του προπονητή της. Λίγες μόλις μέρες αργότερα, στα γήπεδα της Ολλανδίας, μεταμορφώθηκε στην πιο καλή μαθήτρια. Χάρηκε το παιχνίδι, απόλαυσε και τη δική της υπερπολύτιμη συνεισφορά, εκτός αλλά και εντός γηπέδων. Ήταν υποδειγματική και στα αμυντικά της καθήκοντα.
Η Μαρία έπαιξε σε όλες τις θέσεις, σκόραρε και δύο γκολ. Μέρα με τη μέρα, γινόταν όλο και πιο κοινωνική, με τους συμπαίκτες της και με όλον τον κόσμο. Εδώ και ένα χρόνο περίπου, πουλάει τη «σχεδία» στην Τσιμισκή και στην Καρόλου Ντιλ, στη Βενιζέλου και στη διαγώνιο, για να εξασφαλίσει με αξιοπρέπεια ένα μικρό εισόδημα. Πουλάει «σχεδία» και παράλληλα σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, στο Οικονομικό Τμήμα. Μόλις πήρε το πτυχίο της και αναζητά μια καλύτερη συνέχεια στις σπουδές και στη ζωή.
Ο Παναγιώτης, από τη Σαλονίκη κι αυτός, ήταν πραγματικό πολυεργαλείο. Έπιασε και πέναλτι, γνωρίζοντας την αποθέωση στο πούλμαν της επιστροφής στους κοιτώνες του γραφικού Βόλενταμ. "Super keeper! Super keeper!", τραγουδούσαν και τον σημάδευαν με το δείκτη του χεριού τα παιδιά από τη Γρενάδα και τη Σουηδία. Πατέρας δύο παιδιών, ήταν πολλά χρόνια άνεργος, μέχρι να πιαστεί από τη «σχεδία». Η αναζήτηση συνεχίζεται, αλλά, τουλάχιστον, τώρα νιώθει ότι έχει ένα μικρό έστω στήριγμα.
Ο άλλος Παναγιώτης, από την Αθήνα, αφού χρεώθηκε αιφνιδιαστικά τη φανέλα με τον αριθμό 1, σε μια από τις πρώτες προπονήσεις της ομάδας, γκρίνιαξε δισ. επειδή τα σουτ των συμπαικτών του ήταν πολύ δυνατά. Στο Άμστερνταμ, «έβγαλε» αδιαμαρτύρητα δεκάδες τέτοιες «βολίδες» που είχαν προορισμό την εστία του, δίχως να σταματά να παροτρύνει τους συμπαίκτες του «να παίξουν».
Ο Νίκος, ο αρχηγός, ήταν αυτό ακριβώς. Αρχηγός. Πάλεψε από την αρχή μέχρι το τέλος. Για τον εαυτό του και για την ομάδα.
Μια παρέα απλών ανθρώπων που δεν αγωνίζονται για να σώσουν τα «χρυσά συμβόλαια», αλλά για μια καλύτερη ζωή. Με το ήθος και τους τρόπους τους, μας έκαναν όλους υπερήφανους και τίμησαν την Ελλάδα, όπως δεν τους τιμά η ίδια.
Η παρουσία τους στα γήπεδα της Ολλανδίας ήταν συγκλονιστική. Η κατάκτηση του πιο πολύτιμου τροπαίου του θεσμού, του Fair Play («Ευ Αγωνίζεσθαι»), είναι η αναγνώριση της μεγαλειώδους προσπάθειάς τους να γίνουν όχι καλύτεροι ποδοσφαιριστές, αλλά καλύτεροι άνθρωποι. Γι' αυτή την αναγνώριση παλεύουν και θα συνεχίσουν να παλεύουν και εντός συνόρων. Άλλωστε, είναι και το σύνθημα της ομάδας: «δεν τα παρατάμε ποτέ».
Απλοί άνθρωποι μας δείχνουν το δρόμο.
*Το κείμενο είναι από τη στήλη «Λόγια της Πλώρης», περιοδικό δρόμου «σχεδία» (Οκτώβριος 2015)
Δεν θυμάμαι να την κάναμε την κουβέντα μαζί του, αν είχε βγει ποτέ από τα όρια του νομού Μαγνησίας. Σίγουρα, όμως, ως την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου, δεν είχε βγει ποτέ από την Ελλάδα. Και να που ο Αποστόλης, αυτό το «ακατέργαστο» (για μας τους... κατεργασμένους) παιδί βρέθηκε στο Άμστερνταμ να εκπροσωπεί την
Ένα παιδί που έχει βιώσει τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον ρατσισμό στις πιο ακραίες τους μορφές τα άφησε όλα πίσω του, ύψωσε το τεράστιο ηθικό του ανάστημα, πρόταξε την αξιοπρέπειά του και έγινε ο πιο άξιος πρεσβευτής της πατρίδας που κάθε μέρα τον πληγώνει.
Ενστερνίστηκε αμέσως τις αρχές της ομάδας, το συλλογικό πνεύμα, την αγάπη, την αλληλεγγύη, το μότο της αποστολής «δεν τα παρατάμε ποτέ», διαχειρίστηκε -όπως όλα τα παιδιά- τις «ήττες-κρίσεις», έτεινε πάντα πρώτος το χέρι προς τον ποδοσφαιρικό αντίπαλο, είτε βρισκόταν στην πλευρά του νικητή είτε του ηττημένου. Αγκάλιασε και άφησε να τον αγκαλιάσουν τα μέλη όλων των αποστολών από τις 48 συνολικά χώρες που εκπροσωπήθηκαν στο Άμστερνταμ. Διαχειρίστηκε τις ήττες του και τις μετέτρεψε σε νίκες.
Το ίδιο συνέβη και με τα υπόλοιπα παιδιά της εκπληκτικής αυτής παρέας που συνέθεσαν την αποστολή της Εθνικής Αστέγων στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ολλανδίας.
Ο 20χρονος Νικολάκης, από τον Βόλο κι αυτός -πιο ήσυχος χαρακτήρας σε σχέση με τον Αποστόλη- επέδειξε μια απίστευτη ωριμότητα εντός και εκτός γηπέδων. Ήταν ο φυσικός ποδοσφαιρικός μας ηγέτης, και ας αγωνίστηκε τραυματίας στους περισσότερους αγώνες.
Η Στέλλα, πωλήτρια της «σχεδίας» στη Θεσσαλονίκη, στην πρώτη κοινή προπόνηση με τα υπόλοιπα παιδιά, έβαλε τα κλάματα (κυριολεκτικά), επειδή ένιωσε ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απλές οδηγίες («για καλή άμυνα») του προπονητή της. Λίγες μόλις μέρες αργότερα, στα γήπεδα της Ολλανδίας, μεταμορφώθηκε στην πιο καλή μαθήτρια. Χάρηκε το παιχνίδι, απόλαυσε και τη δική της υπερπολύτιμη συνεισφορά, εκτός αλλά και εντός γηπέδων. Ήταν υποδειγματική και στα αμυντικά της καθήκοντα.
Η Μαρία έπαιξε σε όλες τις θέσεις, σκόραρε και δύο γκολ. Μέρα με τη μέρα, γινόταν όλο και πιο κοινωνική, με τους συμπαίκτες της και με όλον τον κόσμο. Εδώ και ένα χρόνο περίπου, πουλάει τη «σχεδία» στην Τσιμισκή και στην Καρόλου Ντιλ, στη Βενιζέλου και στη διαγώνιο, για να εξασφαλίσει με αξιοπρέπεια ένα μικρό εισόδημα. Πουλάει «σχεδία» και παράλληλα σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, στο Οικονομικό Τμήμα. Μόλις πήρε το πτυχίο της και αναζητά μια καλύτερη συνέχεια στις σπουδές και στη ζωή.
Ο Παναγιώτης, από τη Σαλονίκη κι αυτός, ήταν πραγματικό πολυεργαλείο. Έπιασε και πέναλτι, γνωρίζοντας την αποθέωση στο πούλμαν της επιστροφής στους κοιτώνες του γραφικού Βόλενταμ. "Super keeper! Super keeper!", τραγουδούσαν και τον σημάδευαν με το δείκτη του χεριού τα παιδιά από τη Γρενάδα και τη Σουηδία. Πατέρας δύο παιδιών, ήταν πολλά χρόνια άνεργος, μέχρι να πιαστεί από τη «σχεδία». Η αναζήτηση συνεχίζεται, αλλά, τουλάχιστον, τώρα νιώθει ότι έχει ένα μικρό έστω στήριγμα.
Ο άλλος Παναγιώτης, από την Αθήνα, αφού χρεώθηκε αιφνιδιαστικά τη φανέλα με τον αριθμό 1, σε μια από τις πρώτες προπονήσεις της ομάδας, γκρίνιαξε δισ. επειδή τα σουτ των συμπαικτών του ήταν πολύ δυνατά. Στο Άμστερνταμ, «έβγαλε» αδιαμαρτύρητα δεκάδες τέτοιες «βολίδες» που είχαν προορισμό την εστία του, δίχως να σταματά να παροτρύνει τους συμπαίκτες του «να παίξουν».
Ο Νίκος, ο αρχηγός, ήταν αυτό ακριβώς. Αρχηγός. Πάλεψε από την αρχή μέχρι το τέλος. Για τον εαυτό του και για την ομάδα.
Μια παρέα απλών ανθρώπων που δεν αγωνίζονται για να σώσουν τα «χρυσά συμβόλαια», αλλά για μια καλύτερη ζωή. Με το ήθος και τους τρόπους τους, μας έκαναν όλους υπερήφανους και τίμησαν την Ελλάδα, όπως δεν τους τιμά η ίδια.
Η παρουσία τους στα γήπεδα της Ολλανδίας ήταν συγκλονιστική. Η κατάκτηση του πιο πολύτιμου τροπαίου του θεσμού, του Fair Play («Ευ Αγωνίζεσθαι»), είναι η αναγνώριση της μεγαλειώδους προσπάθειάς τους να γίνουν όχι καλύτεροι ποδοσφαιριστές, αλλά καλύτεροι άνθρωποι. Γι' αυτή την αναγνώριση παλεύουν και θα συνεχίσουν να παλεύουν και εντός συνόρων. Άλλωστε, είναι και το σύνθημα της ομάδας: «δεν τα παρατάμε ποτέ».
Απλοί άνθρωποι μας δείχνουν το δρόμο.
*Το κείμενο είναι από τη στήλη «Λόγια της Πλώρης», περιοδικό δρόμου «σχεδία» (Οκτώβριος 2015)
-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.
Keywords
ευ ζην, ευ ζην, για μας, huffington post, ελλαδα, θεσσαλονικη, γκολ, βενιζελος, super, αθηνα, play, feed, property, huffington, ομαδα διας, Καλή Χρονιά, τελος του κοσμου, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2014, δυνατα, νικητη, χωρες, βημα, γηπεδα, ηγετης, σουηδια, φτωχεια, αγαπη, αγωνες, αλληλεγγυη, αμστερνταμ, αξιοπρεπεια, γκολ, δικη, εγινε, εστια, ζωη, ιδια, ιδιο, ησυχος, ηθικο, κειμενο, κυπελλο, μικρο, μοτο, μαρια, ομαδα, παντα, ορια, ωριμοτητα, παιδι, παιδια, πτυχιο, ρομα, σιγουρα, συνεχεια, τμημα, χερι, super, huffington post, huffington, feed, παιχνιδι, play, property, πωλητρια, θεσεις
Αναζητήσεις
ev zin en agwnizesthe
Τυχαία Θέματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- ΠΡΟΣΟΧΗ! Αυτό είναι το επικίνδυνο μικρόβιο που κουβαλάμε στα παπούτσια μας
- Σκηνές εξαθλίωσης στην Καλλιθέα - Δείτε τι έγινε για ένα πακέτο μακαρόνια... [video]
- Είναι ο κύριος της φωτογραφίας 95 ετών;
- Οι αρχαιολόγοι βρήκαν... τα Σόδομα;
- Το… μενού στο γεύμα Τρέμη-Γεροβασίλη
- Έκφυλη μπέιμπι σίτερ έβαζε 13χρονο να την χαϊδεύει
- «Κε Τσίπρα ιδού τα ισοδύναμα που ψάχνετε»
- Παράσημο Ολάντ σε Μεϊμαράκη για την προσφορά του στη γαλλική γλώσσα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Huffington Post Greece
- Οι αλλαγές που φέρνει για συνταξιούχους και ασφαλισμένους το πόρισμα των «σοφών»
- 5+1 αξιοθέατα της Κέρκυρας που δεν πρέπει να χάσετε
- Ερευνητές ισχυρίζονται ότι βρήκαν τη Βιβλική πόλη Σόδομα
- Yπό κατάληψη το Δημοτικό σχολείο Ανωγείων στην Κρήτη
- Η άνιση μάχη ενός ποσούμ με ένα πύθωνα: Το έκανε μια χαψιά πάνω σε ένα δένδρο
- Οι δύο ίσως μπορέσουν ενώ οι άλλοι δύο αποκλείεται
- Ο Μπαράκ Ομπάμα πήγε ακάλεστος σε γάμο και έχουμε τις φωτογραφίες που το αποδεικνύουν
- To tweet or not to tweet?
- Ευ αγωνίζεσθαι για το ευ ζην
- Κινητοποιήσεις αγροτών στην Ηλεία την Πέμπτη
- Τελευταία Νέα Huffington Post Greece
- Ευ αγωνίζεσθαι για το ευ ζην
- «Καταρρέει» το νοσοκομείο Ευαγγελισμός καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι
- 5+1 αξιοθέατα της Κέρκυρας που δεν πρέπει να χάσετε
- Ο Τουσκ βάζει ως όρο τη μείωση των προσφυγικών ροών από την Τουρκία για την επίτευξη συμφωνίας με την ΕΕ
- To tweet or not to tweet?
- Ερευνητές ισχυρίζονται ότι βρήκαν τη Βιβλική πόλη Σόδομα
- Ο Μπαράκ Ομπάμα πήγε ακάλεστος σε γάμο και έχουμε τις φωτογραφίες που το αποδεικνύουν
- Τουρκία: Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της αστυνομίας αποπέμφθηκαν μετά την πολύνεκρη επίθεση - Ο Ερντογάν κατέθεσε στεφάνι
- Οι αλλαγές που φέρνει για συνταξιούχους και ασφαλισμένους το πόρισμα των «σοφών»
- Yπό κατάληψη το Δημοτικό σχολείο Ανωγείων στην Κρήτη
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- Welt: Η ΕΕ υπόσχεται να δώσει χρήματα για τους πρόσφυγες, αλλά δεν το κάνει
- ΚΕ: Αξιολογείται η απόφαση ΕΔΑΔ για εκ μητρογονίας πρόσφυγες
- Στα όρια κατάρρευσης ο «Ευαγγελισμός» - Κραυγή αγωνίας από τους εργαζόμενους
- Σφοδρή επίθεση Δημήτρη Γιαννακόπουλου κατά Σαμαρά, Παπασταύρου και Λοβέρδου
- ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΑΙ... ΞΕΣΠΑΣΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΤΑΚΕΣ Ο ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ!
- Εσωκομματικά πυρά κατά της Μέρκελ λόγω προσφυγικού
- Όταν ο Χάμιλτον «μπουγέλωσε» τον Πούτιν
- Θεοπεφτάτου: Να διαχωριστούν οι αγρότες των υψηλών και χαμηλών εισοδημάτων
- Στο επίκεντρο της κόντρας το ταμείο της ΝΔ
- «Ο πάπυρος του Καίσαρα» - Επιστρέφουν οι περιπέτειες του Αστερίξ