Εντός/Εκτός: μια άδεια στοά στην Ομόνοια ζωντανεύει με σύγχρονη τέχνη

12:28 23/4/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Σε μια από τις κεντρικές στοές της Αθήνας, στην Πανεπιστημίου 44, νέοι εικαστικοί της Καλών Τεχνών δίνουν ζωή σ’ ένα από τα άδεια μαγαζιά της κρίσης και καταλαμβάνουν τον «δικό» τους χώρο στον εικαστικό χάρτη της πόλης, έξω από γκαλερί και Μουσεία. Επόμενη ένοικος στο Μέγαρο Κωνσταντοπούλου η Περσεφόνη Νικολακοπούλου που ως Περιπλανώμενη Άννα [Find me on Facebook: Anna Wanderer (Shod)] διερευνά τον τρόπο με τον οποίο

η πόλη αφηγείται ιστορίες και αντανακλά όψεις των ανθρώπων της. Το έργο της εικαστικού ενεργοποιείται μέσα από την ιδιότυπη κατοίκηση του καταστήματος και τη διαδικασία της περιπλάνησης – μία αφήγηση που παράλληλα διαχέεται στο διαδίκτυο μέσα από το λογαριασμό Facebook Anna Wanderer (Shod). Έτσι, καθώς το υλικό περνά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλάζει και η φύση της εμπειρίας του: στον ψηφιακό κόσμο, το υλικό γίνεται άυλο, το φυσικό εικονικό και η φυσική παρουσία αναπαράσταση. Η Χάρις Κανελλοπούλου, επιμελήτρια του Εντός/Εκτός με εμπειρία και ακαδημαϊκή γνώση στην Τέχνη στο δημόσιο χώρο, μιλά στη Huffpost Greece για το εγχείρημα των νέων δημιουργών, αλλά και τις δυνατότητες που παρέχει το διαδίκτυο σήμερα.

Βλέποντας το έργο «Περιπλανώμενη Άννα» στο project «Εντός/Εκτός», έχω την αίσθηση ότι επιχειρείτε μια νέα διάσταση στην παρουσία της Τέχνης σε αυτό που ξέραμε ως «δημόσιο χώρο». Θα ήθελα πολύ συνοπτικά να εξηγήσετε τη σχέση αυτή στο πλαίσιο του ψηφιακού κόσμου.
Πράγματι, το έργο διερευνά πώς η σύγχρονη ζωή κυριεύεται από τη διεισδυτικότητα του διαδικτύου και στο αστικό περιβάλλον. Επιχειρεί να σχολιάσει την καθημερινή έκθεσή μας σε έναν πραγματικό και έναν εικονικό χώρο, όπου αντιθετικές έννοιες, όπως ιδιωτικό-δημόσιο, άυλο-υλικό, τοπικό-παγκόσμιο, εισχωρούν η μία στην άλλη και επαναπροσδιορίζονται.

Τι φιλοδοξεί, λοιπόν, το project «Εντός/Εκτός;»
Φιλοδοξεί να αναδείξει την ιδιαίτερη σχέση της τέχνης με το δημόσιο χώρο, σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης, ενεργοποιώντας τον ανενεργό χώρο ενός καταστήματος και μεταβάλλοντας δημιουργικά την καθημερινή εικόνα της στοάς.

Ο εικαστικός χάρτης της πόλης όλο και συρρικνώνεται με την οικονομική κρίση. Πιστεύετε ότι ο ψηφιακός ιστός μπορεί να επεκτείνει τα όριά του και να δώσει μια νέα δυναμική στους Έλληνες δημιουργούς;
Μέσα από το διαδίκτυο προκύπτει μία νέα μορφή χωρικότητας που προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες: τα δίκτυα είναι εύκολα προσβάσιμα και παντού παρόντα για να μεταφέρουν την πραγματικότητα και να πολλαπλασιάσουν τον αντίκτυπό της.
Πέρα, όμως, από τους καλλιτέχνες που ασχολούνται με τη διαδικτυακή τέχνη, ο ψηφιακός ιστός αποτελεί για όλους τους εικαστικούς χώρο επικοινωνίας κι ανάδειξης της δουλειάς τους. Επίσης, προσφέρει αμεσότερη πρόσβαση στις διαδικασίες προετοιμασίας και εξέλιξης ενός έργου, μειώνοντας την απόσταση μεταξύ καλλιτέχνη και θεατή. Όλα αυτά τα στοιχεία, ενισχυτικά και σημαντικά για τη δυναμική των έργων, δεν μπορούν βέβαια να υποκαταστήσουν τη βιωμένη εμπειρία ενός έργου.

Στην άποψη ότι η ματιά μας συνηθίζει στα γλυπτά στο δημόσιο χώρο, τα προσπερνά και με τον καιρό τα απαξιώνει. Τι πιστεύετε ότι φταίει;
Κάθε έργο που παρουσιάζεται στο δημόσιο χώρο οφείλει να σέβεται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις πολύπλευρες λειτουργίες αυτού του χώρου· επίσης, να επιχειρεί τη διάδραση και το διάλογο με το κοινό, το οποίο μπορεί να βρίσκεται στο χώρο αυτό για πολλούς διαφορετικούς λόγους παρά για να δει ένα έργο τέχνης. Η ματιά μας χάνει έργα που παραμένουν ερμητικά κλειστά στην εικαστική γλώσσα τους μοιάζοντας με «αλεξιπτωτιστές» που έχουν πέσει στο δημόσιο χώρο.

Η χάραξη μιας επίσημης πολιτικής σε σχέση με την Τέχνη στο δημόσιο χώρο θ' άλλαζε κάτι και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Στην Ελλάδα η επίσημη πολιτική σε σχέση με την Τέχνη στο δημόσιο χώρο έχει υπάρξει συντηρητική, ενώ λείπει η ζύμωση σύγχρονης εικαστικής πρακτικής και δημόσιου χώρου. Θεωρώ πιο σημαντική τη διάρθρωση ενός υποστηρικτικού πλαισίου προς φορείς ή μεμονωμένες πρωτοβουλίες που ενεργοποιούνται ως προς την παρουσίαση σύγχρονης τέχνης για το δημόσιο χώρο, κυρίως εφήμερου χαρακτήρα, ο οποίος επιτρέπει τη δοκιμή στο διάλογο ανάμεσα στον καλλιτέχνη και την κοινωνία και εξοικειώνει το κοινό με τη δημόσια τέχνη και την επίδρασή της στη δημόσια ζωή.

Ποια είναι η συνέχεια του «Εντός/Εκτός»;
Το «Εντός/Εκτός» θα συνεχιστεί έως και τον Ιούνιο, καθώς και το διάστημα Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2015, προσκαλώντας σπουδαστές και πρόσφατους απόφοιτους της ΑΣΚΤ να δημιουργήσουν έργα σε διάλογο με το χώρο της στοάς, την ιστορία και την εικόνα της πόλης, το διαρκώς μεταβαλλόμενο δημόσιο χώρο.

info: Μέγαρο Κωνσταντόπουλου, στοά της οδού Πανεπιστημίου 44, Αθήνα, ημερομηνία: Εγκαίνια: Πέμπτη 23 Απριλίου 2015 στις 19:00, εως τις 4 Μαΐου 2015, Δευτέρα-Παρασκευή: 9:30-21:30, Σάββατο: 9:30-18:00, Κυριακή: 9:30-13:00
Η εγκατάσταση της Νικολακοπούλου εντάσσεται στο project «Εντός/Εκτός» από τη Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας (ΜΟΚΕ) της ΑΣΚΤ, με την υποστήριξη του επιχειρησιακού πρόγραμματος Εκπαίδευσης και Διά Βίου Μάθησης.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.