Ερευνητές βρήκαν γιατί έχουμε λιγούρα για γλυκό ακόμα και όταν είμαστε χορτάτοι

07:52 16/2/2025 - Πηγή: Huffington Post Greece

Φωτογραφία Αρχείου.

Ποιος δεν έχει βρεθεί σε αυτήν την κατάσταση; Το γεύμα τελείωσε, είμαστε χορτάτοι, αλλά η επιθυμία μας να φάμε ένα γλυκό παραμένει.

Ερευνητές από το Ινστιτούτο Μεταβολικής Έρευνας Max Planck ανακάλυψαν τώρα ότι αυτό που αποκαλούμε «λιγούρα για γλυκό» έχει τις ρίζες του στον εγκέφαλο. Τα ίδια νευρικά κύτταρα που μας κάνουν να νιώθουμε χορτάτοι μετά από ένα γεύμα ευθύνονται και για τη λαχτάρα μας για γλυκό μετά.

Για να βρουν την αιτία της «λιγούρας για γλυκό», οι ερευνητές εξέτασαν την αντίδραση των

ποντικιών σε ζάχαρη και διαπίστωσαν ότι τα χορτασμένα ποντίκια εξακολουθούσαν να τρώνε γλυκά. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.

Η έρευνα του εγκεφάλου έδειξε ότι μια ομάδα νευρικών κυττάρων, οι λεγόμενοι νευρώνες POMC ευθύνονται για αυτό. Αυτοί οι νευρώνες ενεργοποιούνται μόλις τα ποντίκια αποκτούν πρόσβαση στη ζάχαρη, ενισχύοντας την όρεξή τους.

Όταν τα ποντίκια είναι χορτάτα και καταναλώνουν ζάχαρη, αυτά τα νευρικά κύτταρα δεν απελευθερώνουν μόνο μόρια σηματοδότησης που προκαλούν κορεσμό, αλλά επίσης μια από τις φυσικές ουσίες του σώματος, την ß-ενδορφίνη. Αυτή δρα πάνω σε άλλα νευρικά κύτταρα με υποδοχείς οπιούχων και προκαλεί μια αίσθηση ανταμοιβής που οδηγεί τα ποντίκια να καταναλώσουν ζάχαρη, ακόμη και πέρα από τον κορεσμό.

Αυτός ο οπιοειδής μηχανισμός στον εγκέφαλο ενεργοποιήθηκε συγκεκριμένα όταν τα ποντίκια έτρωγαν επιπλέον ζάχαρη, αλλά όχι όταν κατανάλωναν κανονικό ή λιπαρό φαγητό.

Όταν οι ερευνητές μπλόκαραν αυτόν τον μηχανισμό, τα ποντίκια απέφυγαν την κατανάλωση επιπλέον ζάχαρης. Αυτό το αποτέλεσμα παρατηρήθηκε μόνο σε χορτασμένα ζώα. Στα πεινασμένα ποντίκια, η αναστολή της απελευθέρωσης ß-ενδορφίνης δεν είχε καμία επίδραση.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι αυτός ο μηχανισμός ενεργοποιήθηκε ήδη όταν τα ποντίκια αντιλήφθηκαν τη ζάχαρη, πριν καν την καταναλώσουν. Επιπλέον, η οπιοειδής ουσία απελευθερώθηκε και στους εγκεφάλους ποντικιών που δεν είχαν φάει ποτέ ζάχαρη πριν. Μόλις το πρώτο διάλυμα ζάχαρης μπήκε στο στόμα των ποντικιών, η ß-ενδορφίνη απελευθερώθηκε στην περιοχή του «λιγούρα για γλυκό», η οποία ενισχύθηκε με την επιπλέον κατανάλωση ζάχαρης.

Τι συμβαίνει στους ανθρώπους;

Οι επιστήμονες πραγματοποίησαν επίσης σαρώσεις εγκεφάλου σε εθελοντές που έλαβαν διάλυμα ζάχαρης μέσω ενός σωλήνα. Βρήκαν ότι η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιδρά στη ζάχαρη και στους ανθρώπους. Σε αυτήν την περιοχή, όπως και στα ποντίκια, υπάρχουν πολλοί υποδοχείς οπιούχων κοντά σε νευρώνες που ρυθμίζουν τον κορεσμό.

«Από εξελικτική σκοπιά, αυτό έχει νόημα: H ζάχαρη είναι σπάνια στη φύση, αλλά παρέχει γρήγορη ενέργεια. Ο εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος να ελέγχει την πρόσληψη ζάχαρης κάθε φορά που είναι διαθέσιμη», εξηγεί ο Henning Fenselau, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο Ινστιτούτο Μεταβολικής Έρευνας Max Planck και επικεφαλής της μελέτης.

Τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας θα μπορούσαν να είναι σημαντικά για τη θεραπεία της παχυσαρκίας.

«Υπάρχουν ήδη φάρμακα που μπλοκάρουν τους υποδοχείς οπιούχων στον εγκέφαλο, αλλά η απώλεια βάρους είναι μικρότερη από ό,τι  με τις ενέσεις καταστολής της όρεξης. Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός αυτών με άλλες θεραπείες θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμος. Ωστόσο, πρέπει να το διερευνήσουμε περαιτέρω», λέει ο Fenselau.

Πηγή: Medicalxpress