Για το αυγό του φιδιού που εκκολάπτεται ποιος δεν έχει μερίδιο ευθύνης;

11:14 12/9/2020 - Πηγή: Huffington Post Greece

Η Μόρια, η ντροπή της Ελλάδας και της Ευρώπης, δεν προέκυψε από παρθενογένεση.

Ήταν ένα καζάνι που έβραζε, χρόνια τώρα. Εκεί μέσα ζούσαν άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλοί ηλικιωμένοι, γυναίκες σε εγκυμοσύνη, ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά και άτομα με αναπηρία εγκλωβισμένοι και με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.

Για να μην αναφερθώ στην υποκρισία που κρύβεται πίσω από την απόφαση της Πολιτείας να θέσει αυτούς τους ανθρώπους σε διαρκή καραντίνα και περιορισμό εδώ και μήνες, από τον περασμένο Μάρτιο, χωρίς να ενδιαφερθεί καθόλου

για τις απερίγραπτες συνθήκες διαβίωσης μέσα στην δομή, που ήταν ουσιαστικά μια υγειονομική βόμβα για τους ίδιους.

Πώς άλλωστε να περιγράψει κανείς αν όχι υποκρισία, τον πολύμηνο περιορισμό αυτών των ανθρώπων μέσα στη δομή λόγω της πανδημίας, χωρίς τουλάχιστον τα απαραίτητα για την ατομική τους υγιεινή.

Και τώρα, αυτοί οι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τις πατρίδες τους είναι στο δρόμο χωρίς φαγητό, χωρίς περίθαλψη και καμία υγειονομική προστασία και έχουν στοχοποιηθεί από την τοπική κοινωνία και όχι μόνο.

Αναρωτιέμαι ποιος άνθρωπος μπορεί να γυρνάει την πλάτη μπροστά στον ανθρώπινο πόνο ή ακόμη και να πετροβολάει τα κάθε φορά θύματά του.

Κάποιοι άρχισαν να μιλούν και πάλι για βραχονησίδες, για κλειστές δομές κράτησης και δεν ξέρω για τι ακόμη.

Τούτη την ώρα προέχει η προστασία της ζωής και της ασφάλειας των ανθρώπων, ντόπιων ή μη, που ζουν ή εργάζονται στη Μόρια και η ασφαλής μεταφορά των προσφύγων, με προτεραιότητα τα ασυνόδευτα ανήλικα και τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, σε ανθρώπινες δομές της ενδοχώρας. Και είναι άκρως σημαντικό, η Ευρώπη να αναλάβει τις ευθύνες της γιατί το προσφυγικό είναι πανευρωπαϊκό ζήτημα και δεν μπορεί να διαχειρίζεται σε τοπικό επίπεδο, αποκλειστικά από τις χώρες υποδοχής.

Για το αυγό πάντως του φιδιού που αργά, αλλά σταθερά εκκολάπτεται, έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης.

Ας αντιδράσουμε με Ανθρωπιά και Αλληλεγγύη τώρα, πριν να είναι πολύ αργά.

========================

Η Ελένη Σταύρου είναι Ενεργή Πολίτης στη Δυτική Αθήνα και Ακτιβίστρια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Είναι μέλος του Ελληνικού Δικτύου ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ – NatureFriendsGreece, της Διεθνούς Περιβαλλοντικής Οργάνωσης Naturefriends International και του περιβαλλοντικού Συλλόγου Οικο.πολι.ς.

Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής, Συντονίστρια του Δικτύου Γυναικών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και στις βουλευτικές εκλογές Ιουλίου 2019 ήταν Υποψήφια Βουλευτής Δυτικού Τομέα με το Κίνημα Αλλαγής.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ Το τέλος της Μόριας: Κοινό αίτημα - για διαφορετικούς λόγους - από χιλιάδες μετανάστες και κατοίκους της Λέσβου Απέτυχε η ελληνική μεταναστευτική πολιτική;