Γιώργος Ρόρρης: Το όραμα της Μαρίας Δημητριάδη

07:23 10/10/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Η ελληνική εικαστική σκηνή θρηνεί την απώλεια της Μαρίας Δημητριάδη (ψυχή της ιστορικής γκαλερί «Μέδουσα»), με την οποία συνδέθηκαν σημαντικοί έλληνες δημιουργοί από το ξεκίνημά τους. Ένας από αυτούς ο Γιώργος Ρόρρης, γράφει από το Παρίσι αποκλειστικά στη Huffpost Greece, για την επί πολλά έτη φίλη και συνεργάτη του.

Γνωριστήκαμε με την Μαρία πριν 30 χρόνια, τελειόφοιτος τότε στην Σχολή Καλών Τεχνών. Εκείνη, νέα κοπέλα, ούτε καν τριάντα ετών, ήταν ήδη από χρόνια ιδρυτής και ψυχή

της Μέδουσας. Χωρίς πολλές κουβέντες, γίναμε συνεργάτες και λίγους μήνες αργότερα έκανα την πρώτη μου έκθεση στην Γκαλερί. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις εκθέσεις και πολυάριθμες συμμετοχές στην art Athina. Και τώρα!

Κάθε αξιόλογος άνθρωπος δημιουργεί έναν όμορφο, ιδιαίτερο κόσμο γύρω του. Η αξία του αντανακλάται σε κάθε πράξη του, στον τρόπο που ζει κι εργάζεται. Η αξία της Μαρίας πήγαζε κατά την γνώμη μου απ' την αγάπη της για την ομορφιά. Όχι μόνον την αισθητική που ούτως ή άλλως ποικίλει στις εκφάνσεις της, αλλά την ψυχική ομορφιά. Έτσι, διάλεξε τους συνεργάτες της τους οποίους έβλεπε σαν οικογένεια, σαν φίλους πρώτα κι ύστερα σαν συνεργάτες. Ξέρω ότι θρηνούν όλοι την απώλειά της και πρώτα απ ' όλους η Πηνελόπη Ταράτσα, συνοδοιπόρος και στυλοβάτης της Γκαλερί, η οποία στάθηκε υπόδειγμα αφοσίωσης κι ανιδιοτελούς αγάπης στις δύσκολες ώρες της ασθένειας.

Η δίψα της Μαρίας Δημητριάδη γι' αυθεντική ομορφιά την οδηγούσε σε αναζήτηση νέων καλλιτεχνών, τους οποίους ενίσχυε με την εμπιστοσύνη της απ' την πρώτη στιγμή χωρίς να ασκεί την παραμικρή παρέμβαση στο έργο τους.

Αν μπορώ να μιλήσω προσωπικά θα έλεγα ότι είχα μια ιδεώδη, ανεπανάληπτη σχέση μαζί της. Δεν με εμπόδισε ούτε με απέτρεψε ποτέ στη δουλειά μου. Δεν είχα τον παραμικρό ενδοιασμό να εκφραστώ όπως ήθελα. Δεν μου απέρριψε ποτέ κανένα έργο. Δεν με παρότρυνε σε κάτι πιο «εμπορικό».

Το όραμα της ήταν ευρύτερο του εμπόρου Τέχνης. Αγαπώντας την αυθεντική ομορφιά, αναζητούσε την πρωτόγνωρη εκδοχή της στα έργα Τέχνης που προέβαλε. Ήθελε να είναι δημιουργίες Ζωής, πλάσματα ζώντα πάνω απ' όλα. Δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω εγώ την συνεισφορά της στην διαμόρφωση του προσώπου της σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης.
Για μένα ήταν η Μαρία, μια φίλη ακριβή, μια φίλη αναντικατάστατη.

Περισσότερα για τη Μαρία Δημητριάδη στην ιστοσελίδα της «Μέδουσας».

*Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει σήμερα στις 16.00 στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη.