Η αφόρητη ανία μια άρχουσας τάξης σε παρακμή ως παγκόσμιο θέαμα

07:05 28/7/2024 - Πηγή: Huffington Post Greece

PARIS, FRANCE - JULY 26: Delegations arrive at the Trocadero as spectators watch French singer Philippe Katerine performing on a giant screen during the Opening Ceremony of the Olympic

Games Paris 2024 on July 26, 2024 in Paris, France. (Photo by Ludovic Marin - Pool/Getty Images)

Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι ήταν μια επίδειξη της κυρίαρχης ιδεολογίας και το πρόβλημα με εκείνη είναι η αφόρητη ανία και πλήξη που προκαλεί. Χαρακτηριστική η εικόνα με τον κουΐρ Μυστικό Δείπνο: απολύτως προβλέψιμη μέσα στην υποτιθέμενη εικονοκλαστικότητά της. Τα ίδια και τα ίδια.

Μια άρχουσα τάξη δίχως συνείδηση ιστορικής αποστολής και πράξης μέσα στην ιστορία, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αυτοσυγχαίρεται για τον πανερωτισμό και την ανοχή της.

Και η πλάκα είναι πως παρά τον στόμφο και την φασαρία που κάνει, δεν αφήνει ένα κάποιο ίχνος με το πέρασμά της. Και αύριο αν έπαυε να υπάρχει, δεν θα έλειπε σε κανέναν και δεν θα είχε αφήσει πίσω της τίποτε που να αντέχει στον χρόνο.

Φυσικά η τελετή αυτή δεν θα μπορούσε παρά να γίνει στην πρωτεύουσα των BoBo, την πόλη που εδώ και δύο περίπου δεκαετίες έχει καταστεί προπύργιο των ανώτερων στρωμάτων, ένας παράδεισος της ποδηλατοκίνησης και των ‘αστικών δασών’, ο οποίος επαίρεται για το ότι σε λίγο καιρό ο Σηκουάνας θα καταστεί κατάλληλος για κολύμβηση και μπορεί να καυχιέται για το γεγονός ότιέχει καταφέρει να διώξει μακριά τα μεσαία και τα κατώτερα στρώματα, αυτούς τους ”βίαιους βρώμικους και κακούς”. Εκείνους έχουν ανάγκη ακόμα το αυτοκίνητο για να βγάλουν το ψωμί τους (α ναι, τρώνε και υδατάνθρακες) και που ξενίζονται με τον ηδονισμό των προνομιούχων.

Αυτός λοιπόν ο κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να εκμαιεύει έναν τύπο αντίδρασης που ταυτόχρονα είναι και καθρέφτισμά του. Έναν λευκό φυλετισμό, ο οποίος αυτό που μοιράζεται με το woke είναι ο λούμπεν χαρακτήρας, η τρας αισθητική και η επιφανειακότητα.

Αφήνοντας παράμερα την τελετή έναρξης, κάτι που έχει περισσότερο ενδιαφέρον: η ιδέα ότι η Woke ατζέντα δεν καταπολεμάται με μια anti-woke που της μοιάζει αλλά με την υπέρβασή τους. Αν κάποια πολιτική δύναμη μπορεί να προτάξει μια ανανεωμένη ιδέα της μεγάλης, ενιαίας κοινωνίας (big society). Κοινούς Τόπους δηλαδή, νοηματικούς και αξιακούς, όπου μπορούμε όλοι μαζί να ξανασυγκροτήσουμε κοινωνία, ακόμα και όταν ερίζουμε επί των διαφορετικών πολιτικών σχεδίων και των ταξικών συμμαχιών.