Η άλλη όψη του νομίσματος στα Γιαννιτσά: Εθελοντές προσφέρουν την αγάπη τους στους πρόσφυγες

07:29 11/12/2019 - Πηγή: Huffington Post Greece

Η στερεοτυπική εικόνα που έχει σχηματιστεί για τα Γιαννιτσά άρχισε να δημιουργείται από τον Φεβρουάριο του 2016, όταν η προσφυγική κρίση και η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να την αντιμετωπίσει συλλογικά, είχαν δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους «καλοθελητές» να προβαίνουν σε εγκληματικές πράξεις ακραίου ρατσισμού και ξενοφοβίας, σπάνιες μέχρι εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα.

Μερικά από τα αξιοσημείωτα περιστατικά ήταν ο εμπρησμός κτιρίων φιλοξενίας των προσφύγων, το κλείσιμο των δρόμων για να μην περνάνε

τα λεωφορεία που τα μετακινούσαν και η καθημερινή τους παρουσία σε τηλεοπτικούς σταθμούς και άλλα μέσα για να κηρύττουν απλά το μίσος εναντίον τους.

Τρία χρόνια αργότερα, τα κύματα προσφυγικής ροής δεν έχουν σταματήσει, ενώ το μίσος δεν έχει εξαλειφθεί. Τουναντίον, εξαπλώνεται σταδιακά σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα – παίρνοντας τη σκυτάλη από τα νησιά του Αιγαίου – στο άκουσμα της είδησης ότι «το 1% σε κάθε περιφέρεια θα είναι πρόσφυγες». Η στενοκεφαλιά στο έπακρον.

Η εικόνα που παρουσιαζόταν από τα ελληνικά ΜΜΕ για τις αντιδράσεις των πολιτών που δεν ήθελαν τους πρόσφυγες στις γειτονιές τους ήταν θλιβερή. Για παράδειγμα, αν ένας Ευρωπαίος μετανάστευε στην Ελλάδα από το 2016 μέχρι σήμερα και ενημερωνόταν αποκλειστικά και μόνο από τα ελληνικά μίντια για τα τεκταινόμενα, θα έβγαζε το συμπέρασμα ότι όλοι οι Έλληνες είναι ρατσιστές.

Πάντα, όμως, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, η δεύτερη – κατά Σωκράτη - αλήθεια των πραγμάτων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον κανόνα της διπλής αλήθειας επιβεβαιώνει η Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών και Περιχώρων «Αλληλεγγύη για τους Πρόσφυγες».

Οι Εθελοντές των Γιαννιτσών νιώθουν χρέος τους προς την ανθρωπότητα να προσφέρουν εθελοντικά τον ελεύθερο χρόνο τους και χρήματα από τις ίδιες τους τις τσέπες για να προσφέρουν λίγες στιγμές χαράς σε ανθρώπους που, κυνηγημένοι από τον πόλεμο, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους για να σώσουν τις ζωές των παιδιών τους και να τους προσφέρουν ένα καλύτερο αύριο. Ο μικρός κουμπαράς που κοσμεί την πόλη για τον σκοπό αυτό ίσως είναι το πιο φωτεινό στολίδι των γιορτών, αν και η δράση τους καταγράφεται εδώ και περίπου δύο χρόνια.

Η Φωτεινή Χατζηκαλλινικίδου, ενεργό μέλος της ομάδας, μιλώντας στη HuffPost Greece, επισημαίνει τις διαμάχες τους με τη μικρή μερίδα ατόμων που δεν θέλουν τους πρόσφυγες στην πόλη τους, την ακατάπαυστη δράση τους όλους αυτούς τους μήνες, αλλά και τη διαρκή παρεξήγηση που υπάρχει για τους εθελοντές, ότι πίσω τους κρύβεται μια ΜΚΟ.

«Όσες και όσοι, όσο και όπως, δραστηριοποιούμαστε στα Γιαννιτσά και σε κάποια από τα γύρω χωριά στο έργο της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες στην Ειδομένη εδώ δυόμιση μήνες, δεν αποτελούμε μη κυβερνητική οργάνωση, δεν εξαρτιόμαστε από κρατικούς, δημοτικούς ή κομματικούς φορείς και δεν χρηματοδοτούμαστε από κανέναν. Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων, που, μέσα σ’ αυτό το γενικό χαμό, κάτι (ελάχιστο) προσπαθούμε να κάνουμε για τους κατατρεγμένους αυτούς ανθρώπους, χωρίς να νοιαζόμαστε αν είναι μαύροι ή άσπροι, Χριστιανοί ή Μουσουλμάνοι ή άθεοι, πρόσφυγες ή μετανάστες», αναφέρει η επιστολή της ομάδας που δημοσιεύτηκε αρχές Νομεβρίου, κάνοντας τη δράση τους όλο και πιο γνωστή και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η κυρία Χατζηκαλλινικίδου συμπληρώνει ότι η βοήθεια έρχεται κάθε εβδομάδα από ανθρώπους που ούτε καν το φανταζόμασταν.

«Είμαστε μια ομάδα περίπου 25 ατόμων», συμπληρώνει. «Δεν επιδιώκουμε οικονομική βοήθεια από κανέναν γι’ αυτό που κάνουμε. Από τον κουμπαρά της ομάδας μας και από τις τσέπες μας βάζουμε λεφτά. Δεν είναι μεγάλο το ποσό που βάζει κάθε μέλος της ομάδας μας. Θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε, όσο αντέχει η τσέπη μας, όσο έχουμε ψυχικά αποθέματα.

Πώς ξεκίνησε η πρωτοβουλία: «Μετά την Ειδομένη, περίπου 1.030 πρόσφυγες έφτασαν στο hotspot των Γιαννιτσών, λίγο έξω από την πόλη. Προέκυψε η ανάγκη υποστήριξης της δομής αυτής από την ομάδα μας. Μια ομάδα ετερόκλητη. Ανθρωποι με διαφορετική ιδεολογία, επάγγελμα και οικονομική ικανότητα παραμείναμε σε πλήρη σύνθεση με μόνο στόχο την αλληλεγγύη στον κατατρεγμένο άνθρωπο».

Ποια είναι η εικόνα στην περιοχή σήμερα: «Πριν από λίγες ημέρες έφτασαν σε ξενοδοχείο έξω από τα Γιαννιτσά 60 πρόσφυγες ενώ ήδη φιλοξενούνταν ακόμη 22 ασυνόδευτα ανήλικα– και προβάλλονται αφειδώς από τα ΜΜΕ για να προκληθούν ανούσιες αντιδράσεις. Τα βοηθάμε με κάθε μέσο, ό, τι μπορούμε να κάνουμε. Ακόμη, μαγειρεύουμε 400 μερίδες κάθε δεύτερη Κυριακή και τις στέλνουμε στη Θεσσαλονίκη σε άστεγους και μετανάστες στον δρόμο. Βοηθάμε όλους τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Η πιο συγκινητική στιγμή: Τόσο ένας ποδοσφαιρικός αγώνας που είχαμε διοργανώσει να παίξουν τα προσφυγόπουλα με τα παιδιά της πόλης, όσο και όταν μια μέρα πήγαμε να μαγειρέψουμε στο ξενοδοχείο, όπου διαμένουν οι πρόσφυγες και τα παιδιά ήρθαν μαζί μας και μας βοήθησαν. Προσωπικά, είμαι πολύ συγκινημένη που έχω γίνει νονά ενός προσφυγόπουλου.

Το μήνυμα που πρέπει να ακούσει κάθε πολίτης: Οι ανατροπές στη ζωή μας ίσως να είναι έντονες στο μέλλον, αλλά εμείς πρέπει να παραμείνουμε άνθρωποι.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ: Το Columbia προσφέρει δωρεάν σπουδές σε πρόσφυγες Προσφυγικό: Το σχέδιο για τις κλειστές δομές στα νησιά και το δέλεαρ για τις τοπικές κοινωνίες Οι κρυφές διεθνείς διαστάσεις του προσφυγικού ζητήματος