Η Δημοκρατία εκδικείται;

12:52 23/2/2021 - Πηγή: Huffington Post Greece

Τα ανθρώπινα πολιτικά συστήματα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, παγκοσμίως, εκδικούνται και τιμωρούν και ενίοτε χαρίζονται, κατά το συμφέρον του συστήματος, επ′ ονόματι του δημοσίου συμφέροντος (γνήσιου ή νόθου).

Για τα επίκαιρα τρέχοντα εσωτερικά (βία, βιασμοί, απεργία πείνας, περιορισμοί δικαιωμάτων κ.ά ) και το εάν η Δημοκρατία εκδικείται, έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά.

Ολοκληρωτικά καθεστώτα, αριστερά, δεξιά, σοσιαλιστικά συστήματα και μπανανίες, όλα Δημοκρατία θέλουν

να λέγονται και τελικά ΝΑΙ, τα ανθρώπινα πολιτικά συστήματα με τον προσδιορισμό Δημοκρατία (και η κομματοκρατία), από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, παγκοσμίως, εκδικούνται και τιμωρούν και ενίοτε χαρίζονται, κατά το συμφέρον του συστήματος, επ′ ονόματι του δημοσίου συμφέροντος (γνήσιου ή νόθου).

Ας θυμηθούμε η δίκη του Σωκράτη: Το 399 π.Χ. η πρώτη διδάξασα Δημοκρατία της Αθήνας, καταδίκασε τον Σωκράτη σε θάνατο, τον οποίο αποδέχθηκε χωρίς να δραπετεύσει.

Θαυμάζουμε τον Σωκράτη, ή είχαν δίκιο οι Αθηναίοι που τον θανάτωσαν;

Η δίκη/ θάνατος του Σωκράτη είναι διαχρονικό γεγονός με τεράστια σημασία για τον άνθρωπο και διαμορφώνει έως σήμερα τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε έννοιες όπως ηρωισμός, υστεροφημία, θρησκεία, οικογενειακή ζωή, ατομική ελευθερία, κρατική εξουσία, εναντίωση σε αυτή, διανόηση και καθημερινή ζωή.

Έννοιες που αποτελούν τη βάση του δυτικού πολιτισμού, λαμβάνοντας υπόψη και τις αναφορές συγχρόνων του Σωκράτη (Αριστοφάνη, Ξενοφώντα, Πλάτωνα).

Όμως, εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος: Τι Δημοκρατία ήταν αυτή στην αρχαία Αθήνα, όπου υπήρχαν δούλοι και οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου; (φυσικά την ίδια περίοδο ο υπόλοιπος κόσμος είχε απόλυτες δεσποτείες).

Ήταν μια Δημοκρατία, που καταχράστηκε τα χρήματα των συμμαχικών πόλεων για να κτίσει τον Παρθενώνα και σφαγίασε τους κατοίκους της ανοχύρωτης ουδέτερης Μήλου όταν αρνήθηκε την υποταγή της.

Μια Δημοκρατία που εξοστράκιζε πολίτες, όπως τον Αριστείδη.

Όμως αυτή η πρώτη ανθρώπινη άμεση Δημοκρατία, ως εξαίρεση και έκπληξη στον τότε απολυταρχικό δεσποτικό κόσμο, θεωρούσε τη γνώμη ενός σοφού ισάξια με τη γνώμη ενός αγράμματου Πολίτη της.

Επέτρεπε στους πολίτες της - καλούς και κακούς, άξιους ή ανάξιους - να απευθύνονται στην εκκλησία του Δήμου, εξαντλώντας τον ίδιο χρόνο που μετρούσε η κλεψύδρα.

Εμπιστεύονταν στην απόλυτη τύχη / κλήρωση, όλα τα αξιώματα της Πόλεως, μέχρι και αυτά των δικαστών και των αρχόντων.

Εμπιστεύονταν τα παιδιά της στους παιδοτρίβες και τους γυμναστές, που τα έβαζαν να ματώνουν στις παλαίστρες, ετοιμάζοντάς τα για σκληρούς πολέμους, συν το θέμα της παιδοφιλίας, πορνείας κ.ά

Όμως παράδοξα και αντιφατικά, αντί οι πάντες να αποστρέφουν το βλέμμα τους από τον προπεριγραφόμενο αυτό θεσμό της Δημοκρατίας, προτιμούν να προσθέτουν σε κάθε σύστημα διακυβέρνησης, ολοκληρωτικό ή λιγότερο, ή κοινοβουλευτικό, τη μαγική λέξη Δημοκρατία, ακόμα και στις Βασιλείες!

Θεωρητικά οι πολίτες ( υπήκοοι = υπό +ακούω) μπορούν να συμμετέχουν στα όργανα λήψεων αποφάσεων και στην ενεργή νομοθετική πολιτική.

Πρακτικά όμως και στατιστικά όσοι ασχολήθηκαν αποχώρησαν απογοητευμένοι, στην καλύτερη περίπτωση, ενώ πολλοί δολοφονήθηκαν, εξορίστηκαν, λοιδορήθηκαν, απαξιώθηκαν.

Αυτά είναι αποτρεπτικά για την ενασχόληση.

Επίσης, για να συμμετέχεις στην ενεργή νομοθετική πολιτική, πρέπει να ενταχθείς σε κάποιο κόμμα. Αυτό όμως από μόνο του οδηγεί σε περιορισμό , διότι αν εκφράσεις διαφορετική άποψη θα διαγραφείς ακαριαία.

Βαθιές παθογένειες, ατελών συστημάτων που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι, δηλ. ατελή όντα από τη φύση τους.

* αν είσαστε πολύ ρομαντικοί ή πολύ αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι, καιρός να γίνετε ρεαλιστές , διότι μόνο με τον ρεαλισμό, ανατρέπεται το παλιό, διορθώνονται οι παθογένειες και γεννιέται το νέο.

** Αν πέφτετε από τα σύννεφα , προτείνω το ίδιο. Γίνετε ρεαλιστές. Το μάνα εξ ουρανού δεν ξαναέπεσε εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία και για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.

Μπορεί να μην έχει εφευρεθεί καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης από τη Δημοκρατία εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι θα σταματήσουν να το βελτιώνουν συνεχώς. Και ναι, το σύστημα αυτό ενίοτε εκδικείται και ενίοτε συγχωρεί και χαρίζεται, κατά το συμφέρον και την αυτοπροστασία του.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕΗ κρυπτόμενη και υποκρινόμενη κοινωνία των 3ΑΔιαφορετική μεταχείριση στο ένταλμα Λιγνάδη