Η εργολαβία του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς έγινε ύβρις

11:31 16/6/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Υπάρχει σήμερα στη χώρα, δίλημμα μεταξύ του εύηχου ψέματος και της ωμής αλήθειας; Βιώνουμε ως μια μάζα όχλου άφωνων ηθικολόγων την κρίση του τρόπου ζωής μας, Ημών των ιδίων. Μια ορφανή αρνητική πραγματικότητα που μόνο αερομεταφερόμενη δεν είναι. Μια μεταπολιτευτική μεταβατική φάση που κατατρώει θεσμούς αξίες πλαίσιο και οργάνωση ζωής. Η ηθική στην πολιτική δεν θα επιβραβευτεί. Γι' αυτό και η πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ

συντηρείται συνεχώς με την υπενθύμιση πως η πλειοψηφία δια ψήφου τον έφερε στην εξουσία. Ως αν να πρέπει να έχουν τύψεις οι πολίτες αλλά και αισθήματα συνενοχής...

Το μείζον όμως είναι με ποια ατζέντα και με τι σκοπό; Το απολιτίκ εμπόριο ελπίδας απεμπόλισε και περιχαράκωσε την πνευματική ελίτ της Ελλάδας. Ζήσαμε και ζούμε κάθε μέρα όλα όσα κατακεραυνώνουμε. Η πολιτική ζωή κυλά με όρους διάσωσης των σκυφτομέσηδων βολεμένων και την εξόντωση κάθε ελεύθερου επαγγελματία, κάθε πολίτη που επιχειρεί. Διαφωνείς... Γιατί; Σήμερα χτυπά κόκκινος συναγερμός της ίδιας μας της ύπαρξης όταν την ίδια στιγμή δημοσιοποιείται το πόθεν έσχες πολιτικών του 2012 εν έτει 2016. Ντρέπομαι που το γράφω. Όλοι ζητούν ανανέωση και αλλαγή προσφέροντας ελπίδα και ανάπτυξη. Ψέμα στο ψέμα και οι μόνοι κερδισμένοι είναι όσοι έχουν εξασφαλίσει τη θέση τους στο κόμμα διαμαρτυρίας. Τα πιο παλιά υλικά υπόσχονται ανανέωση και αλλαγή. Είναι αδύνατο και δεν οδηγεί πουθενά.

Η αλλαγή δεν είναι μια τεχνική διαδικασία, απαιτεί όραμα και ανθρώπους να την υλοποιήσουν. Είναι επικίνδυνο ακόμα και σήμερα να επιβιώνουν συντεχνίες κακώς νοούμενες, προσωπικά συμφέροντα και άνθρωποι δίχως προσόντα. Τώρα υπάρχουν 3 ταυτότητες. Οπαδός, πελάτης ή κατέχων αξίωμα. Όλοι όσοι μπορούσαν να δραπετεύσουν το έκαναν. Με άλλα λόγια, δεν μπορείς να απευθύνεσαι στο εκλογικό σώμα με όρους αντιδεξιάς της δεκαετίας του '80 ούτε με όρους κρατικοποιήσεων δεκαετίας '90 γιατί πολύ απλά δεν έχουν αναφορές σε αυτά τα θέματα.

Σήμερα χτυπά κόκκινος συναγερμός της ίδιας μας της ύπαρξης όταν την ίδια στιγμή δημοσιοποιείται το πόθεν έσχες πολιτικών του 2012 εν έτει 2016.

Από την άλλη, οι σημερινοί ψηφοφόροι των ενδιάμεσων κομμάτων έχουν μεγαλύτερη συγγένεια με τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, παρά με εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ. Υγιείς δυνάμεις που νοιάζονται για τον τόπο τους είναι αυτές που συρρικνώνουν τα «θέλω» τους για να συνεργαστούν με τους υπόλοιπους. Στη χώρα καμία πολιτική δύναμη δεν ενδιαφέρεται για συνεργασία. Όλοι θέλουν να κυβερνήσουν με τη χυδαιότητα της ανασφάλειας τους να υπερέχει συνεχώς. Όταν απέχει το 50% του εκλογικού σώματος δεν λειτουργεί η Δημοκρατία, απλά συντηρείται τεχνητά. Η νομοθετική λειτουργία της Βουλής αντικαταστάθηκε με όργανο επικαιροποίησης οικονομικών συμφωνιών. Ανύπαρκτα πολιτικά αντανακλαστικά από Έλληνες που υποσχέθηκαν πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους αυτού του κράτους.

Για πρώτη φορά συμβαίνει να διαμαρτύρονται οι αστοί! Βγαίνουν στους δρόμους οι κοινωνικές τάξεις που παραμένουν αποκλεισμένες από τη διοίκηση μιας δημιουργικής Ελλάδας, για πολλές δεκαετίες. Είναι άξιο λόγου η αντίδραση της κυβέρνησης απέναντι στο κίνημα #παραιτηθείτε, που αναδεικνύει την αντίληψη που έχει για οτιδήποτε και οποιονδήποτε διαφωνεί με τους χειρισμούς της. Μια συντηρητική και καθεστωτική αντίληψη ως προέκταση της νοοτροπίας των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που υπαγορεύει πως ψηφίζουμε όσα έρθουν για να παραμείνουμε στην εξουσία.

Τα έξι τελευταία χρόνια οι Έλληνες υπέστησαν πολλαπλά σοκ στην προσωπική τους ζωή και την οικονομική τους κατάσταση. Παράλληλα τα ΜΜΕ μετέδιδαν τις εικόνες καταστροφών στην Αθήνα από αγανακτισμένους που συνεπικουρούνταν από κουκουλοφόρους και ομάδες κρανοφόρων. Τα φαινόμενα αυτά εξαφανίστηκαν, σίγουρα όχι επειδή λύθηκαν τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα της χώρας. Η κοινωνία πέρασε στη φάση της ανοσίας, όπου αντανακλαστικά δεν υπάρχουν, μονάχα αυτοσυντήρηση. Μόνη λύση είναι, πολίτες και κόμματα να ξαναδιαβάσουν την κοινωνία μέσα στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και να απευθυνθούν σε αυτή με απλό και ξεκάθαρο τρόπο, τρόπο που να στέκει λογικά και να νοηματοδοτεί το σήμερα όχι το '60, το '74, το '91, το 2004. Όποιος τα καταφέρει επιβιώνει και παλεύει για να υπάρξει. Οι άλλοι αποδημούν πολιτικά στην αφάνεια.

Κύριοι της Κυβερνητικής Αριστεράς σεβαστείτε τους αστούς πριν τον επερχόμενο εθνικό διχασμό χωρίς τους όρους «δεξιός - αριστερός», αλλά μόνο με τη διαχωριστική γραμμή μίσους των αποκλεισμένων δημιουργικών δυνάμεων. Με την «υπαγορευτική» και την ανερμάτιστη πολιτική σας, που απέτυχε παταγωδώς κατέληξαν να υπερασπίζονται την αυθεντία και τον απολυταρχισμό σας όσοι μιλούσαν για βαθύτερη και ουσιαστικότερη Δημοκρατία.

Ο κοινωνικός διχασμός που έσπειραν επί πέντε χρόνια και -ανοήτως συνεχίζουν να σπέρνουν απτόητοι- είναι εδώ, και αποδίδει τους δηλητηριασμένους καρπούς του. Δεν είναι μόνο θέμα διάλυσης της μεσαίας τάξης είναι θέμα ευθείας απειλής της Δημοκρατίας. Η συζήτηση πλέον διεξάγεται στους δρόμους αν και έπρεπε να διεξάγεται με όρους πολιτικής και θεσμικής επανάστασης όχι ως αντιρρησίες του καναπέ αλλά ως γνώστες της ταυτότητας μας, του ανώτατου οργάνου, του εκλογικού σώματος.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.