Η καραντίνα στη ζωή μας

Περιοριστικά μετρα στη ζωή μας λοιπόν. Αρχικά, σοκαριστήκαμε με αυτό τον ανεπανάληπτο ιό που δεν λέει να σταματήσει, στη συνέχεια, ψιλοτρελλαθήκαμε, με τα περιοριστικά μέτρα, και ακολούθως συνειδητοποιήσαμε, πως πλέον η ζωή μας, σίγουρα, δεν θα είναι από τούδε και στο εξής η ίδια.. 

Είναι ώρες που ξυπνάς απότομα τα βράδια και θες να ανασάνεις κάπου μακριά, σε ένα λιβάδι, σε μια κορυφή ενός βουνού, σε μια λίμνη, σε μια παραλία. Γνωρίζεις ότι δεν είναι πλέον τόσο εύκολο.. 

Χορεύεις μέσα στο σπίτι, ξεχνιέσαι σε λάτιν ρυθμούς,

νομιζόμενος ότι βρίσκεσαι σε μια εξωτική παραλία, γυμνάζεσαι εντός και λίγο εκτός του σπιτιού, διαβάζεις τα νέα, βλέπεις μια ωραία συναρπαστική ταινία, μαγειρεύεις με ένα τρόπο που δεν ξαναμαγείρεψες ωσάν να είσαι ο καλύτερος σεφ στον κόσμο, καθαρίζεις από γωνίας το σπίτι και όλα αυτά επαναλαμβάνονται σχεδόν καθημερινά. Και σ’ αρέσει κιόλας...  

Και ενώ αρκετοί από εμας βρισκόμαστε σχεδον υπό καθεστώς  καραντίνας, κάποιοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, παλεύοντας, να σώσουν την κατάσταση. Το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό, οι ερευνητές, οι χημικοί, πρωτοστατούν στην ανακάλυψη και αντιμετώπιση των κρουσμάτων που καθημερινά βγαίνουν στη φόρα.  

Και κάποιοι άλλοι βρίσκονται στη δεύτερη γραμμή, εξυπηρετώντας τους πολίτες, είτε ευρισκόμενοι πίσω από τα ταμεία των υπεραγορών, είτε πίσω από τα γραφεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Κάποιοι σε καλές συνθήκες, δουλεύουν από το σπίτι και άλλοι με ρίσκο, είναι επί τόπου εργασίας.  

Η ψηφιακή τεχνολογία, επιβάλλεται να επέλθει όσο νωρίτερα γίνεται. Η γραφειοκρατία, θα πρέπει να μειωθεί όσο γίνεται. Οι πολίτες επιβάλλεται, να εξοικειωθούν με τον διαδικτυακό τρόπο επικοινωνίας και αλληλογραφίας.

Σίγουρα ένας άνθρωπος που δεν κατέχει την δυνατότητα της ηλεκτρονικής διεκπεραίωσης των εκκρεμοτήτων του, θα εξακολουθεί να εχει τη δυνατότητα να εξυπηρετηθεί επί τόπου σε αυτές τις εποχές της επιδημίας. Απόλυτα κατανοητό. Και όμως, φανταστείτε πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα, εάν υπήρχε μια ολοκληρωμένη ψηφιακή πολιτική στη χώρα μας σε όλες τις υπηρεσίες, μέσα από την οποία μόνο θετικά πράγματα μπορούν να βγουν, τόσο από άποψη υγείας όσο και από άποψη διευκόλυνσης των πολιτών αλλά και των υπαλλήλων.  

Και οι νοσούντες; Κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται καν και εν τη αγνοία τους διασπείρουν, άλλοι το περνάνε με βήχα και πυρετό, άλλοι νοσηλεύονται με σοβαρότερα συμπτώματα, και  κάποιοι δε, πεθαίνουν. Συγγενείς, φίλοι, γείτονες, συνάδελφοι, ακόμα και άγνωστοι μεταξύ τους, άθελά τους, μετατρέπονται σε βασανιστές κάποτε και εκτελεστές συνανθρώπων τους. Τραγικό.. 

Ο ιός δεν γνωρίζει ηλικίες, αν και τα στατιστικά δείχνουν να πλήττει κυρίως τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας, τους οποίους πρέπει να προσέχουμε όσο γίνεται, βοηθώντας τους ψυχολογικά, μιλώντας τους, με ενδιαφέρον και αγάπη, χωρίς να νιώθουν απομονωμένοι και πάντα από απόσταση..  

Ζούμε όλοι μια πρωτόγνωρη παγκοσμίως κατάσταση η οποία μας έβγαλε από τους συνήθεις ρυθμούς μας. Η γρίπη πάντοτε απειλούσε τη ζωή μας, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και ναι, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν τόσο άδικα. Η ιδιαιτερότητα του φετινού ιού που ξεκίνησε μια μέρα από τη Γιουχάν, έγκειται στο ότι αν και στατιστικά είναι λιγότερο θανατηφόρος σε σχέση με τη γρίπη, η μετάδοσή του είναι τόσο αστραπιαία, που προκαλεί ταυτόχρονη μόλυνση, ασθένεια και αναγκη περίθαλψης, ώστε τα συστήματα υγείας, μη εχοντας απεριόριστες υποδομές και πόρους, να καταρρέουν και οι ασθενείς να πεθαίνουν αβοήθητοι.  

Ενώ πριν από την πανδημία κάποιοι έβλεπαν την πορεία του κόσμου να κατευθύνεται προς  μια παγκοσμια κυβέρνηση ή ένα παγκόσμιο οικονομικό διευθυντήριο, η τάση ανατράπηκε. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. . . 

Οι χώρες δεν ενώνουν τις δυνάμεις τους, όπως θα ανέμενε κανείς, για το πανανθρώπινο καλό. Επικρατούν αλλά και υφέρπουν φανεροί και κρυφοί πολιτικοί ανταγωνισμοί, οικονομικές διαμάχες, προσπάθειες διασφάλισης οικονομικών κερδών από πιθανή ανακάλυψη εμβολίου η φαρμάκου, ανταγωνισμοι στην απόκτηση νοσοκομειακού εξοπλισμού και πάει λέγοντας. . .

Καμία σοβαρή αλληλεγγύη μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών και φυσικά ούτε λόγος για παροχή στήριξης σε χώρες του τρίτου κόσμου. . .  Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας, φαίνεται να απέμεινε μόνος και ανήμπορος, να επαναλαμβάνει συνεχώς τα ίδια, με γνήσια έγνοια, για να ενημερώνει τον κόσμο. 

Και εμείς; Εμείς από όποιο πόστο και αν αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάσταση, δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να ακολουθούμε τις οδηγίες, να συμπεριφερόμαστε όσο πιο εποικοδομητικά γίνεται και να περιμένουμε παρακολουθώντας τις εξελίξεις, ελπίζοντας για το καλύτερο. . . 

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕΟι ειδικοί αποφασίζουν για την παράταση των μέτρωνEMA: "Οι επαναλαμβανόμενες λήψεις ενισχυτικού εμβολιασμού δεν είναι μακροχρόνια λύση"
Keywords
Τυχαία Θέματα