Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός

11:28 30/9/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης Τσίπρα, αξίζει να σταθούμε σε μια πραγματικά ιστορική στιγμή για τη χώρα μας - την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό.

Η πρώτη γυναίκα με πολιτική επιρροή στην Ελλάδα ήταν η Ασπασία η Μιλήσια, η οποία υπήρξε σύντροφος του Περικλή και πολιτικός του σύμβουλος κατά τον χρυσό αιώνα της Αρχαίας Αθήνας.

Η Ασπασία ωστόσο ήταν η ηγερία του μεγάλου πολιτικού, εμπνέοντας και συμβουλεύοντας τον, χωρίς να έχει δική της πολιτική εξουσία. Αυτός ο ρόλος της γυναίκας, ως απλά υποστηρικτικός σε έναν επιφανή και ισχυρό άνδρα κυριάρχησε κατά τη διάρκεια των αιώνων στην ιστορία του Ελληνισμού και δυστυχώς διατηρείται και σήμερα.

Η χώρα μας βρίσκεται διαχρονικά σε θέση ουραγού όσον αφορά ζητήματα πολιτικής συμμετοχής των γυναικών σε θέσεις ισχύος. Αντίθετα, το 1960 στη Σρι Λάνκα η Σιριμάβο Μπανταρανάικε έγινε η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός παγκοσμίως. Αντιστοίχως, το 1980 στην Ισλανδία η Βιγκντίς Φινμπογκαντότιρ αναδείχθηκε η πρώτη εκλεγμένη Πρόεδρος κράτους στον κόσμο. Σήμερα, οι εν ενεργεία γυναίκες αρχηγοί-κρατών αριθμούν πάνω από 20 παγκοσμίως. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία είναι οπισθοδρομικά αγκιστρωμένη στο χθες.

Πριν λίγο καιρό όμως η χώρα μας «γιόρτασε» και αυτή, την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό. Ή τουλάχιστον αυτό φαίνεται να υποστηρίζει η εγχώρια ελίτ και σύστημα. Αυτό το οποίο δεν είπε κανείς είναι πως η εν λόγω πραγματικά ιστορική στιγμή, αποτελεί μια μεγάλη απογοήτευση για την Ελλάδα, αν όχι μια ξεκάθαρα μαύρη στιγμή για την πολιτική ζωή της χώρας μας.

Η Βασιλική Θάνου διορίστηκε υπηρεσιακή Πρωθυπουργός της Ελλάδος με τον πλέον αντιδημοκρατικό τρόπο. Ως Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, δεν είχε εκλεγεί ποτέ στη ζωή της και δεν την επέλεξαν ποτέ οι Έλληνες πολίτες. Οι διαδικασίες ανάδειξης της στην ηγεσία του Δικαστικού σώματος είναι άλλου τύπου και εν πάση περιπτώσει δεν έχουν καμία σχέση με τη Δημοκρατία. Επιπροσθέτως, το ολιγαρχικότατο εν ισχύ Σύνταγμα της χώρας μας μπλέκει με τον πλέον αντιδημοκρατικό τρόπο τις 3 Εξουσίες, θέτοντας τες κάτω από τον έλεγχο ενός και μόνο ανθρώπου - του πρωθυπουργού. Σύμφωνα με αυτό το Σύνταγμα λοιπόν, παρατηρούμε το ευτράπελο του διορισμού ενός δικαστή στη κορυφή της Εκτελεστικής Εξουσίας. Λόγω αυτού παρατηρούμε τη σύγχυση, την ανάμειξη και το μπέρδεμα των τριών Εξουσιών και την απουσία κάθε ίχνους Διάκρισης Εξουσιών στη χώρα μας.

Η ανάδειξη της πρώτης γυναίκας στη θέση αυτή θα έπρεπε να είναι ένα εθνικό επίτευγμα.

Αυτά όμως είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους και αν και απαράδεκτα, διάφοροι πολιτικοί συνηθίζουν να υπόσχονται την αλλαγή του Συντάγματος και τον εκδημοκρατισμό του για να μας απογοητεύσουν βέβαια μετεκλογικά. Το ζήτημα εδώ είναι άλλο. Λόγω του ανάξιου πολιτικού προσωπικού και συστήματος, η χώρα μας απέκτησε την πρώτη γυναίκα αρχηγό-κράτους καθαρά από τύχη. Κανείς δεν πανηγύρισε, κανείς δεν γιόρτασε και κανείς δεν αισθάνθηκε περήφανος παρατηρώντας τις πολιτικές εξελίξεις.

Ταυτόχρονα, πριν μερικούς μήνες διεξήχθη επετειακό φεστιβάλ εκδηλώσεων στην Ισλανδία για τα 35 χρόνια από την ορκωμοσία της Φινμπογκαντότιρ ως η πρώτη εκλεγμένη Πρόεδρος παγκοσμίως. Στη γενέτειρα της Δημοκρατίας, και στη μετριότητα της πολιτικής του σήμερα, βιώσαμε με τον τραγικότερο τρόπο την πρώτη γυναίκα Ελληνίδα πρωθυπουργό η οποία στην ουσία ήταν ο εύκολος συμβιβασμός για όλους, ένας διεκπεραιωτής, ικανή να κρατήσει τυπικά και μόνο την εξουσία για λίγες μέρες μέχρι να αναλάβουν και πάλι οι μεγάλοι πολιτικοί άντρες του ΣΥΡΙΖΑ. Λες και οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν να αναδείξουν τίποτα περισσότερο από μια προσωρινή και «υπηρεσιακή» ηγέτιδα για τη χώρα.

Η ανάδειξη της πρώτης γυναίκας στη θέση αυτή θα έπρεπε να είναι ένα εθνικό επίτευγμα. Μια διαχρονική προσπάθεια ισότητας και δικαιοσύνης με καταληκτικό επιστέγασμα την πρώτη Ελληνίδα γυναίκα πρωθυπουργό.

Αν υπήρχε έστω και ίχνος δημοκρατικής διαδικασίας, εν αναμονή της ορκωμοσίας Θάνου αναλυτές και δημοσιογράφοι θα αρθρογραφούσαν εκστασιασμένοι και θα παρουσίαζαν ενθουσιώδη ρεπορτάζ είτε ιστορικά είτε στραμμένα στο μέλλον που θα μπορούσαν να μας εμπνεύσουν όλους. Αν υπήρχε δημοκρατική διαδικασία θα συμμετείχαμε σε δεκάδες εκδηλώσεις και ημερίδες ιδρυμάτων και οργανώσεων με σκοπό τη μελέτη και την αφύπνιση σχετικά με τη θέση και το ρόλο της γυναίκας σήμερα. Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός θα διάνθιζε τον πολιτικό μας πολιτισμό και εν γένει την πολιτική ποιότητα της χώρας μας. Αν υπήρχε δημοκρατική διαδικασία θα παρακολουθούσαμε όλοι τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα και με μια κοινή και ανείπωτη χαρά. Αν υπήρχε Δημοκρατία, θα υπήρχε σχεδόν επετειακό κλίμα σε πλατείες, γειτονιές και πόλεις και μια ενθουσιώδη ατμόσφαιρα για ένα έθνος που βρίσκει τον καλύτερο του εαυτό και τιμά εξίσου όλους τους πολίτες του. Αν υπήρχε Δημοκρατία, οι νέες γυναίκες θα μπορούσαν να ελπίζουν σε απολύτως ίσα δικαιώματα και να ονειρεύονται την επίτευξη του κάθε τους στόχου. Αν υπήρχε Δημοκρατία θα είχαμε ζήσει μια μεγάλη γιορτή.

Αντιθέτως, το σύστημα περιορίστηκε στο να παρουσιάσει τυπικά το βιογραφικό της κ. Θάνου, ενώ οι πολίτες παρατηρούσαν είτε αδιάφορα είτε βαριεστημένα τις εξελίξεις συνειδητοποιώντας πως κάτι είχαν χάσει. Το σύστημα, ο απερχόμενος πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ουσία μάς έκλεψαν μια εθνική γιορτή - ένα κατόρθωμα, μια νίκη που θα έπρεπε να επιτύχουμε εμείς οι πολίτες αν αναπνέαμε σε μια Δημοκρατία. Μια κλοπή που η ιστορία τους την έχει ήδη επιρρίψει στις συνειδήσεις μας. Αλήθεια, ποιος άραγε θα θυμάται την 27η Αυγούστου 2015; Ποιος θυμάται σήμερα το όνομα της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού;! Και ποιος μπορεί να ξεχάσει την εθνική ντροπή και απογοήτευση. Οι Έλληνες πολίτες σίγουρα αξίζαμε αυτή τη νίκη - σίγουρα αξίζαμε αυτή τη γιορτή.

Ελπίζω λοιπόν και πρεσβεύω να γιορτάσουμε υπερήφανα την πρώτη γυναίκα αρχηγό-κράτους παγκοσμίως σε ένα νέο πολίτευμα πραγματικής Δημοκρατίας.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.