Η...πρόκληση του (ασκούμενου) δικηγόρου

13:45 26/6/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Φιλότιμοι διαχειριστές της τύχης και της ζωής μας, το να είσαι (ασκούμενος) δικηγόρος, δεν σε καθιστά αυτομάτως Κέβιν Λόμαξ .

Ίσως κάποιοι να είχαν μια ευκαιρία απασχόλησης στα δικαστήρια με αμοιβή 400 και πλέον ευρώ για διάστημα ενός εξαμήνου, ακόμα και αυτή η δυνατότητα δεν υφίσταται σήμερα. Οι υπόλοιποι βλέπουν με κιάλια διάθλασης κάθε ελπίδα να βγάλουν έστω ένα χαρτζιλίκι. Αν και υπάρχει μνημονιακή πρόβλεψη για 600 ευρώ μηνιαίως ως αμοιβή για τους ασκούμενους δικηγόρους, κάτι τέτοιο ποτέ δεν πήρε το δρόμο

της κανονιστικής υλοποίησης.

Η πλειοψηφία των ασκουμένων ζει από το υστέρημα των γονιών ή με την αμοιβή των 150 ευρώ που χαριστικά δίνει ο δικηγόρος στον οποίο απασχολούνται. Άλλοι δεν πληρώνονται σεντ. Με την επιτυχή εξέταση και του τελευταίου μαθήματος σε Νομική Σχολή της Ελλάδας (γιατί υπάρχουν και οι συνάδελφοι της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας κ.α) εγγράφεται ο απόφοιτος πλέον στο Ταμείο Υγείας και Πρόνοιας των Νομικών, 360 ευρώ οφειλή με το «καλημέρα» σας παρακαλώ, κάτι που σε πονάει. Το αυτό επαναλαμβάνεται κάθε εξάμηνο έτσι ώστε να έχεις περίθαλψη, χωρίς φυσικά να ʼχεις εισόδημα. Κανείς δε ρωτά αν έχεις, για 18 μήνες που σε αναγκάζει το κράτος να βρίσκεσαι σε αυτό το υβριδικό παλαιολιθικό καθεστώς, τα προς το ζην. Ίσως φταίει η μνήμη στο πάλαι ποτέ ευγενές επάγγελμα.

Κανείς δε ρωτά αν αυτούς τους 18 μήνες παρά το ότι δεν υπάρχει με βάση τον κώδικα Δικηγόρων συγκεκριμένη αμοιβή, πως είναι δυνατόν να αντεπεξέλθει ένας νέος επιστήμονας που τυγχάνει να μην έχει συγγενή δικηγόρο.

Το χειρότερο είναι το μετά, αν αναλογιστεί κανείς την αβεβαιότητα και την ρευστότητα που υπάρχει ιδίως σε κλάδους παροχής υπηρεσιών. Ουδείς είναι σίγουρος αν έπραξε ορθά που διάλεξε να γίνει δικηγόρος. Μετανιώνεις που σπούδασες, που έκανες όνειρα. Η αλήθεια όμως πρέπει να ακούγεται και να γράφεται: Δε μου δίνεις δικαίωμα να δουλέψω νόμιμα και για 18 μήνες με έχεις όμηρο.

Έπειτα έρχεται το καλύτερο, αφού πάρεις την ταυτότητα του δικηγόρου. Κάθε χρόνο το χαράτσι των ταμείων ξεπερνά τα 3000 ευρώ. Ο φόρος επιτηδεύματος είναι 600 ευρώ. Τα πάγια έξοδα και οι λειτουργικές δαπάνες με υπολογισμούς 200 ευρώ το μήνα, μας κάνουν 2400 ευρώ/χρόνο.

Οι λοιποί φόροι διαφοροποιούνται με κάθε αλλαγή της κυβέρνησης οπότε δεν έχουμε μια σταθερά, και πάλι όμως ο πελάτης, αν υπάρχει, θα τον πληρώσει. Ο φόρος εισοδήματος κυμαίνεται στο 26% το οποίο πολύ πρόχειρα υπολογίζω σε 2.000, στην περίπτωση όπου ένας νέος δικηγόρος έχει ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ.

Αν στους υπολογισμούς μας προστεθούν προσωπικά έξοδα επιπλέον μετακινήσεων 150 ευρώ, ας υπολογίσουμε και το ενοίκιο του σπιτιού στα 250 ευρώ μηναία= 3000 ευρώ/χρόνο και όλα τα παραπάνω με μια μετριοπάθεια, με την ελπίδα ότι θα περισσέψει κάτι για τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ και κινητού τηλεφώνου και ίντερνετ (150 ευρώ μηνιαίως και το χειμώνα για τις ανάγκες θέρμανσης 200 ευρώ/μήνα, περίπου 2400/χρόνο) νομίζω ότι λύση πέραν της επιστροφής στην πατρογονική εστία ή της δραπέτευσης στο εξωτερικό δεν υπάρχει.

Καθαρά για το ρεαλιστικό της υπόθεσης υπενθυμίζω ότι το επάγγελμα του δικηγόρου απαιτεί και δεδομένα ευπρεπή ενδυμασία που δυστυχώς κοστίζει περίπου 600 ευρώ το χρόνο και συνοδεύεται από την καθημερινή ανάγκη για ένα καφέ και ένα κολατσιό που όμως δεν διανέμονται δωρεάν. Υπολογίζω πως απαιτείται ποσό της τάξης των 150 ευρώ μηνιαίως= 1800/χρόνο. Στον τελικό υπολογισμό προσθέτουμε τη λειτουργία ενός ΙΧ που απαραίτητα χρειάζεται ο επαγγελματίας του εν λόγω κλάδου, όπου τα τέλη κυκλοφορίας, η ασφάλεια, τα καύσιμα και η συντήρηση αυτού ανεβάζουν το λογαριασμό στα 1500 ευρώ, και λίγα γράφω.

Επομένως για να μιλήσουμε ανοιχτά, καθαρά και ειλικρινά. Στο σύνολο με τους παραπάνω υπολογισμούς έχουμε δαπάνες 17.450 ευρώ και έσοδα 12.000, γεγονός που σου δίνει δυο επιλογές: Ή φεύγεις από τη χώρα αναζητώντας αξιοπρέπεια και όχι υπονόμευση ή αναζητάς τρόπους και μεθόδους να τιμωρείς την ίδια σου τη σάρκα, τον εαυτό σου, δηλαδή το κράτος.

Ίσως θα ήταν καλό να μη διαβιώνουμε πολυτελώς...ας το προσπαθήσω...

Λέμε «όχι» στο κολατσιό. Άρα μείον 150 ευρώ/μήνα=1800ευρώ/χρόνο. Τον καφέ τον πακετάρω από το σπίτι.

Να πούμε «όχι» στο αυτοκίνητο για να βοηθήσουμε και το περιβάλλον, που σημαίνει εξοικονόμηση 1500 ευρώ.

Να αντικαταστήσω τη σύνδεση στο κινητό με κάρτα; Άρα μείον 50 ευρώ/μήνα=600ευρώ.

Να μην κάνω τη φορολογική μου δήλωση στο λογιστή μου; Πιθανόν μείον 50 ευρώ.

Να σταματήσω τους 3 καφέδες μεσοβδόμαδα και ένα κρασί το σαββατοκύριακο; Λογικό το βρίσκω.

Επομένως, 3x3=9x4=36+ 4x4=16, 36+16=52x12=624 ευρώ ετησίως. Συνολικά 4,574 ευρώ εξοικονόμηση. Συμπερασματικά μπορεί κανείς να ζήσει με 17,450-4,574=12,876 ευρώ. Δηλαδή με -876 ευρώ; Να σημειωθεί ότι παίρνουμε ως δεδομένο στο συλλογισμό ότι δεν θα αρρωστήσω, δεν θα πάω σε ταβέρνα, δεν θα πάω διακοπές και θα έχω κάθε μήνα δουλειά...

Η μεγάλη πλάκα είναι ότι όλοι θεωρούν τους δικηγόρους ευγενές επάγγελμα και δεν γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι από αυτούς δηλώνουν αντί διεύθυνση γραφείου, τη διεύθυνση κατοικίας. Κι αν αυτός ο (ασκούμενος) δικηγόρος έχει το θράσος να ερωτευτεί, να αγαπήσει; Τότε είναι άξιος της μοίρας του και της τύχης του..

Ακούει κανείς;;;

Όχι. Ούτε αντιδρά, γιατί φοβάται μην έρθει η σειρά του. Λογική και Ψυχραιμία, Ρεαλισμός και Αλήθεια.

Με απογοήτευση,
ο κάθε ένας που ταυτίζεται με αυτές τις σκέψεις.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.