Καληνύχτα Δημοκρατία

13:01 30/10/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός που εφαρμόζεται στην υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή Ένωση επικαθορίζει πλήρως τις κοινωνικοπολιτικές δομές εντός των οποίων ζούμε. Δυστυχώς, συνιστά την υποδομή του κοινωνικού εποικοδομήματος της Ε.Ε. Όλες οι αξίες, οι θεσμοί, οι πρακτικές είναι απότοκα της νεοφιλελεύθερης - οικονομικά οργανωμένης βάσης. Η ίδια η πολιτική αντανακλά και αποτελεί μια έκφανση της νεοφιλελεύθερης οργάνωσης της ευρωπαϊκής κοινότητας. Επομένως, ο νεοφιλελεύθερος τρόπος οργάνωσης των σχέσεων παραγωγής και εν γένει λειτουργίας της οικονομίας συνιστά τη λυδία λίθο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και τη

γενεσιουργό αιτία του αξιακού της υποβάθρου.

Θεωρώντας, οντολογικά τεκμηριωμένο, το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα ολέθριο για το γενικό κοινωνικό καλό, ο μόνος τρόπος απαλλαγής από την επικυριαρχία του και κατ' επέκταση τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής κοινότητας είναι μέσω της λαϊκής βούλησης, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί είτε με ριζοσπαστικό τρόπο, εκτός των ορίων του συστήματος - με μία επανάσταση - είτε εκμεταλλευόμενη τα εργαλεία που παρέχει το ίδιο το σύστημα μεταρρυθμίζοντας το. Και το πιο ισχυρό όπλο που παρέχει το σύστημα είναι η αστική δημοκρατία και δη η έκφραση της λαϊκής ετυμηγορίας δια μέσου κυρίως των εκλογών. Η λαϊκή παράμετρος είναι δηλαδή αυτή που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση είτε έτσι είτε αλλιώς.

Και οι κοινωνίες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ταλαιπωρημένες και βασανισμένες από τον πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα άκρατο νεοφιλελευθερισμό που εφαρμόζεται, έχουν αρχίσει και αντιδρούν με πιο εμφανή τρόπο την ψήφο τους. Αρχίζουν οι κοινωνικές βάσεις να δίδουν ψήφο εμπιστοσύνης και στήριξης σε πολιτικούς σχηματισμούς και κινήματα αριστερών καταβολών που αντιμάχονται την κατάσταση και δεσμεύονται τη (ριζική) μεταρρύθμισή της. Οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται δηλαδή να έχουν επιλέξει την απόπειρα αλλαγής του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου του νεοφιλελευθερισμού, που επικαθορίζει όλα τα υπόλοιπα, αλλάζοντας το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής μέσω της αξιοποίησης του στοιχειώδους και αναφαίρετου δικαιώματος των εκλογών που τους παρέχει η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Προσπαθούν δηλαδή να αλλάξουν την οικονομία μέσω της πολιτικής διαψεύδοντας την αυστηρή μαρξιστική ανάλυση ότι η σχέση οικονομίας - πολιτικής είναι μονόπλευρη και ότι η τελευταία είναι απλά αποτέλεσμα της πρώτης. Αντιθέτως, γίνεται μια προσπάθεια να αποδειχθεί εν τοις πράγμασι ότι και η πολιτική με τη σειρά της μπορεί να ασκήσει επιρροή στην οικονομία, ότι η σχέση τους είναι δηλαδή αμφίδρομη.

Ωστόσο η οικονομική ολιγαρχία, η οποία τρέφεται και συντηρείται από το υπάρχον σύστημα, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα της εις βάρος φυσικά του κοινωνικού καλού, κάνει ό,τι μπορεί για να χειραγωγήσει σε πρώτο στάδιο τη λαϊκή βούληση και σε δεύτερο στάδιο αν αποτύχει η προσπάθεια χειραγώγησής της να τη καταστείλει. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαφαίνεται ότι εισερχόμαστε στο δεύτερο στάδιο. Κάτι τέτοιο διαφάνηκε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου στη χώρα μας όταν το σύνολο των ιδιωτικών καναλιών προσπάθησαν απροκάλυπτα να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα κυρίως όμως στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου που το σύνολο των ΜΜΕ άσκησαν μια πρωτοφανή για ανεπτυγμένη χώρα προπαγάνδα λάσπης και τρομοκράτησης του εκλογικού σώματος. Όταν δεν μπόρεσε όμως το σύστημα παρόλα αυτά να πετύχει για αυτό το επιθυμητό αποτέλεσμα πέρασε στο δεύτερο στάδιο ωμής παραχάραξης της εκφρασθείσας λαϊκής ετυμηγορίας. Το ηχηρό «όχι» στην λιτότητα του δημοψηφίσματος μεταλλάχθηκε, εξαιτίας της απροκάλυπτης απειλής των δανειστών -των κατ' ευφημισμό εταίρων μας - με οικονομική και κατά συνέπεια κοινωνική εξόντωση σε ναι, παραγκωνίζοντας με τρόπο απαράδεκτο και άκρως επικίνδυνο τη θεμελιώδη λειτουργία της δημοκρατίας, τον σεβασμό της λαϊκής ετυμηγορίας.

Η κορύφωση όμως της πλήρους απαξίωσης της λαϊκής βούλησης συντελείται αυτή την περίοδο στην Πορτογαλία. Ο Πρόεδρος της πορτογαλικής δημοκρατίας Aníbal Cavaco Silva ως υπάκουο πιόνι του συστήματος δεν δίστασε να προβεί σε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Να αρνηθεί να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αριστερό συνασπισμό που έχει την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Πλέον το σύστημα, όπως αποδεικνύεται, δεν διστάζει προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα του να επιτίθεται ευθέως στις θεμελιώδεις κατακτήσεις του αστικού - κοινωνικού φιλελευθερισμού καταλύοντας ακόμα εν τοις πράγμασι και την ίδια τη δημοκρατία. Καταλύουν de facto τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των λαών, ακόμα και τα πιο στοιχειώδη, προσπαθώντας τοιουτοτρόπως να τους αποστερήσουν τη δυνατότητα, που το ίδιο το σύστημα τους παρέχει και υποτίθεται τους εγγυάται, μεταρρύθμισής του. Και όπως διαφαίνεται από το παράδειγμα της Πορτογαλίας όσο οι λαοί αρνούνται να υποκύψουν στις πιέσεις, στους εκβιασμούς και στον φόβο τόσο αυτές οι επιθέσεις θα εντείνονται και θα εμβαθύνονται παρεισάγοντας στον ακήρυχτο πόλεμό τους ακόμα και τους ίδιους τους, κατ' επίφαση όπως φαίνεται σε αρκετές περιπτώσεις, δημοκρατικούς θεσμούς.

Για αυτό καθήκον όλων μας είναι αν θέλουμε να διαφυλάξουμε τουλάχιστον τις θεμελιώδεις λειτουργίες της δημοκρατίας, με κυριότερη το σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία, να αντισταθούμε συλλογικά σε αυτού του νέου τύπου πόλεμο που δεχόμαστε.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.