Καλός Παναθηναϊκός, κακοί διαιτητές

11:21 26/2/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού στην Ξάνθη και τον παράγοντα της διαιτησίας.

Αν το πάμε σε καθαρά ποδοσφαιρική κουβέντα, ο Παναθηναϊκός έχασε ένα δικό του παιχνίδι. Ήταν συντριπτικά καλύτερος της Ξάνθης στα Πηγάδια, είχε συντριπτική υπεροχή, είχε περισσότερες και κλασικές ευκαιρίες και κατάφερε να φύγει χωρίς,

έστω, το βαθμό της ισοπαλίας, ο οποίος σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν το ματς δεν σε "πάει", είναι το καλύτερο δυνατό.

ΑΣΤΟΧΙΑ, ΑΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Το γιατί έφυγε με άδεια χέρια οφείλεται στη δική του αστοχία, στη δική του ατυχία (έχει δίκιο ο Ουζουνίδης που λέει πως η Ξάνθη σκόραρε από μία επίθεση) και στη δική του αντιμετώπιση προς τη διαιτησία.

Οι "πράσινοι" έχουν βελτιωθεί αγωνιστικά το τελευταίο διάστημα, αυτό είναι κοινά αποδεκτό, αλλά οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου παραμένουν και όσο παραμένουν ο Παναθηναϊκός θα είναι εκ των αδικημένων. Προσέξτε, όταν μιλάμε για αδικία δεν εννοούμε αυτή τη "μαρθαβουρτσική" νοοτροπία, αλλά για το αυτονόητο. Έχουμε κακούς διαιτητές, έχουμε ακόμα χειρότερους βοηθούς και κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κάτι με αυτό.

Δεν πάω την κουβέντα στο αν όλο αυτό κρύβει κάτι από πίσω. Αυτά είναι για τους συνωμοσιολόγους. Ή, για να το θέσω πιο σωστά, αυτή είναι η μισή αλήθεια. Το θέμα είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει τα δικά του προβλήματα να αντιμετωπίσει, που με κόπο προσπαθεί να τα λύσει και έχει να αντιμετωπίσει και αυτά που του δημιουργούν οι άλλοι.

Το παράδειγμα είναι φρέσκο σχετικά με τον τρόπο που κάποιοι διαλέγουν να σταθούν στη διαιτησία. Δηλώσεις και ξανά μανά δηλώσεις και non paper και όλα όσα συνθέτουν αυτό που διαλέγει να ακολουθήσει μια χαμένη ομάδα. Εγώ προσωπικά έχω κριτικάρει ουκ ολίγες φορές τον Αλαφούζο όταν έψαχνε άλλοθι στη διαιτησία και έκρυβε κάτω από το χαλί τα δικά του προβλήματα. Αλλά, όπως έχω τονίσει ξανά, αυτά τα δύο είναι ξεχωριστά. Άλλο το αγωνιστικό κομμάτι, άλλο το εξωαγωνιστικό.

ΕΧΑΣΕ, ΑΛΛΑ ΑΡΕΣΕ

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, πάει να λύσει το πρώτο, αλλά συνεχίζει να κολλάει στο δεύτερο. Και θα κολλάει είτε γιατί υπάρχουν κακοί διαιτητές και βοηθοί είτε γιατί υπάρχει δόλος. Το δεύτερο δεν μπορεί να αποδειχθεί και είναι μία γενικότερη κουβέντα που καταλήγει σε αδιέξοδο. Το δεύτερο είναι το πιθανότερο (εκτός αν αποδειχθεί το άλλο).

Οι "πράσινοι" έχουν φτάσει σε κάτι που μέχρι πριν από λίγο καιρό έμοιαζε απίθανο να τεθεί προς σχολιασμό. Χάνουν και έχουν κάτι θετικό να κρατήσουν. Χάνουν χωρίς να ψάχνεις κολλύριο, χάνουν χωρίς να θες μετά το ματς να καταλήξεις στην καρέκλα ψυχολόγου.

Υπάρχει, πλέον, βελτίωση σε όλους τους τομείς, υπάρχει μία ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, αλλά όπως είπαμε και πιο πάνω, υπάρχουν και οι παράγοντες εκείνοι που κάποιες φορές σου στερούν τη νίκη. Στα Πηγάδια ο Παναθηναϊκός είχε τις φάσεις να καθαρίσει το ματς, να φύγει με το διπλό και να μη χρειάζεται να ασχολείται με τη διαιτησία. Από τη στιγμή που δεν το έκανε, έχει κάθε δικαίωμα να γκρινιάξει. Ε, ας το κάνει κι αυτός μια φορά. Πόσο μάλλον τώρα που δεν μπορεί να υπάρξει ο αντίλογος: "ας έπαιζε μπάλα να κέρδιζε και τους διαιτητές". Έπαιξε μπάλα, παιδιά. Έπαιξε.

Πηγή: Contra.gr

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.