Καταδίκη της Χρυσής Αυγής: Το ΕΛΑΜ και οι πολιτικές &κοινωνικές προεκτάσεις για την Κύπρο

10:00 20/10/2020 - Πηγή: Huffington Post Greece

Πρόλογος

Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής έχει πλέον θεωρηθεί τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς ως ένα ορόσημο της πάλης ενάντια στην ακροδεξιά απειλή που χαρακτηρίζει πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής ως μιας ναζιστικής οργάνωσης, με τη φυσιογνωμία

ενός «κόμματος-πολιτοφυλακής» κατά Ντιβερζέ και οι εγκληματικές ενέργειες στις οποίες ενεπλάκη, κατέστησαν τη δίκη ένα γεγονός υψηλής δημοκρατικής σημασίας.

Στην επόμενη μέρα μετά την καταδίκη το ερώτημα που τίθεται άμεσα και επιτακτικά είναι το πώς θα αποτρέψουμε στο μέλλον την ανάκαμψη ενός τέτοιου φαινομένου και πώς θα αντιμετωπίσουμε τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που ευνόησαν την ανάπτυξή του. Είναι σαφές, δε, ότι τέτοιου είδους ερωτήματα δεν αφορούν αποκλειστικά στην ελληνική περίπτωση, αλλά απασχολούν τα κινήματα ενάντια στην ακροδεξιά, τις φασιστικές και ναζιστικές ομάδες και σε άλλες χώρες.

Στο πλαίσιο αυτό, το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ φιλοξενεί επτά σύντομα σχόλια κοινωνικών επιστημόνων και ακτιβιστών/-στριών από την Κύπρο, υπό την επιμέλεια του επίκουρου καθηγητή πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας Γιώργου Χαραλάμπους, στα οποία σχολιάζεται η καταδίκη της Χρυσής Αυγής σε συνάφεια με την πολιτική παρουσία του ΕΛΑΜ, του «αδελφού» κόμματος της πρώτης στην Κύπρο. Πώς θα επιδράσει η καταδίκη της Χρυσής Αυγής στην πολιτική παρουσία του ΕΛΑΜ; Ποια διδάγματα από το ελληνικό αντιφασιστικό κίνημα μπορεί να αξιοποιήσει το αντιφασιστικό κίνημα της Κύπρου;

Κύκλος Πολιτικής Ανάλυσης ΕΝΑ Οκτώβριος 2020Το ΕΛΑΜ σε υπαρξιακή κρίση μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής

Με την καταδίκη της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, διέρχεται και το ΕΛΑΜ υπαρξιακή κρίση. Εκτός από τη νομική υπόσταση του ΕΛΑΜ, τίθεται θέμα «πολιτικής νομιμοποίησης». Για να διατηρηθεί το ΕΛΑΜ ως έχει, χρειάζεται να βρει αντικαταστάτη της Χρυσής Αυγής - έναν άλλον, παρόμοιο πολιτικό σχηματισμό. Γιατί;

Έχει να κάνει με τη συγκρότηση του ΕΛΑΜ ως πολιτικού υποκειμένου. Πρόκειται για ένα υποκείμενο που δεν συγκροτείται αυτόνομα, ούτε επιθυμεί (να στοχεύσει σε) πλήρη αυτονομία ή αυτοπροσδιορισμό. Η αναγνώριση που απολάμβανε από τη Χρυσή Αυγή, καθιστούσε το ΕΛΑΜ ως κεχρισμένο πολιτικό υποκείμενο, κάτι που ήταν απόλυτα αναγκαίο για την συγκρότησή του.

Ο πολιτικός λόγος του ΕΛΑΜ θεμελιώνεται στον αλυτρωτισμό και στη λογική της ιεραρχικής δομής. Η «ένωση» με την Ελλάδα αποτελεί τη βασική επιθυμία του εν λόγω πολιτικού υποκείμενου -καθώς υποτίθεται θα αποτελέσει τη λύτρωση. Η «ένωση» όμως, δεν αφορά σε συγχώνευση δύο ίσων υποκειμένων, αλλά αφορά σε ενσωμάτωση του παράγωγου και υποτελούς ελληνοκυπριακού υποκειμένου στο ανώτερο και αυθεντικό. Αναπαράγεται στις ίδιες τις σχέσεις του ΕΛΑΜ με τη Χρυσή Αυγή, η ρατσιστική δομή της κοσμοθεωρίας τους με την έννοια της φυλετικής καθαρότητας. Η νομιμοποίηση αυτού του υποκειμένου λοιπόν, είναι δοτή και αναγκαστικά προέρχεται από την Ελλάδα η οποία παρέχει τον «υπερβατικό λόγο». Το ΕΛΑΜ χρειάζεται μια ασύμμετρη σχέση για να τεκμηριωθεί, και μέχρι τώρα αυτή η σχέση είχε εδραιωθεί με τη Χρυσή Αυγή.

* Δρ. Χρήστος Χατζηιωάννου, Τμήμα Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η πολιτική «κανονικοποίηση» του ΕΛΑΜ και η συμβιωτική σχέση με τη Δεξιά

Το ΕΛΑΜ είναι προφανώς δημιούργημα της Χρυσής Αυγής και θυγατρικό τμήμα της. Πέρααπό το ότι τα ηγετικά του στελέχη ήταν ταυτόχρονα και στελέχη της Χρυσής Αυγής, στην αντίληψη αυτού του πολιτικού χώρου η Κύπρος αποτελεί τμήμα της Ελλάδας, (νότια Ελλάδα, Ελλάς του Νότου) και αυτό το στοιχείο δόμησε τις σχέσεις των δυο οργανώσεων. Από τη στιγμή που η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση από την ελληνική δικαιοσύνη, τίθεται άμεσα το ζήτημα και για το θυγατρικό τμήμα της στην Κύπρο.

Βέβαια η Κύπρος όχι μόνο δεν είναι «Ελλάδα» στην πραγματικότητα, αλλά την τελευταία δεκαετία μάλιστα βίωσε ιδιαίτερα διαφορετικές συνθήκες στις οποίες στις οποίες η Χρυσή Αυγή Κύπρου, το ΕΛΑΜ, προσαρμόστηκε. Το βασικό πεδίο δράσης του ΕΛΑΜ στη Κύπρο δεν ήταν το προσφυγικό/μεταναστευτικό αλλά το Κυπριακό, με στόχο την παρεμπόδιση κάθε προοπτικής επανένωσης της χώρας. Αυτός ο στόχος ήταν κοινός με το βαθύ κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας της έκτακτης ανάγκης, και με έναν ευρύτερο αντι-ομοσπονδιακό πολιτικό χώρο, επιτρέποντας έτσι στο ΕΛΑΜ να κανονικοποιηθεί ως πολιτική παράταξη πριν καν καταφέρει να αποτελέσει υπολογίσιμη εκλογική δύναμη. Το ΕΛΑΜ είχε άμεση και έμμεση στήριξη από τα ΜΜΕ πολύ περισσότερο από ό,τι η Χρυσή Αυγή. Όταν δε, απέκτησε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, τύγχανε συμπεριφοράς ως ένα κανονικό κόμμα και προσκλήθηκε μέχρι και στο Εθνικό Συμβούλιο.

Ενώ η Χρυσή Αυγή ναζιστικοποίησε την ελληνική ακροδεξιά και επιχείρησε να επιβληθεί εντός του στρατοπέδου της Δεξιάς, κάτι που τελικά οδήγησε και στην πτώση της, το ΕΛΑΜ στην Κύπρο υιοθέτησε μια πιο συμβιωτική τακτική με την ελληνοκυπριακή Δεξιά, η οποία εκφράστηκε με την στήριξη στον Αναστασιάδη από το 2017 και μετά.

* Δρ. Γρηγόρης Ιωάννου, Ερευνητής, Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης

Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση: Γιατί μας αφοράκαι πώς τη διαβάζουμε σωστά

Τίποτα το αυτονόητο δεν υπάρχει στην καταδίκη της Χρυσής Αυγής για αυτό το οποίο πάντοτε ήταν, δηλαδή μια εγκληματική συμμορία μαχαιροβγαλτών. Ο αντιφασιστικός αγώνας στην Ελλάδα δόθηκε σκληρά και ενωτικά, πέρα από οργανωτικές γραμμές, με έμμεσο ταξικό πρόσημο, και έχοντας απέναντι του ένα κρατικό μηχανισμό που όχι μόνο ανεχόταν, αλλά συνεργαζόταν με τους φασίστες. Στην Κύπρο το παρακλάδι της ΧΑ, το ΕΛΑΜ, μπόρεσε τα τελευταία χρόνια να καθιερωθεί ως «καθωσπρέπει» πολιτικό κόμμα. Η νομιμοποίηση των ναζιστών του ΕΛΑΜ από το ελληνοκυπριακό κατεστημένο ήταν η άλλη όψη της απονομιμοποίησης της Αριστεράς από το 2011 και μετά, που διαμόρφωσε το ελληνοκυπριακό καθεστώς κρίσης και διαπλοκής. Μέσω της θεωρίας των «δύο άκρων» επιδιώχθηκε η κανονικοποίηση της λιτότητας και ανάδειξη του νεοφασισμού ως κατεξοχήν «αντισυστημική» φωνή.

Αυτό πρέπει να αλλάξει εδώ και τώρα. Η επιτυχία του ελληνικού αντιφασιστικού κινήματος μας διδάσκει: Πρώτον, μια εγκληματική συμμορία την οποία «ψηφίζει ο λαός», δεν παύει να είναι μια εγκληματική συμμορία που θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Αυτό δε συνεπάγεται καμία νομιμοποίηση, ασχέτως αν το ΕΛΑΜ κατέχει δυο έδρες και μετέχει στο Εθνικό Συμβούλιο. Δεύτερον, καμία τυφλή εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, αλλά συνεχής επαγρύπνηση και λαϊκή κινητοποίηση. Συνεχής ενημέρωση και ναι, προβολή του εγκληματικού χαρακτήρα των φασιστών. Τρίτον, η Χρυσή Αυγή και το κυπριακό της παρακλάδι δεν είναι απλά μια άλλη εθνικιστική οργάνωση, αλλά ένα δομημένο ναζιστικό μόρφωμα έτοιμο να χρησιμοποιήσει βία όταν αποφασίσει ότι οι συνθήκες του το επιτρέπουν.

Το επιχείρημα ότι το ΕΛΑΜ «δεν διέπραξε ποινικά αδικήματα, άρα δεν μπορεί να απαγορευθεί» αγνοεί την ιδιαιτερότητα του ναζιστικού τρόπου οργάνωσης γύρω από τη μορφή του αρχηγού (Führerprinzip). Το ΕΛΑΜ – δηλωμένα από τους ίδιους – είναι η «Χρυσή Αυγή της Κύπρου», όχι μόνο ιδεολογικά αλλά και οργανωτικά. Όταν η ΧΑ δηλαδή δολοφονούσε, το ΕΛΑΜ ήταν υπό την πραγματική καθοδήγηση του δολοφόνου Μιχαλολιάκου. Τέταρτον, με το διάχυτο ρατσισμό στην κοινωνία που εξέθρεψε το αυγό του φιδιού συνυπάρχει και ένα δυνατό αντιφασιστικό ρεύμα που το αντιπαλεύει. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι διαρκής, λαμβάνει χώρα στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στις παρέες, στο χώρο των ιδεών. Ο αγώνας για απονομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα δόθηκε σε αντικειμενικές συνθήκες εν μέρει πιο αντίξοες από αυτές στην Κύπρο. Με επιμονή και μαζικότητα μπορούμε να στείλουμε και εμείς τους επίδοξους μαχαιροβγάλτες του ΕΛΑΜ εκεί που ανήκουν, στη φυλακή.

* Δρ. Λέανδρος Φίσερ, πολιτικός επιστήμονας, Αμβούργο (μεταδιδακτορικός ερευνητής, Πανεπιστήμιο Άαλμποργκ)

Η ανάγκη κοινωνικής και θεσμικής απονομιμοποίησης του φασισμού

Η καταδίκη της ΧΑ έχει την ειδική σημασία της όχι μόνο στην αποτροπή μελλοντικών εγκλημάτων αλλά και στην απονομιμοποίηση του φασισμού στη συλλογική συνείδηση. Τα εκπαιδευτικά συστήματα σε Κύπρο και Ελλάδα αποφεύγουν να διδάξουν την ιστορία του φασισμού και τις ολέθριες συνέπειες του με αποτέλεσμα να καλλιεργούνται πεποιθήσεις για το έθνος χωρίς την ασφαλιστική δικλείδα του αντιφασισμού. Η κυπριακή νομοθεσία ποινικοποιεί τη συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση (άρθρο 63 και 63Α του Ποινικού Κώδικα) με όρους που σαφώς καλύπτουν τη δράση του Κυπριακού παραρτήματος της ΧΑ. Αν υπήρχε η απαραίτητη πολιτική βούληση, η αστυνομία θα μπορούσε να ταυτοποιήσει πολλές επιθέσεις με το ΕΛΑΜ∙ αντ’ αυτού δέχτηκε αβασάνιστα την εκδοχή ότι οι θύτες ήταν άτομα άσχετα με το ΕΛΑΜ, έστω κ αν η σχέση ήταν παραπάνω από εμφανής.

Ευνοϊκή μεταχείριση στο ΕΛΑΜ επιφύλαξε και ο Γενικός Εισαγγελέας όταν το ΑΚΕΛ του παρέδωσε στοιχεία για παράνομα στρατιωτικά γυμνάσια του ΕΛΑΜ, αφήνοντας τους στο απυρόβλητο με μια «προειδοποίηση». Με το δεδομένο ότι ο Γενικός Εισαγγελέας (που διορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) διαθέτει διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει για ποινικές διώξεις, εναπόκειται πλέον στην κοινωνία να απαιτήσει ότι η Εισαγγελία θα πράξει με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, όπως απαιτεί το Σύνταγμα.

* Κορίνα Δημητρίου, νομικός

Η καθοριστική σημασία θεσμικής και επικοινωνιακής στήριξης της ακροδεξιάς

Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής, μόνο λίγο και κυρίως με κοινωνικούς όρους, καταγράφηκε σαν ιστορική, σημαντική και σχετική με την Κύπρο. Όχι προ εκπλήξεως, αφού η ελληνοκυπριακή ακροδεξιά διαχέει ένα ευρύ φάσμα πολιτικής στράτευσης και τυγχάνει θεσμικής και επικοινωνιακής κανονικοποίησης. Δεδομένης της συστηματικής και ευρέως καταγεγραμμένης παρέμβασης της Εκκλησίας στο κράτος (μέχρι αυτό-επαίνου του Αρχιεπίσκοπου), τις ισχυρότατες επιχειρηματικές της δραστηριότητες και λοιπές ενδείξεις της ιδεολογικό-πολιτικής της κυριαρχίας, μαζί με τις συγκοινωνούσες εκλογικές δεξαμενές της κεντροδεξιάς (ΔΗΣΥ) και ακροδεξιάς (ΕΛΑΜ), το θέμα που προκύπτει στην Κύπρο με την υπόθεση της ΧΑ δεν εξαντλείται καν στο ακροδεξιό ΕΛΑΜ. Φτάνει προφανώς στον πυρήνα της τοπικής πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Τίποτε δεν καταδεικνύει αυτό το φαινόμενο όσο ένα βίντεο που υπάρχει διαθέσιμο στο διαδίκτυο και δείχνει τον Μιχαλολιάκο να επαινεί τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, μεταξύ άλλων ιεραρχών, δηλώνοντας ότι «βοήθησε τώρα στις εκλογές με όλες του τις δυνάμεις και παρά λίγες χιλιάδες ψήφους, θα έβγαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου εθνικιστής βουλευτής».

Όπως και στην Ελλάδα, η τοποθέτηση του ακροδεξιού μορφώματος στο κοινωνικό του πλαίσιο και τα δίκτυα, εσωτερικά και διακρατικά, που το διαποτίζουν και υποβοηθούν, είναι καθοριστικής σημασίας. Το κάθε τέτοιο εγχείρημα θα είναι δύσκολο, διότι όπως και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής το κράτος πράγματι συνδέεται, άμεσα ή έμμεσα, με την ακροδεξιά. Στην Κύπρο, τα εγκλήματα της φιλοχουντικής και δολοφονικής ΕΟΚΑ Β παραμένουν ακόμα ακαταδίκαστα, 50 χρόνια μετά, ενώ πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι υποκλίνονται ετησίως μπροστά στο άγαλμα του Γεώργιου Γρίβα. Επίσης, θέματα χρηματοδότησης σε/από εγκληματική οργάνωση μπορεί να θεωρηθούν δίκοπο μαχαίρι για διάφορες οργανώσεις και παρατάξεις.

* Δρ. Γιώργος Χαραλάμπους, πολιτικός επιστήμονας, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

ΛΟΑΤΚΙ+, γκλίτερ και αντιφασισμός

Το Μάιο του 2018, το ΕΛΑΜ κατήγγειλε ότι τα ΜΜΕ δεν πρόβαλαν την εκδήλωση «Ημέρα Οικογένειας» (alphanews.live, Μάιος 2018) που οργάνωσε αντιπαραβάλλοντας τη θεωρούμενη υπερπροβολή των εκδηλώσεων για το Pride. Την ίδια χρονιά, υπήρξαν αντιδράσεις όταν ανέβηκε η σημαία υπερηφάνειας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου την Ημέρα Ενάντια στην Ομοφοβία και Τρανσφοβία, εκεί που πριν ήταν ανεβασμένη η ελληνική σημαία.

Υπέρμαχοι του «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», τρίπτυχο της ετεροκανονικότητας, της τοξικής αρρενωπότητας, της πατριαρχίας και των ελληνορθόδοξων ιδεωδών. Εκεί όπου συσπειρώνονται οι φασίστες του ΕΛΑΜ αλλά και της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, που εναντιώνονται σε οτιδήποτε είναι εκτός των κανονικοτήτων τους. Εναντίωση που έχουμε δει να εκφράζεται ακόμα και με δολοφονίες, όπως για παράδειγμα η άγρια δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/ZackieOh!, στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 στην όδο Γλάδστωνος στην Ομόνοια μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια μεγάλου αριθμού κόσμου με τους περισσότερους να μην κάνουν τίποτε. Μια δολοφονία ενός ανοικτά gay, οροθετικού, drag queen και αντιφασίστα, που ναι μεν δεν έγινε από άτομα μέλη της Χρυσής Αυγής, αλλά από άτομα που ανήκουν σε άλλες φασιστικές ομάδες.

Με την άνοδο ακροδεξιών οργανώσεων ανά τον κόσμο, καταγράφεται αύξηση σε διώξεις, δολοφονίες ιδιαίτερα τρανς ατόμων, βία, βιασμούς για «διόρθωση» λεσβιών γυναικών, επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ χώρους, και τόσα άλλα που δεν αφήνουν χώρο στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να εκφραστούν ελεύθερα στο σχολείο, την εργασία, την οικογένεια, στο δημόσιο χώρο ευρύτερα που ο εκφασισμός συρρικνώνει. Μια κοινότητα όπως η ΛΟΑΤΚΙ+, που διαχρονικά μετρά τους νεκρούς της και από την εποχή των Ναζί, που με τα ροζ τρίγωνα τοποθετούσαν τα ομοφυλόφιλα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα καταδίκαζαν σε θάνατο.

Η καθημερινή αντίσταση στον φασισμό μάς αφορά λοιπόν όλες, με αγώνες ενάντια σε όλες τις καταπιέσεις. Το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, είχε δώσει το παρών και έξω από το Εφετείο όταν βγήκε η απόφαση για την δική της Χρυσής Αυγής. Μια απόφαση καταδικαστική για τη ΧΑ, που συμβάλλει σε μια ανάσα ελευθερίας για όλες μας, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Ανάσα για τους αγώνες που συνεχίζονται, για μια κοινωνία που να μας χωράει όλες και όλα μας, όπου δεν θα παρέχουν χώρο στους φασίστες να απειλούν «μετά τους μετανάστες θα έρθει και η σειρά σας», όπως έκαναν το 2012 με την άνοδο τους στην εξουσία. Όπου αν κινδυνέψουμε, απαντάμε με τα δικά μας όπλα, τα δωδεκάποντα και το γκλίτερ.

* Δέσποινα Μιχαηλίδου, Κοινωνιολόγος, μεταπτυχιακές σπουδές σε Σπουδές Φύλου, performer και ακτιβίστρια

Πότε θα ξηλωθεί η θυγατρική εγκληματική οργάνωση των νεοναζί στη Κύπρο;

Η ηγεσία της Χρυσής Αυγής κρίθηκε ένοχη για σύσταση και διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης. Στον πυρήνα της ιδεολογίας της υπάρχει η βία με βάση τη φυλή και το αίμα που εγγράφεται επίσης στην κάθετη ιεραρχική δομή της νεοναζιστικής αυτής οργάνωσης. Η βία σε βάρος μεταναστών κι όσων δήθεν υπονομεύουν την «καθαρότητα της του έθνους» αποτελεί μέρος της «διαβατήριας τελετής» μύησης κι ανέλιξης στην ιεραρχία. Το δεδηλωμένο στέλεχος του Πολιτικού Συμβουλίου της Χρυσής Αυγής χρίστηκε τοπικός «αρχηγός» του θυγατρικού παραρτήματος που για τυπικούς λόγους γράφτηκε ως κόμμα με το όνομα του ΕΛΑΜ στη Κύπρο: «Είμαστε η Χρυσή Αυγή της Κύπρου» κόμπαζαν. Έπαιρναν χρηματοδότηση, καθοδήγηση, εκπαίδευση και λάμβαναν από εγκάθετο έμμισθο της «μητρικής οργάνωσης». Δίκαια υπάρχει απαίτηση να ξηλωθεί το θυγατρικό παράρτημα στη Κύπρο. Κι όμως υπάρχει ολιγωρία και κάλυψη από τις διωκτικές αρχές μέχρι τώρα.

Η επικινδυνότητα της θυγατρικής οργάνωσης σε απόγνωση δεν έχει μειωθεί. Αμέσως μετά την καταδικαστική απόφαση, ως γνήσιοι επίγονοί των φασιστών του Μουσολίνι, επιχειρούν να αρνηθούν δήθεν κάθε σχέση με την καταδικασμένη μητρική οργάνωση. Παράλληλα όμως βγάζουν έξω τα «τάγματα εφόδου», σπέρνοντας μίσος και βία σε μια ύστατη γκεμπελική απόπειρα να στρέψουν την προσοχή αλλού, στο Κυπριακό. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται κι άλλες οργανώσεις που είναι απολήξεις της φασιστικής ΕΟΚΑ Β που έκαναν το πραξικόπημα το 1974. Με την ανακοίνωση του αποτελέσματος των τουρκοκυπριακών εκλογών (11 Οκτ. 2020), οι λεγόμενοι «Μαχητές» λύσσαξαν να σπάσουν το οδόφραγμα της Δερύνειας, δήθεν για να καταδικάσουν το «άνοιγμα» της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.

Οι «Μαχητές» δεν είναι παρά νεοναζιστικοί πυρήνες Χρυσαυγιτών/ΕΛΑΜιτών στην αμμοχωστιανή ποδοσφαιρική ομάδα Ανόρθωση, υπό τη διαταγή της νεοναζιστικής οργάνωσης. Την ώρα λοιπόν που ανακοινωνόταν ότι το συνολικό ποσοστό των δυνάμεων που θέλουν ομοσπονδιακή επανένωση λαμβάνουν πλειοψηφία και που καταδεικνύει δυναμική νίκης κατά το δεύτερο γύρο των εκλογών την ερχόμενη Κυριακή, οι «Μαχητές» με την προβοκατόρική τους ενέργεια ενισχύουν τους αντίστοιχους ακροδεξιούς και διχοτομιστές τους απέναντι. Με ρόπαλα, κράνη και μαύρα ρούχα και με εθνικιστικές και ρατσιστικές κραυγές μίσους και συνθήματα «Τούρκοι, Μογγόλοι, Δολοφόνοι» να προβοκάρουν, ενισχύοντας τις αντίστοιχες ακροδεξιές και διχοτομικές δυνάμεις βορείως του συρματοπλέγματος. Συνέλαβαν τέσσερα άτομα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα κανένας Χρυσαυγίτης/ΕΛΑΜίτης δεν έχει καταδικαστεί για τα δεκάδες εγκλήματα που έχουν διαπράξει στη Κύπρο. Πρέπει να νικηθούν και να ξηλωθούν οι θυγατρικές εγκληματικές τους οργανώσεις.

* Δρ. Νίκος Τριμικλινιώτης, Επικεφαλής του Κέντρου για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ Δίκη Χρυσής Αυγής: Αποφάσεις για τις αναστολές για το θέμα της έκτισης των ποινών Δεν είναι η Κύπρος ο τελικός στόχος του Κατάρ